فلور نظری با انتشار این عکس نوشت:
ازدحام کوچه های بی کسی
پر شده از یک بغل دلواپسی
این منم دلواپس بود و نبود
از غم ای کاش ها چشمم کبود
تا به کی از آرزوهامون جدا
با تو هستم ، با تو مستم ، ای خدا
بغچه عشقم همیشه باز باز
جا نمازم تشنه راز و نیاز
همزبونی ها اگه شیرینتره
همدلی از همزبونی بهتره
عشق یعنی تو به من فکر کنی
دلواپسم باشی