یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تفاوت‌های کوچک در ترکیب ژنتیکی افراد ممکن است به توضیح این امر که چرا برخی از افراد دفاع طبیعی قوی در برابر عفونت کووید ایجاد می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به شدت بیمار می‌شوند، کمک کند.
محققان مرکز تحقیقات ویروس‌های دانشگاه گلاسکو پروتئین خاصی به نام OAS۱ را شناسایی کرده اند که تصور می‌شود نقش اساسی در شکل گیری مراحل اولیه واکنش فرد به Sars-CoV-۲ دارد.
هنگامی که یک سلول انسانی آلوده می‌شود، پروتئین OAS۱ با دعوت از پاسخ ایمنی پس از تشخیص SARS-CoV-۲ با سیگنالینگ اینترفرون در تعامل است و به سلول اجازه می‌دهد حمله به مواد ژنتیکی ویروس را آغاز کند. مطالعات قبلی همچنین نشان داده است که این سیگنال‌ها می‌توانند از تکثیر SARS-CoV-۲ جلوگیری کنند.
این مطالعه، که در Science منتشر شده است، گزارش می‌دهد که برخی از افراد نسخه محافظ تری از OAS۱ را در خود دارند که با استفاده از یک گروه پرنیل، به عنوان بخشی از فرآیند سیگنال دهی به غشا‌ها متصل می‌شوند که شامل افزودن یک مولکول لیپیدی به پروتئین کد شده توسط ژن OAS۱ است.
از آنجا که کروناویروس‌ها در داخل سلول‌ها متراکم می‌شوند و ژنوم آنها در داخل وزیکول‌های چربی شکل می‌گیرد، pre-OAS۱ برای جستجوی Sars-CoV-۲ و هدایت سلاح‌های سلولی برای حمله به آن مناسب‌تر است.
محققان نسخه‌ای از ۵۰۰ بیمار مبتلا به COVID-۱۹ را که دارای علائم وسیعی بودند، بررسی کردند و دریافتند افرادی که قبلاً در معرض OAS۱ قرار نگرفته بودند، علائم شدیدتری را تجربه کردند. اینکه چرا برخی از افراد بدون این آنزیم متولد می‌شوند هنوز یک راز است، اما تلاش این تیم می‌تواند به ایجاد انواع جدیدی از واکسن‌ها علیه "کووید -۱۹" و انواع دیگر عفونت‌ها کمک کند.
بر اساس یافته‌های آنها، محققان توجه خود را به پستاندار دیگری یعنی خفاش نعل اسبی، یکی از منابع احتمالی SARS-CoV-۲ معطوف کردند و دریافتند که این پریفرم OAS۱ را که از انسان در برابر ویروس محافظت می‌کند، ندارد. این یافته می‌تواند توضیح دهد که چرا خفاش‌ها میزبان پرقدرتی برای انواع ویروس‌ها هستند.
این بدان معناست که ویروس برای فرار از این خط دفاعی هرگز نیازی به سازگاری نداشته، اما اگر SARS-CoV-۲ جهش کند و توانایی دور زدن دفاع‌های ایجاد شده توسط آماده سازی OAS۱ را بدست آورد، ویروس به طور بالقوه می‌تواند کشنده‌تر یا قابل انتقال شود.
