در شب سال نوی چینی - ۳۱ ژانویه - تصاویر پرچم دو کشور ایران و چین در کنار یکدیگر بر روی برج آزادی نقش بست که این اتفاق با آغاز دهه فجر انقلاب‌اسلامی مصادف بود.
اندکی بعد از انتشار این تصاویر نیز حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه در توئیتی به زبان چینی به همین مناسبت نوشت: «مایلم بهترین آرزو‌های خود را تقدیم دولت و مردم چین کنم. برای بازی‌های المپیک زمستانی پکن آرزوی موفقیت بزرگ و جهش جشنواره بهار مردم چین دارم. طرح همکاری همه جانبه بین دو کشور را قدرتمند اجرا خواهیم کرد تا دوره ۵٠ ساله دوم روابط ایران و چین مستحکم‌تر از ۵٠ ساله اول شود.»
چانگ هوا سفیر چین در ایران هم در پاسخ به تبریک وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در پیامی از آرزوی قشنگ دوستان ایرانی برای عید بهار چین و المپیک زمستانی پکن تشکر کرد.
نورپردازی تصاویر پرچم کشورها در سایر نقاط دنیا امری مسبوق به سابقه بوده و در سایر ملل نیز انجام می‌شود. اما رسانه های غربی با پنهان کردن اصل ماجرا موج حملات خود را دوباره به سمت سیاست «نگاه توامان به شرق و غرب» دولت گرفتند.
این رسانه‌ها با هدف مستعمره نشان دادن ایران در حالی با ایجاد جنجال و هیاهو مدعی تاراج ایران به دست چین هستند که صاحبانشان در رقابت با یکدیگر برای بهره بردن از ظرفیت های چین از هیچ تلاشی فروگذاری نمی‌کنند.
رژیم‌صهیونیستی؛ به چین نزدیک دور از آمریکا
چیــن به عنوان بزرگ ترین صادرکننده جهان، با حجم ۲.۵۹۱ تریلیون دلار صادرات کالا به سرتاسر جهان همزمان با افول آمریکا، روز به روز در حال گسترش نفوذ خود در خاورمیانه است. به گزارش رادیو بین المللی چین، «تسای رون» سفیر چین در رژیم صهیونیستی ۴ بهمن اعلام کرد حجم مبادلات تجاری این رژیم و چین به ۲۲.۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ رسیده است. بنا به آمار وبسایت «صادرات برتر جهان» نیز با این حجم از مبادلات تجاری در رتبه ۳۸ کشور‌های مقصد کالاهای چینی قرار دارد.
روابط اقتصادی چین و رژیم صهیونیستی به تبادلات تجاری ختم نشده و حتی به واگذاری اسکله به اسکله بندر استراتژیک حیفا به چین هم رسیده است، بندری که ۹۹ درصد کالاهای وارداتی اسرائیل که از دریا انتقال می‌یابد را مدیریت می‌کند.
آمریکا نیز ضمن ابراز نگرانی از گسترش روابط چین با رژیم صهیونیستی، از تل‌آویو خواسته است مانع سرمایه گذاری پکن در سرزمین های اشغالی شود؛ درخواستی که تاکنون با پاسخ مثبت سران این رژیم مواجه نشده است. رویترز، هدف رژیم اشغالگر قدس از واگذار کردن مدیریت بنادر خود و فروش آن به چین از طریق ساخت اسکله‌های مدرن، کاهش هزینه‌ها و همچنین کوتاه کردن زمان انتظار برای تخلیه کشتی‌ها دانسته است.
به گفته وفایی کارشناس مسائل چین، «چینی‌ها در سیاست خارجه خود قائل به تفکیک هستند. آنها با هر کشوری که سود تجاری وسود توسعه ای در آن باشد روابطشان را تقویت می کنند، نمونه این مسئله در سفر «شی جی پینگ» رهبر چین به ایران و سفر بلافاصله اش به عربستان به خوبی نمود پیدا می کند، جالب است بدانید چینی ها با دشمنان خود مانند آمریکا نیز روابط گسترده ای دارند.»
شراکت بین چین و آمریکا، از سوی رهبران و نظریه‌پردازان جهان به عنوان مهم ترین رابطهٔ دوجانبهٔ جهان در این قرن توصیف شده است. روزنامه «گلوبال تایمز» چین، می‌نویسد «تجارت دوجانبه چین و آمریکا امسال احتمالا به بالاترین میزان خود خواهد رسید. براساس اطلاعات گمرگ چین در ماه نوامبر تجارت دوجانبه میان دو کشور به ۷۲ میلیارد دلار رسیده است. آمریکا مجبور است برای رهایی از کمبود ذخایر داخلی، واردات از چین را افزایش دهد. چنانچه واردات را افزایش ندهد تورم در این کشور همچنان افزایش می یابد.»
