پیامبران

  • حجه الاسلام والمسلمین علیرضا توحیدلو:

    در آموزه های اسلامی دعا به عنوان بهترین پل ارتباطی با خداوند و نیز به عنوان ابزاری برای خودسازی و وسیله ای برای تقرب و توسل به ذات اقدس الهی معرفی شده است که جایگاه ویژه ای در زندگی انسان دارد.

  • پیامبران و امامان معصوم (ع) ملزم بودند که در تمام کارها و زندگی روزمره خود از علم و قدرت عادی استفاده کنند. امام حسین(ع) هم با این که مستجاب الدعوه و دارای اسم اعظم الهی بود، و می توانست به اذن الهی همه دشمنان را از این طریق نابود کند، نیز می توانست از زمین چشمه گوارا بجوشاند یا از آسمان باران بباراند (با اذن خدا) و خود و اصحابش را سیراب نماید، ولی این کار را نکرد.

  • با توجه به این‌که از یک‌سو «ولایت» دارای معانی و درجات مختلفی می‌باشد، و از سوی دیگر «نبوت» نیز دارای درجات و مقامات است؛ لذا دامنه‌ی ولایت انبیا(ع) بر اساس درجات نبوت و مقام‌های معنوی آنان قبض و بسط خواهد یافت.

  • دانه ها هر چه دارند از خاک است و باید بر همان خاک تکیه زده تا سبز شده و به ثمر بنشینند وگرنه هر چیز را جز خاک تکیه گاه خود قرار دهند ممکن است سبز شوند اما بی ثمر و بی حاصل می مانند.

  • مرحوم شیخ حر عاملی گفته است: از امام رضا علیه السلام نقل میفرماید که فرمود بگو برای همه بیماریها «یا منزل الشّفاء ومذهب الدّاء أنزل على وجعی الشّفاء فإنّک تعافى بإذن اللَّه»

  • کسی که راه حق را بشناسد ولی دوباره به بیراهه کشانده شود، بر او باید بسیار تاسف خورد؛ چرا که پس از روشنایی دوباره سراغ تاریکی و کوری رفته است و کور دلی از کور چشمی بسیار بدتر است.