ببینید چه نوشته شده است؛ جواد خیابانی این جمله را می‌گوید و متن پیامک‌هایی را که بین او و عادل فردوسی‌پور رد و بدل شده است: «عادل! برای من موفقیت سازمان صداوسیما مهم است؛ با کاپیتانی خودت». با این مجری و گزارشگر ورزشی در پشت صحنه «فصل داغ فوتبال» همراه می‌شویم که تاکید می‌کند، هیج رقابتی بین او و گزارشگران دیگر وجود ندارد و با هم رابطه‌ی خوبی دارند.
به گفته تهیه‌کننده، این برنامه در آستانه آغاز بازی‌های جام‌جهانی به تصویب رسید که ساخته شود، به همین منظور گروه فشار و استرس زیادی را متحمل شدند اما در عین حال از اینکه به یک تیم جوان برای ساخت چنین برنامه‌ای اعتماد شده است، ابراز خرسندی می‌کنند.
تلاش «فصل داغ فوتبال» بر این بوده است تا با محوریت تیم ملی ایران، نگاه متفاوت‌تری به حضور نسل‌های مختلف ملی‌پوشان ایرانی در جام جهانی شود.
آنچه در ادامه می‌خوانید شرح حال این برنامه است:
در همین حال و هوای جام‌جهانی که کمی هم از تاب افتاده است، حدود ۱۰ روز به عقب‌تر برمی‌گردیم، تا شاید مرور آن همه هیجان و تب و تاب باز هم لذت‌بخش باشد.
چهارشنبه (۳۰ خرداد ماه) است؛ روزی که ایران مقابل اسپانیا بازی دارد.
قرار است به استودیوی «فصل داغ فوتبال» برویم. برنامه‌ای که جواد خیابانی آن را اجرا می‌کند و از قضا قرعه گزارش بازی حساس ایران و اسپانیا به نام او افتاده است.
برنامه «فصل داغ فوتبال» ساعت ۱۴ به روی آنتن می‌رود و ما یک ساعت زودتر مقابل در جام‌جم ایستاده‌ایم. طبق اغلب موارد، ورودمان به جام‌جم با مشکل‌تراشی حراست ساختمان مواجه است که علیرغم هماهنگی‌ها اعلام می‌کنند که آفیش نیستیم. همچنان منتظر می‌مانیم تا عوامل از راه برسند. ساعت به ۱۴ نزدیک می‌شود اما به نظر می‌رسد عوامل از جمله جواد خیابانی مجری برنامه در ترافیک گیر کرده‌اند.
خیلی دیر شده است، به هر ترتیب عوامل یکی پس از دیگری وارد جام‌جم می‌شوند، تا در لحظه خود را به آنتن زنده فصل داغ فوتبال برسانند.
ساعت به ۱۴ می‌رسد و فصل داغ فوتبال با تصویر جواد خیابانی از شبکه ورزش سیما آغاز می‌شود. تصویر این مجری را از مانیتور حراست می‌بینیم. پس از شروع برنامه حامد غفاری تهیه‌کننده این برنامه بار دیگر هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دهد تا ما بتوانیم وارد جام جم و استودیوی برنامه شویم.
استودیوی «فصل داغ فوتبال» در همان نزدیکی ورودی جام‌جم است. به لوکیشن وارد می‌شویم، پس از گپ و گفت با عوامل، تهیه‌کننده ما را به داخل استودیو هدایت می‌کند.
محمد میر، مجری جوان شبکه ورزش که مسؤول تحریریه فصل داغ فوتبال است، اخبار مرتبط با جام‌جهانی را روی آنتن برای مخاطبان گزارش می‌کند.
پس از آن خبرنگار اعزامی روسیه حس و حال هواداران ایران در روسیه را روایت می‌کند.
بهنام بانی و همراهان او در این گزارش از حسسشان نسبت به بازی ایران و اسپانیا که ساعاتی بیشتر به آغاز آن نمانده است، می‌گویند.
