محمد مؤمنی در خصوص صحبتهایی که پیرامون واگذاری باشگاههای استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی اظهار داشت: واقعیت این است که امکانات سختافزاری و نرمافزاری دو باشگاه به شکلی نیست که سازمان بورس پذیرای این دو باشگاه پرطرفدار باشد. تصور من این است که سرنوشت این دو باشگاه به سرنوشت هفت تپه منجر خواهد شد. اگر قرار باشد شرایط فراهم نشود کار بیهوده است چون بعدها همین ورزشکاران میآیند و یقه دولت را میگیرند.
*اهلیت افراد خریدار دو باشگاه باید شفاف مشخص شود
وی افزود: ابتدا باید اهلیت افراد مورد تأیید سازمان بورس قرار بگیرد و اینگونه نیست که یک نفر چون پول دارد بگوید من سهام دو باشگاه را میخرم نمیخواهم به کسی اتهام بزنم اما اگر خدای ناکرده باشگاه را به افرادی واگذار کنند که سرنوشت مالی آنها مشخص نباشد بعدها نمیشود این موضوع را جمع کرد. اگر اهلیت افراد مشخص شود میشود بستر آن را فراهم کرد.
*اقدام به واگذاری استقلال و پرسپولیس شینطت سیاسی است
پیشکسوت استقلال یادآور شد: 20 دوره از مسابقات لیگ برتر گذشته و هنوز ساختار یکنواخت و مشخصی برای برگزاری مسابقات از سوی وزارت ورزش مشخص نشده است آن وقت چگونه میشود که وزارت این دو باشگاه را وارد بورس کند. به نظرم در این تصمیم شیطنت سیاسی وجود دارد و چه بهتر است ابتدا موشکافانه نسبت به این طرح و برنامه، برنامهریزی کرد و بعد برای واگذاری دو باشگاه اقدام کرد. اگر نظر شخصی من را میپرسید چشمم به این موضوع آب نمیخورد.
* استقلال مشکل زمین و غذا دارد چگونه میخواهد واگذار شود؟
مؤمنی به فارس تأکید کرد: اینکه اساساً میخواهند دو باشگاه را به بخش خصوصی واگذار کنند طبق فرمایش مقام معظم رهبری و برای اجرای اصل 44 کار بسیار خوبی است، اما آیا امکانات آن فراهم است؟ استقلال و پرسپولیس محتاج منابع مالی دولت نیستند و آقایان در این سالها روشهای آسانی را برای تأمین هزینههای دو باشگاه پیدا کردند اما باید خیلی دقیقتر از این موضوعات به این بحث ورود کرد. مثلاً شهرداری یک استادیوم به استقلال داده و یکی هم به پرسپولیس، اما اصلاً معلوم نیست دو سال دیگر این ورزشگاهها متعلق به دو باشگاه باشد. استقلال زمین تمرین و غذا ندارد آن وقت چگونه و با چه تدبیری میخواهند آن را واگذار کنند؟ پیشنهاد من به وزارت محترم ورزش این است ابتدا برنامه واگذاری را به اشتراک عمومی بگذارند تا همه در مورد آن نظر بدهند.
* خصوصی سازی 2 باشگاه حتی از هفتتپه هم بدتر میشود
وی ضمن بیان این مطلب که پافشاری برای واگذاری دو باشگاه نوعی سند زدن این اقدام به نام دولت فعلی است، گفت: این کشور راهش را ادامه میدهد اما کیفیت کار باید در آن مشخص باشد. اگر باشد استقلال و پرسپولیس را خصوصی کنیم و مثل هفت تپه هر روز قوه قضاییه به دنبال این باشد که مشکلات آن را حل کند این کار به هیچ دردی نمیخورد. هشدار میدهم باید مواظب باشند سرنوشت استقلال و پرسپولیس به سرنوشت هفت تپه دچار نشود. من اعتقادم این است خصوصیسازی این دو باشگاه حتی از هفت تپه هم بدتر میشود چون کاملاً مشخص است میخواهند با یک واگذاری همه چیز را از سر باز کنند و بگویند ما این اقدام را انجام دادهایم.
*مدیرانی که قرارداد هنگفت بستند کجا هستند؟
پیشکسوت استقلال تأکید کرد: انجام اینگونه واگذاری دو باشگاه ممکن است نارضایتیهای مدیریتی را رونق بدهد و دولت بعدی باید پاسخگوی خیلی از مشکلات باشد. طبیعتاً اگر این اتفاق نیفتد دولتی که هنوز روی کار نیامده باید منتظر چالشی جدی باشد. متأسفانه میبینیم که عقد قراردادهای هنگفت ضرر مالی گستردهای به باشگاهها زده است. مدیران هم چون خودشان زحمت نکشیدهاند راحت پول را بر باد میدهند و از طرفی بازخواست هم نمیشوند و به راحتی سرمایه یک کشور را به حراج میگذارند. این مدیران الان کجا هستند؟
*انتشار قراردادها نه تنها غلط نیست بلکه درست است
مؤمنی تصریح کرد: همه ما ایرانی هستیم. در کشورهای دیگر به مملکتشان آنقدر اهمیت میدهند که آوردههای باشگاههایشان از نان شب مهمتر است. مطمئناً مدیری که قرارداد 10 میلیاردی میبیند حتماً خودش ذینفع بوده و به واسطه دلال یا ایجنت کمیسیون خود را دریافت کرده است. آن مدیر باید ابتدا پاسخ بدهد چرا این همه افزایش قرارداد داشته است. اتفاقات طی روزهای اخیر شاهد بودیم قراردادهایی منتشر شده و باید اشاره کنم که این نوع انتشار نه تنها غلط نیست بلکه کار درستی محسوب میشود. مردم باید بدانند که بازیکنان یک تیم فوتبال چه ارقامی دریافت میکنند. اگر همه اعتقاد دارند که فساد باید جمع شود باید در قبال انتشار قراردادهای هنگفت و خارج از رویه موضع مثبت نشان بدهند نه اینکه وقتی قرارداد منتشر میشود همه انتقاد کنند.
*فدراسیون از سال آینده تمام قراردادها را منتشر کند
وی افزود: اعتقاد من این است از لیگ آینده فدراسیون تمام قراردادهای فوتبال را منتشر کند. اگر این کار صورت بگیرد مشکلی هم به وجود نمیآید. من هوادار اگر بدانم یک نفر بیشتر پول گرفته طبعاً انتظارم از او بیشتر خواهد شد اما وقتی ندانم او چه رقمی دریافت میکند همیشه حرفهایش را میپذیرم و ضعفهایی که او دارد هم قبول نمیکنم.