پرویز پرستویی ، چهره شناخته شده سینما و تلویزیون با انتشار پستی در صفحه شخصی خود نوشته‌ای از لارس اسوندسن، فیلسوف و نویسنده نروژی به اشتراک گذاشت.
"تنها بودن به خودی خود
نه بار معنایی مثبت دارد، نه بار معنایی منفی. همه چیز بستگی به نحوهٔ تنها بودن دارد.
تنها بودن -به حال خود ماندن- موقعیتی است که هم بهترین لحظات زندگی را شکل میدهد، هم بدترین‌هایشان را.
ئی. ام. چوران در وصف آن وجه مثبت می‌نویسد: "در این لحظه تنها هستم. بیش از این چه می‌توانم بخواهم؟ شادی‌ای بالاتر از این وجود ندارد. آری: گوش دادن به سکوتی که تنهایی‌ام را وسعت می‌بخشد.
از سوی دیگر، وصف آن وجه منفی را میتوان در تهوع سارتر سراغ گرفت: چنان غرق در تنهایی وحشتناکی بودم که به فکر خودکشی افتادم. تنها چیزی که جلویم را گرفت این فکر بود که هیچ کس، مطلقاً هیچ کس، از مرگ من متاثر نخواهد شد، و در مرگم حتی بیش از زندگی‌ام تنها خواهم بود.
«لارس اسوندسن»"