در فاصله‌ی این آیتم با جواد خیابانی گفت‌وگویی کوتاه داریم:
باختن در فوتبال تمام زندگی نیست
جواد خیابانی که به عنوان گزارشگر نوستالژیک در بازی‌های تیم ملی کشورمان از سال‌های دور شناخته می‌شود، با اشاره به بازی تیم‌های ملی ایران و اسپانیا که قرار است همان شب برگزار می‌شود، اظهار می‌کند: بازی ایران و اسپانیا بازی حساس و جذابی است و تمام تلاشم را می‌کنم حاشیه‌پردازی نکنم و فقط گزارش خواهم کرد؛ این را به شما قول می‌دهم.
او در پاسخ به این پرسش که با توجه اهمیت شور و نشاط اجتماعی فارغ از بُرد و باخت تیم ملی، چقدر تلاش کرده‌اید با توجه به اینکه احتمال باخت ایران در این دیدار وجود دارد شور و نشاط را در کل جریان بازی به مخاطبان القاء کنید؟ می‌گوید: برد و باخت فلسفه فوتبال است و اینکه زندگی ادامه دارد. من این نکته شما را این گونه تعبیر می‌کنم که هیچ کسی نمی‌تواند با یک بار باختن خودش را در فوتبال از بین ببرد. باختن در فوتبال خودکشی نیست، تمام زندگی نیست و پایان جام جهانی یا پایان آن دوره از مسابقه نیست. ما واقعا همین را می‌توانیم القا کنیم. اصلا مردم فوتبال دوست ما می‌دانند این بازی نه اول جام جهانی است و نه آخر جام جهانی. این بازی یکی از بازی‌های تاریخ فوتبال دنیاست و ما یکی از بازی‌های تاریخی را انجام می‌دهیم.
هیچ رقابتی بین ما نیست
مجریان و گزارشگران تلویزیون در ظاهر هم که شده است هوای همدیگر را دارند و از همدیگر حمایت می‌کنند اما به هر حال کمی آن رقابت را با یکدیگر دارند. جواد خیابانی در این باره می‌گوید: من عرض می‌کنم نه در ظاهر، بلکه در باطن واقعا هیچ رقابتی بین ما نیست. ما احساس می‌کنیم همه عضو یک تیم هستند.
عادل فردوسی‌پور کاپیتان تیم صداوسیما در جام جهانی
او شماره و پیامک‌هایی را که بین خود و عادل فردوسی‌پور ارسال شده است، نشان می‌دهد و می‌گوید: ببینید چه نوشته شده است. من نوشتم که عادل برای من موفقیت سازمان مهم است با کاپیتانی خودت. بنابراین ظاهر را حفظ نکردم، در اصل هم همین طور بوده است و به این اعتقاد دارم. من فکر می‌کنم اگر چیزی غیر از این مطرح باشد، شیطنت است.
سن گزارشگری بالای ۵۰ سال است
بسیاری از گزارشگران خارج از ایران سال‌ها در عرصه گزارشگری فعالیت می‌کنند؛ به عنوان مثال گزارشگری که ۵۰ سال است گزارشگری می‌کند. اما این اتفاق در ایران خیلی جا افتاده نیست و گزارشگران بعد از مدتی تغییر شغل می‌دهند.
خیابانی در این باره می‌گوید: من در حال حاضر ۵۶ سال سن دارم و وارد عرصه تهیه‌کنندگی نشده‌ام. همچنان اجرا و گزارش می‌کنم و وارد تهیه‌کنندگی هم نمی‌شوم. شما اتفاقا درست می‌گویید. چون به نظرم سن گزارشگری بالای ۵۰ سال است. اگر دست من بود، هیچ‌گاه نمی‌گذاشتم گزارشگرانی که ۲۰ یا ۲۵ سال سن دارند، فوتبال گزارش کنند. اصلا اجازه این کار را نمی‌دادم. اجازه می‌دادم که کسب تجربه و کار کنند اما اجازه نمی‌دادم برای گزارش‌های پرتابل یا گفت‌وگوها و اتفاقاتی که در برنامه زنده می‌افتد، بخش‌های تحلیلی و تفسیری را اجرا کنند. من فکر می‌کنم تجربه گزارشگری فوتبال باید خیلی زیاد باشد.
