شاگردان گرت ساوتگیت از ساعاتی دیگر در اولین فینال مهم انگلیس طی 55 سال گذشته به میدان می روند؛ مسابقه ای که گری لینه‌کر هیچگاه در دوران بازی خود آن را تجربه نکرد.
لینه‌کر حالا در یک نوشته احساسی برای تیم ملی انگلیس در مسابقه فینال آرزوی موفقیت کرده است؛ در این نامه آمده است: "کاش در کنار شما بازی می‌کردم. این از آن دست مسابقاتی است که شما به عنوان یک بازیکن رویای حضور در آن را دارید. صادقانه بگویم در زمین استرس کمتری نسبت به سکوها وجود دارد.
شاید برای کسانی که هرگز آن را تجربه نکرده اند عجیب به نظر برسد اما این بازیهای حذفی که لحظات بسیار پرفشاری هستند، وقت های اضافه و حتی پنالتی ها چیزی بود که من همیشه آنها را بیشتر دوست داشتم. این شانس انجام کاری است که افراد دیگر هرگز فرصتی برای انجام آن نخواهند داشت. به جاهایی بروید که انسان‌های فانی هرگز به آن پا نخواهند گذاشت. چه کسی این فرصت را پیدا می کند؟ چه فرصتی بهتر برای نشان دادن اینکه شما واقعاً چه کسی هستید؟
ارزش این لحظه مهم را بدانید و از آن لذت ببرید؛ اگرچه باید صادق بود چراکه تنها در صورت پیروزی این لذت وجود خواهد داشت اما در عین حال من اطمینان دارم که شما برنده خواهد شد. البته این تازه آغاز کار است و سال‌های زیادی در انتظارِ این تیم بسیار خاص خواهد بود. صرف نظر از هر نتیجه ای که در بازی امشب رقم بخورد من به این مسئله اعتقاد دارم.
اگر امشب برنده شوید، حتی اگر فقط یک شب، یک هفته یا یک ماه باشد، باعث خواهد شد تا ما روی چیزهای خوبی تمرکز کنیم. برای احترام به بهترین انگلیس همه ما در کنار یکدیگر خواهیم بود. این تیم در درخشش در داخل و خارج از زمین، بهترین ها را از لحاظ تنوع، وقار و وجدان اجتماعی درخشان انگلیس نشان می دهد.
این باورنکردنی است، به خصوص وقتی به جوان های تیم نگاه کنید. آنها خیلی بچه هستند! گرچه من نمی توانم از رشد آنها چشم پوشی کنم اما با تماشای آنها احساس می کنم یک پدر مغرور هستم. وقتی 20 ساله بودم خیلی ساکت بودم و صدا از من در نمی آمد چه برسد به اینکه بخواهم به کودکان مستضعف کمک کنم؛ کارهایی که مارکوس راشفورد با وجود این که وظیفه اش نیست انجام می دهد. همین امر در مورد کارهای شگفت انگیز جوردن هندرسون، رحیم استرلینگ و بسیاری دیگر نیز صدق می کند."
