تیم فوتبال استقلال در هفته هفتم دستخوش تغییرات فنی شد و بعد از استعفای علیرضا منصوریان هدایت این تیم به وینفرد شفر آلمانی سپرده شد. تغییری که شاید در وهله اول موثر جلوه کند اما کمی بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد شاید اگر مدیران استقلال با استعفای منصوریان موافقت نمی‌کردند چه بسا تیمشان الان در شرایط بهتری قرار داشت.
استقلالی‌ها فصل ۹۶-۹۵ را هم شروع ضعیفی داشتند و در هفته‌های ابتدایی نتایج خوبی نمی‌گرفتند. این تیم در هفته هفتم تنها ۷ امتیاز داشت و در رده دهم جدول قرار گرفته بود و آن زمان هم برخی از فشارهای وارده به باشگاه منصوریان را تا مرز برکناری هم برد که مدیریت وقت باشگاه سیاست دفاع از سرمربی را پیشه کرد و این تیم در ادامه به بهترین فرم خود رسید و در نهایت هم نایب قهرمان لیگ برتر شد.
آبی پوشان در پایان هفته بیستم فصل گذشته با ۹ پیروزی، ۷ مساوی، ۴ شکست و با ۲۹ گل زده و ۱۸ گل خورده ۳۴ امتیاز به دست آورده بودند و بعد از پرسپولیس و تراکتورسازی در رده سوم جدول جای داشتند که البته در ادامه رقابت‌ها تراکتورسازی را هم در جدول گرفته و در نهایت نایب قهرمان مسابقات شدند.
اما آبی‌ها در هفته بیستم این فصل ۷ پیروزی، ۸ مساوی، ۵ شکست و با ۱۹ گل زده و ۱۰ گل خورده ۲۹ امتیاز کسب کرده و بعد از پرسپولیس، فولاد، پارس جنوبی، ذوب آهن و سایپا در رده ششم جدول رده بندی قرار گرفته‌اند.
مقایسه عملکرد دو تیم در ۲۰ هفته ابتدایی دو فصل نشان می‌دهد این تیم تنها در گل های خورده عملکرد بهتری نسبت به فصل گذشته داشته که این آمار خوب را بی‌تردید باید مدیون عملکرد سید حسین حسینی باشد که بعد از جابجا کردن همه رکوردهای گل نخوردن در فوتبال ایران ناگهان نیمکت نشین شد. در سایر آیتم‌ها استقلالی‌ها در فصل گذشته در همین مقطع عملکرد بهتری نسبت به این فصل داشتند.
در مورد عملکرد ۷ هفته ابتدایی منصوریان می توان این توضیح را داد که تیمش به جز درگیر بودن با مشکلاتی مثل مصدومیت زیاد بازیکنان از جمله یک بازیکن بسیار مهم مثل امید ابراهیمی، در اولین هفته و در یک بازی خارج از خانه در آبادان سه بازیکن اصلی این تیم مثل سید مجید حسینی، امید نورافکن و مهدی قائدی از سوی فدراسیون محروم شدند که اگر غیر از این بود چه بسا آبی پوشان در آبادان کارشان را با شکست آغاز نمی کردند.
به این اضافه کنید برخی از اشتباهات کاملا واضح داوری که منجر به از دست رفتن امتیازاتی از این تیم شد. مثل بازی مقابل استقلال خوزستان در تهران که با اشتباه تیم داوری گل سالم جابر انصاری مردود شد و یک پنالتی روی علی قربانی اعلام نشد و حداقل دو امتیاز از حساب آبی پوشان کم شد و یا بازی با ذوب آهن که پیروزی استقلال با یک گل آفساید از دست رفت. اگر ۴ امتیاز به خاطر همین دو اشتباه داوری به امتیازات این تیم اضافه شود جمع امتیازات آبی پوشان با هدایت منصوریان در پایان هفته هفتم ۹ امتیازی می شد و در رده هشتم جدول قرار می گرفت.
نکته جالب اینجاست که شفر یکبار در هفته پانزدهم این تیم را به رده چهارم جدول رساند و این شانس برای او ایجاد شد که به رده سوم صعود کند، اما منحنی نتیجه‌گیری این تیم نزولی شد و با سه مساوی پی‌درپی در هفته‌های هجدهم، نوزدهم و بیستم مقابل تراکتورسازی، سایپا و پدیده در هفته بیستم به جایگاه ششم تنزل پیدا کرد.
آبی‌ها یکبار با شفر به جایگاه چهارم رسیدند و نشان دادند به لحاظ نفری پتانسیل رسیدن به رده سوم و حتی بالاتر از آن را داشتند و بهانه‌ای برای نبود ظرفیت در این تیم برای کادر فنی تمام خارجی آن وجود ندارد.
البته از زمانی که شفر هدایت استقلال را برعهده گرفته این تیم فوتبال بهتر و با برنامه تری را به نمایش می گذارد و تغییرات زیادی نسبت به زمان منصوریان داشته است. همین امر نشان می دهد که حضور شفر تاثیر مثبتی در روند حرکتی آبی پوشان داشته است.
مقایسه این آمار نشان می‌دهد تیم استقلال در ۲۰ هفته ابتدایی فصل پیش عملکرد بهتری از ۲۰ هفته ابتدایی این فصل داشت و اگر تغییری روی نیمکت این تیم ایجاد نمی‌شد احتمال این که منصوریان مثل فصل گذشته آبی‌ها را در لیگ به اوج می رساند وجود داشت.