بازی ایران آمریکا پنج هزار نفر گزارشگر داشت
خیابانی در حالی که در استودیو «فصل داغ فوتبال» همچنان بر روی صندلی خود نشسته است تا زمان برنامه فرا برسد، درباره تجربه گزارشگری، به جام جهانی ۹۸ فرانسه رجوع می‌کند و می‌گوید: آن زمان من حدود ۳۴ سال سن داشتم. بازی ایران ـ آمریکا پنج هزار نفر گزارشگر داشت. یکی از آن‌ها فقط زیر ۳۵ سال سن داشت که من بودم. گزارشگر تلویزیون کلمبیا ۷۵ سال سن داشت. گزارشگر تلویزیون آرژانتین ۵۵ سال سن داشت. این‌ها همه گزارشگرانی بودند که چون کنار هم بودیم و آن‌ها حرف می‌زدم، حرف‌هایشان یادم می‌آید. گزارشگر کلمبیا به من می‌گفت که تو الان گزارشگر تلویزیون ایران هستی؟! خیلی کار اشتباهی کردند که بازی به این حساسی گزارشگر جوان را برای گزارشگری فرستاده‌اند. این بازی حساس نیاز به کسی دارد که با فوتبال زندگی کرده باشد، کار کرده باشد و تجربه کسب کرده باشد و خیلی از اطلاعات دیگر. خب به هر حال من آن بازی را گزارش کردم. به هر حال من احساس می‌کنم الان که می‌خواهم بازی اسپانیا را گزارش کنم، تجربه‌ام ۲۰ سال بیشتر از بازی ایران ـ آمریکاست. طبیعی است که تجربه بیشتری خواهم داشت و سعی خواهم کرد آن احساساتی که در بازی ایران ـ آمریکا یا ایران ـ استرالیا داشتم را حفظ و کنترل کنم و سعی کنم که بهتر شوم شاید هم بهتر نشود. نمی‌توانم چیزی بگویم.
واقعا گزارش‌های ما بداهه است
خیابانی تأکید می‌کند واقعا گزارش‌های ما بداهه است و هیچ چیزی نیست که ما از قبل آن را آماده کرده باشیم و می‌گوید: هیچ جور نمی‌شود از قبل گزارش تعیین کرد. حتی پیش‌بینی از قبل هم اشتباه است. اگر من از قبل در ذهنم چیزی نوشته باشم و بخواهم از روی کاغذ بخوانم بازی را از دست داده‌ام. سعی می‌کنم با گزارش این بازی نهایتا دو لیست دستم باشد. کاغذها را هم رنگی انتخاب می‌کنم. به عنوان مثال کاغذ مربوط به تیم کشورمان سبز است چون پرچممان سبزرنگ است.
تیم اسپانیا را هم روی برگه دیگری می‌نویسم. همان طور که می‌بینید هنوز کاغذها سفید هستند و چیزی ننوشته‌ام و در گزارش هیچ نیازی به اطلاعات نداریم. همه چیز بداهه است. به نظر من اگر بخواهی تصنعی گزارش کنی، دیگر خیابانی نمی‌شوی، فردوسی‌پور نمی‌شوی و به همین دلیل است عادل فردوسی‌پور ۲۰ سال است که گزارش می‌کند. مزدک میرزایی ۲۰ سال است که گزارش می‌کند، چون تصنعی گزارش نمی‌کند. با کاغذ سفید به گزارش بازی‌ها می‌روم. اما اتفاقات بازی را می‌نویسم که در جریان بازی آن‌ها فراموش نکنم مثل کارت زردها، قرمزها و ... .
هیچ‌گاه از سازمان کارت زرد یا قرمز نگرفتم
او درباره کارت زردهایی که تاکنون از صداوسیما گرفته است نیز می‌گوید: از سازمان تاکنون هیچ کارت زرد یا قرمزی نگرفتم. سازمان همیشه به من اعتماد داشته و من همیشه روی آنتن هستم. این دیگر اظهر من‌الشمس است. همیشه به من اعتقاد داشتند و از اعتمادشان خیلی ممنونم.