امارات و عربستان گوی سبقت را از رژیم صهیونیستی هم ربوده اند
علاوه بر روابط اقتصادی چین با رژیم صهیونیستی، چینی‌ها هم اکنون بزرگ‌ترین شریک اقتصادی و سرمایه‌گذار خارجی در ۱۱ کشور خاورمیانه نیز هستند. پکن از طریق ابتکار کمربند و جاده در دهه گذشته به طور قابل توجهی نفوذ و جای پای اقتصادی، سیاسی خود را در خاورمیانه افزایش داده است.
این طرح عظیم که شامل ده‌ها پروژه زیر‌ساختی و اقتصادی و تجاری بزرگ است از طریق شاهراه‌ها و جاده‌های زمینی، چین را به آسیای جنوبی و مرکزی و اروپا متصل می‌کند و از سوی دیگر از طریق یک شاهراه دریایی شهرهای ساحلی چین را به آفریقا و مدیترانه و در نهایت به اروپا وصل می‌کند.
در این میان، اما کشور‌های حاشیه خلیج فارس گوی سبقت رابطه با چین را از رژیم صهیونیستی هم ربوده اند. امارات و عربستان به ترتیب در رتبه ۲۳ و ۲۴ کشور‌های مقصد کالاهای صادراتی چین قرار دارند. این دو کشور در کنار دیگر کشور‌های حاضر در شــورای همــکاری خلیج‌فارس به‌عنوان یــک مجموعــه مهم‌تریــن شــریک تجــاری چیــن در خاورمیانــه محســوب می‌شود.
از دیگــر ســو، چین در سال ۲۰۲۰ جایگزیــن اتحادیــه اروپــا به‌عنوان مهم‌تریــن شــریک تجــاری ایــن مجموعــه شــد. بنا به آخرین آمار حجــم تجــارت دوجانبــه در ســال ۲۰۲۰ بالــغ بــر ۱۶۱میلیــارد دلار بــوده اســت.
در توسعه روابط با چین از بسیاری از کشورها عقب‌تر هستیم
وفایی روابط تهران پکن را ناکافی دانست. او شیطنت رسانه های معاند را درکنار عدم آگاهی ما نسبت به روابط چین و سایرکشورها از عوامل این عقب ماندگی برشمرده و می گوید « وقتی سعودی ها و رژیم صهیونیستی روابط راهبردی با چین ایجاد کرده اند چرا ما باتوجه به سیاستهای همسویی که با چین در بسیاری از مسائل داری منداشته باشیم. اگر از فردا بگوییم چین به ایران نیاید به ضرر ایران است نه چین، چرا که خودمان را از ظرفیت های اقتصادی چین محروم کردیم.»
همه این‌ها درحالی است که بنا به گفته رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین، حجم تجارت تهران و پکن با حدود ۲۰ میلیارد دلار در سال گذشته میلادی، به کم ترین میزان خود در طول ۱۶ سال گذشته رسیده و در رتبه ۴۳ کشور‌های مقصد کالاهای صادراتی چین قرار گرفته است. این موضوع با اجرایی شدن توافقات ذیل تفاهم نامه ۲۵ ساله ایران چین حل شده و مبادلات میان دو کشور به میزان قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد.
۱۲ شهریور ۹۸ نشریه پترولیوم اکونومیست با انتشار جزئیاتی از متن تواهم‌نامه ۲۵ ساله، مدعی سرازیر شدن سرمایه‌ای معادل حدود ۴۰۰ میلیارد دلار (البته در قالب «یوانِ چین» و نه دلار) به بخش‌های اقتصادی ایران توسط چینی‌ها شد. رقمی که تقسیم آن بر ۲۵ سال، معادل سرمایه‌گذاری ماهانه ۱.۳ میلیارد دلاری در اقتصاد ایران است. این میزان سرمایه‌گذاری خارجی آن‌قدر بزرگ است که می‌تواند اقتصاد ایران را متحول کند.
وفایی معتقد است «با وجود امضای تفاهم‌نامه همکاری ۲۵ ساله با چین که علیه آن تبلیغات گسترده‌ای توسط رسانه های معاند صورت گرفته، ایران کار زیادی برای جبران عقب ماندگی در رابطه با چین دارد. مناسبات ایران و چین بر پایه اصل عزت، حکمت و مصلحت و در سطح مشارکت جامع راهبردی » است و چین این نوع از ارتقای روابطش را با بیش ازهفتاد کشورانجام داده است.»
روابط ایران و چین مخصوص به دیروز و امروز نبوده و محصول سالیان دراز است. به گفته علی اکبر ولایتی مشاور امور بین الملل رهبر انقلاب «ما تا به‌حال از داشتن روابط با چین به‌ویژه در حوزه تکنولوژی - که یک هزارمش را غربی‌ها به ما نمی‌دهند - سود برده‌ایم. علاوه‌بر این رابطه با چین امروزی، که رابطه‌ای برابر و بر اساس احترام متقابل است دست ایران را در لغو تحریم‌ها و خنثی‌سازی آنها بازتر می‌کند.»
