امضای این موافقتنامه نقطه عطف مهمی در حوزه همکاری دو کشور در امنیت سایبری محسوب خواهد شد .
از مزایای این موافقتنامه، هماهنگی و همکاری طرفین در مجامع منطقه ای و بین المللی برای تضمین امنیت ملی و بین المللی اطلاعات است.
در گروه امنیت اطلاعات سازمان ملل ، ایران و روسیه مواضع مشترک و همکاری نزدیکی دارند.
این موافقتنامه عطف به معاهده اساس روابط متقابل و اصول همکاری بین دولت های طرفین به تاریخ ۱۲ مارس ۲۰۰۱ در راستای تقویت و گسترش همکاری های منطقه ای و بین المللی است.
حوزه های خاص همکاری دو کشور وفق این موافقتنامه شامل تقویت امنیت اطلاعات ، مبارزه با جرائم ارتکاب یافته با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات، کمک های فنی و فناوری ، همکاری بین المللی شامل شناسائی ، هماهنگی و انجام همکاری لازم در مجامع منطقه ای و بین المللی برای تضمین امنیت ملی و بین المللی است.
مفاد این موافقتنامه حوزه های مقابله با تهدیدات و تبادل اطلاعات و همکاری در حوزه اجرای قانون با هدف پیگیری، کشف، مبارزه ، تحقیق و پیگرد قضائی جرائم با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای اهداف تروریستی و واکنش به حوادث رایانه ای را شامل می شود.