دشواری گزارش رادیو از گزارش تلویزیون
خیابانی در پاسخ به این پرسش که آیا به عملکرد گزارشگران رادیویی نقد دارد؟ اظهار می‌کند: من برای رادیو کار کرده‌ام. برای برنامه‌ای به نام مجله بامدادی، همان بازی ایران ـ استرالیا را از آنجا برایشان گزارش فرستادم. اما بازی را گزارش نکردم. در واقع تاکنون در رادیو فوتبال گزارش نکردم و فقط می‌توانم این نکته را بگویم که گزارشگری فوتبال در رادیو بسیار سخت‌تر از تلویزیون است. خیلی باید تبحر داشته باشم که که مخاطب را وارد فضای استودیو کنم. اجازه دهید من راجع به همکارانم در رادیو حرف نزنم. حتی راجع به همکاران خودم در تلویزیون هم حرف نمی‌زنم.
دقایقی به پایان آیتم برنامه نمانده است
او در بخش پایانی این گفت‌وگو درباره حس خود نسبت به بازی‌های ایران در جام جهانی می‌گوید: ما حس خوبی داریم دلمان می‌خواهد تیممان برنده شود. یادم می‌آید در پلاتویی یک جمله گفتم مبنی بر اینکه ما عاشق تیممان هستیم، عشق با دل قشنگ است اما عشق با فکر قشنگ‌تر است. ما با فکرمان عاشق تیممان بشویم نه با دلمان، همه دوست داریم تیممان قهرمان جام جهانی شود اما فکرمان می‌گوید که بچه‌ها باید مراقب باشیم گل نخوریم، بچه‌ها مساوی هم خوب است. بچه‌ها حتی باخت یک هیچ هم خوب است. اما آرزوی ماست که اسپانیا را ببریم. اتفاقات عجیب هم در فوتبال افتاده، سال ۶۶ کره شمالی یک هیچ ایتالیا را می‌برد. سال ۸۲ الجزیره، آلمان را می‌برد، مکزیک، آلمان را می‌برد. شاید ۱۰ سال دیگر ایران، اسپانیا را برد. در هر جام‌جهانی یکی دو نتیجه به این شکل اتفاق می‌افتد. ما اگر ۱۰ بار با اسپانیا بازی کنیم، هشت بار می‌بازیم، یک بار مساوی می‌کنیم و یک بار می‌بریم. امیدوارم این جام، بازی‌ای باشد که قرار است ببریم. یا حداقل مساوی بگیریم. ما امروز یکی از قوی‌ترین ساختار دفاعی دنیا را داریم و همه هم می‌دانند. اگر روز فوتبال بچه‌های ما باشد که امیدوارم باشد و بچه‌ها بتوانند همه حرف‌های کیروش را گوش کنند و برویم امیدوارم تنها اتفاقی که می‌افتد این باشد که بعد از پایان بازی مردم ما خوشحال باشند.
عوامل برنامه شمارش معکوس را اعلام می‌کنند و فصل داغ فوتبال در آنتن زنده ادامه پیدا می کند.
جواد خیابانی به همراه کارشناس برنامه که وارد صحنه می‌شود بازی پرتغال مراکش را که قرار است ساعت ۱۶ و ۳۰ به روی آنتن برود آنالیز می‌کنند.
در این فاصله به سراغ محمد میر، مجری دیگر فصل داغ فوتبال می‌رویم. او در لابی ساختمان نشسته و منتظر پخش بازی حساس پرتغال و مراکش است.
بعضی وقت‌ها شدید خسته می‌شویم
وقتی از او می‌پرسیم هیجان جام جهانی چقدر به این برنامه و شما منتقل می‌شود، می‌گوید: بخشی که ما در برنامه فصل فوتبال اجرا می‌کنیم به نوعی تازه‌ترین‌ها و داغ‌ترین‌های خبرهاست. یعنی با توجه به اینکه ایران در گروه B حضور دارد و گروه B گروه سختی است ما تلاش می‌کنیم تازه‌ترین چیزها مربوط به تیم کشورمان را هم داشته باشیم. در این خبرها تلاش می‌کنیم، نُرم و حد معقولی از انتظارات از ایران را منتقل کنیم و به نوعی نیست که بگوییم ایران کشوری مثل اسپانیا و یا پرتغال را شکست می‌دهد. اما سعی می‌کنیم با بینندگان با انرژی بالا صحبت کنیم.
