دیپلماسی التماسی، حرکت در کوچه بنبست است. در دنیای لیبرال دموکراسی حق کسی که در موضع ضعف باشد را با التماس نمیدهند. حق گرفتنی است.
همانطور که مولایمان فرمود: حق جز با جدیت و صلابت به دست نمیآید.
ما با مذاکرهای که منافع ملت را استیفا کند موافقیم اما مذاکره در سایه تهدید و تخریب چه مفهوم و نتیجهای در بردارد؟
طبق حقوق بین الملل، اقدام علیه تأسیسات هستهای کشورها ممنوع بوده و در زمره جنایت علیه بشریت محسوب میشود، آیا مسببین چنین جنایتی که مبدع "تروریسم هستهای" علیه دانشمندان و تأسیسات اتمی ما هستند قابل اعتماد برای مذاکرهاند!
در دنیای چپاول و سلطهجویی راهی جز تولید قدرت نداریم، قانون اقدام راهبردی برای رفع تحریم یکی از ابزارهای تولید قدرت برای کشور بوده تا دست دولت را در مذاکرات پر کند، اما دولت گویا جز مصرف بی رویه قدرت، تدبیر دیگری ندارد.
مجلس در قانون مذکور بر انحلال دستگاه تحریم با لغو تمامی تحریمهای ظالمانه تأکید کرده است، اما مذاکرات وین به دنبال یک سطح حداقلی از لغو تحریمها آن هم به صورت موقت، محدود و صوری است. این رویکرد به روشنی جنبه انتخاباتی و سیاسی دارد، دولت برجام با دستاورد تقریبا هیچ در این روزهای آخر نیز به جای جبران مافات و عبرت از بدعهدیهای طرفهای غربی و آمریکایی به دنبال "دوپینگ انتخاباتی" از طریق گشایشهای مقطعی و نمایشی است.
ایران قوی نیاز به تولید قدرت دارد از جمله اقدامات این مسیر، مانع زدایی و پشتیبانی از تولید، نگاه به درون و تقویت توان داخلی از طریق بهرهبرداری حداکثری از منابع، معادن و ظرفیتهای بلااستفاده، توسعه ارتباط هوشمند با کشورهای غیرغربی و همسایه و کشورهای محور مقاومت و در یک جمله تمسکِ به مکتب شهید سلیمانی است.
یکی از پالسهای ضعف مخابره شده که از ایرادات اساسی دستگاه محاسباتی دولت خبر میدهد، سخن مشاور رئیس جمهور بود که از ارتباط بین قطع برق تاسیسات نطنز و مذاکرات برجامی پرسیده! البته برای دولتی که صبح جمع از فجایع هفته گذشته که خود آفریده است باخبر میشود، گویا هیچ چیز به چیز دیگری ربط ندارد و این نابسمانیها هم به دولت ارتباطی ندارد. چه ربطی بین صفهای طولانی با وعدههای توخالی دولت، سیاستهای اقتصادی دولت با وضعیت خانمان سوز بورس و برجام و دلار 25 هزار تومانی وجود دارد؛ آنچه که به شما ربط دارد توزیع رانتهای فولاد، سیمان، قیر، متانول و اتانول میان اقوام، بستگان و سایر وابستگان است که دستگاه عدلیه را به بیرون کشیدن لقمههای حرام از حلقوم رانتخواران وا داشته است.
در سال پشتیبانی و مانع زدایی از تولید ، شفاف میگویم که یکی از مهمترین موانع بر سر راه تولید و پیشرفت کشور همین دولت ناکارآمد است. پالایش تفکر وابسته و دلبسته به غرب از نظام حکمرانی کشور یکی از مصادیق مانعزدایی است که به لطف الهی و هوشیاری هممیهنان عزیز امیدواریم در انتخابات 1400 رقم بخورد.
مهدی عسگری