او می‌گوید: ما تلاش می‌کنیم با مخاطب خیلی با انرژی صحبت کنیم و بعضی وقت‌ها خیلی شدید خسته می‌شویم ولی وقتی که جلوی دوربین قرار می‌گیریم تمام تلاش من این است که با انرژی بالا باشد. چون مخاطب علاقه ندارد وقتی تلویزیون را روشن می‌کند ببیند مجری بی‌حال ایستاده و خبرها را منتقل می‌کند. ما در اصل مسئول تحریریه هستیم. بخش دیگری با عنوان کارشناسی داریم که در آن از کارشناسان فوتبال بهره می‌بریم.
ریتمیک کار می‌کنیم
میر می‌گوید: ما در این برنامه ریتمیک کار می‌کنیم. سوال‌ها کوتاه، جواب‌ها کوتاه، در مورد پیش شروع بازی‌ها گفت‌وگو می‌کنیم.
کارشناسان دیگر هم داریم که در ارتباط با پدیده‌های اجتماعی جام جهانی صحبت می‌کنند.
رفاقت یا رقابت؟
این مجری درباره رقابت برنامه فصل داغ فوتبال با برنامه ۲۰۱۸ عادل فردوسی‌پور هم می‌گوید: قاعدتا در هر برنامه‌ای رقابت وجود دارد و رقابت است که برنامه را قشنگ می‌کند . هر برنامه‌ای دوست دارد بهترین باشد. در کنار احترام ویژه‌ای که برای برنامه ۲۰۱۸ عادل فردوسی‌پور قائل هستیم اما این رقابت وجود دارد.
عوامل ۶۰ نفره فصل داغ فوتبال
محمد میر درباره تلاش‌های عوامل فصل داغ فوتبال می‌گوید: افراد زیادی هستند که در این برنامه تلاش می‌کنند برنامه روی آنتن برود. حدود ۵۰ الی ۶۰ نفر در پشت صحنه این برنامه فعالیت می‌کنند. این برنامه آیتم‌های مختلفی دارد از جمله بخش نریشن و دوبله‌های فوتبال.
۳۲ تیم با کلی کاپیتان و گذشته و تاریخچه، اتفاقات مهم جام جهانی از گذشته تا حالا و آن چیزی که پیش رو است. گروه‌بندی‌ها و هر آنچه که شانس صعود هست همه و همه کلی آیتم موضوع و مبحث نویسندگی دارد که همه آن‌ها کار می‌برد و خیلی پرزحمت است.
گریم و لباس و صحنه هماهنگ نیستند
قاعدتا هر برنامه گریمور مخصوص خودش را دارد. این برنامه نیز یک گریمور پیشکسوت دارد که سال‌هاست در تلویزیون فعالیت می‌کند و پس از بازنشستگی همچنان با شبکه ورزش همکاری دارد.
مرتضی اردستانی می‌گوید: برنامه «فصل داغ فوتبال» خیلی هیجان دارد، من خودم جوان‌تر که بودم زمانی فوتبالیست بودم و حساسیت و تعصب زیادی نسبت به فوتبال و تیم ملی دارم.
او می‌گوید: من حدود ۴۸ سال است که در سازمان صداوسیما هستم، سریال کار کردم، فیلم سینمایی کار کردم و از بدو تأسیس شبکه ورزش چون بازنشسته شدم همکاری‌ام را در اینجا با برنامه‌های مختلف شروع کردم.
اردستانی از سریال‌هایی می‌گوید که با آن‌ها همکاری کرده و در سمت گریمور فعالیت داشته است و اظهار می‌کند: سریال‌هایی همچون گرگ‌ها، رعنا، برگ رقصان، مثل آباد بوده که در آن بازی هم داشتم. با اکثر بچه‌های قدیمی و بخشی از بچه‌های نسل جوان کار کردم.
او می‌گوید: هر برنامه‌ای استرس‌های خودش را دارد. من سعی می‌کنم هر روز دو الی سه ساعت زودتر به برنامه بیایم تا وقتی آقای خیابانی و دوستانی که می‌آیند با فشار و استرس آنتن مواجه نشوند. امروز هم که خیلی دیر شروع شد و همه در ترافیک بودند.
او در پایان از برخی عدم هماهنگی‌ها و بی‌برنامه‌گی‌ها گله‌مند است و می‌گوید: چیزی که این وسط از بین رفته است هماهنگی است، وقتی ما می‌آییم اینجا و کار می‌کنیم می‌بینیم لباس همان لباس مجری، دکور، نور و گریم باید با هم هماهنگ باشند که نیستند و ما مجبور می‌شویم خودمان را با وضعیت هماهنگ کنیم.
استرس از همان اول به جمع تیم ما آمد
بخش پایانی برنامه «فصل داغ فوتبال» است. به سراغ تهیه‌کننده جوان این برنامه حامد غفاری می‌رویم. این تهیه‌کننده از هیجان، حساسیت و استرس‌های یک برنامه زنده می‌گوید و اظهار می‌کند: از یک هفته قبل از بازی‌های جام جهانی این برنامه تصویب شد که به روی آنتن برود و به نوعی قراردادمان با اسپانسرمان بسته شد. هر چند قرار بود خیلی زودتر کار را شروع کنیم. ما در کمتر از یک هفته باید اقدامات اولیه را آماده می‌کردیم تا کار استارت بخورد. این کارمان را سخت کرد و استرس از همان روز اول به سراغمان آمد. چون معمولا یک برنامه این چنین یک ماه، دو ماه پیش تولید نیاز دارد، آیتم‌هایش آماده شود، تیتراژ آماده شود، گرافیک و ... چینش تیم. روزی که ما تازه تصمیم گرفتیم شروع کنیم، آقای فردوسی‌پور دو ماه قبل از عید کارش را شروع کرده بود و به ما می‌گفتند که حتی ۱۵۰ آیتم را هم بازبینی کرده و آماده است. ما تازه تصمیم گرفتیم شروع کنیم.
با همان تیم کوچکمان این کار بزرگ را شروع کردیم
او که تهیه‌کننده «مثبت والیبال» در شبکه ورزش است، می‌گوید: با همان تیم کوچکمان این کار بزرگ را شروع کردیم. هر چند جلوتر که رفتیم دیدم که نمی‌رسیم و افراد جدیدی اضافه کردیم و تیم را گسترش دادیم. می‌خواهم بگویم هنوز برنامه آغاز نشده بود استرس به سراغ ما آمد و خیلی کارمان سخت شد. برنامه هم که شروع شد روز به روز کار ما سخت‌تر شد. پیش از آغاز جام جهانی ما فقط شب‌ها روی آنتن می‌رفتیم از ساعت ۱۰ شب تا یک و نیم شب، این فشار کار بود. روزی ۱۲ ساعت تولید می‌کردیم و باید آماده می‌شدیم. در این مدت که کار را شروع کردیم بچه‌هایی که درگیر این کار بودند نمی‌توانستند بیش از ۵، ۶ ساعت استراحت کنند. جام جهانی که شروع شد پارت ما به دو بعدازظهر انتقال یافت. دو تا یک ساعت هم بین بازی‌ها روی آنتن می‌رویم که تقریبا در روز چهار ساعت برنامه دارین. اصلا فکر نمی‌کردم انقدر کار پرفشار و پراسترس باشد. شاید اگر می‌دانستم این کار را قبول نمی‌کردم. واقعا جدای از عشق به این رویداد و اعتمادی که به نیروهای جوان صورت گرفته، مستهلک می‌شویم. امیدوارم خیلی سوتی نداده باشیم. در خبر که سوتی زیاد می‌دهم اما در این برنامه سعی کردم در مقام تهیه‌کننده سوتی کمتری بدهیم. طبق برنامه و کشور به کشور جلو رفتیم. معرفی کشور، کاپیتان و سرمربی و تیم‌ها.
شبکه تخصصی ورزشی هستیم ولی اجازه پخش مسابقه نداریم!
او در پاسخ به اینکه آیا تفاوتی بین برنامه ۲۰۱۸ با «فصل داغ فوتبال» در پرداختن به موضوعات جام جهانی وجود دارد؟ اظهار می‌کند: یکی از بحث‌های ما در این برنامه این بود که اصلا موضوع ما چه باید باشد و چه سیاستی را پیاده کنیم. با توجه به اینکه یک برنامه تخصصی به نام ۲۰۱۸ داریم که عادل فردوسی‌پور کارش را در مقام کارشناس و تحلیل بازی انجام می‌دهد، صادقانه به مدیران شبکه‌ها گفتم که بزرگتر از ما هم نمی‌توانند در حد توانایی این مجری وارد تلویزیون برنامه تولید کنند. هر چند قرار نیست ما در کنار آن برنامه قرار بگیریم و حتی نمی‌خواستیم موازی کاری داشته باشیم به همین دلیل کمی سیاست کاری‌مان را عوض کردیم. برنامه آقای فردوسی‌پور یک برنامه تخصصی و کارشناسی تحلیلی است. شاید به نظر من مخاطبانش، مخاطبان متخصص فوتبال باشند ولی ما از همان روز اول تصمیمان را بر این گذاشتیم که مخاطبانمان، مخاطبان عام باشند و آن حال و هوای جام جهانی را که در اعضای خانواده وجود دارد، به آن حال و فضا برسیم. مردمی بودن برایم مهم بود اینکه مردم را درگیر جام جهانی کنیم و آن را به تصویر بکشیم. ما زورمان نمی‌رسد میلیاردی هزینه کنیم ولی زورمان می‌رسد چهار تا کارشناس که داخلی هستند را دعوت کنیم.
غفای می‌گوید: امشب بازی ایران ـ اسپانیاست. همزمان با شبکه سه بازی‌ها را پخش نمی‌کنیم و شبکه سه این وظیفه را عهده‌دار است. شبکه تخصصی ورزشی هستیم ولی این اجازه را نداریم. حال به هر دلیل؛ بنابراین سیستم برنامه‌مان به این شکل است که قبل از بازی‌ها و بین بازی‌ها باشیم. استثنائا امروز که بازی ایران پخش می‌شود، قرار است بعد از بازی‌ها هم روی آنتن برویم. ما از ساعت دو بعد از ظهر شروع می‌کنیم تا آغاز بازی می‌آییم، برنامه را قطع می‌کنیم، دوباره از انتهای بازی تا ابتدای بازی بعد شروع می‌کنیم. بازی بعدی هم به همین شکل. تا یک و نیم ادامه داریم و آقای خیابانی قرار است ۱۵ دقیقه قبل از بازی از پیش ما بروند و بعد از بازی خواهند آمد. ما حرمت آن صندلی را نگه می‌داریم.
می‌خواهم بگویم بچه‌هایی که در این کار حضور دارند، زحمت و تلاش مضاعف دارند، امیدوارم مدیران جواب اعتمادشان به تیم جوان را بگیرند. اعضای تیم همگی جوان هستند و من ۳۳ ساله شاید مسن‌ترین باشم. از ۲۰ سال داریم تا ۲۸ ساله. امیدوارم توانسته باشیم جواب نیاز مخاطب را بدهیم.
***
ساعت از ۱۷ گذشته است. پروژکتورهای صحنه خاموش هستند اما جواد خیابانی همراه با کارشناس برنامه مشغول تماشای بازی مراکش ـ پرتغال هستند تا پس از پایان بازی دوباره به آنتن زنده بازگردند. بیرون از استودیو یعنی همان لابی، سایر عوامل هم دست‌جمعی بازی را دنبال می‌کنند.
