روزبه چشمی در دقیقه ۸+۹۰ مهمترین گل زندگیاش و یکی از مهمترین گلهای تاریخ فوتبال ایران را به تیم ملی ولز زد.
وقتی در دقیقه ۷۸ بازی با ولز احمد نوراللهی مصدوم شد، کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی کشورمان از روزبه چشمی خواست برخیزد و به زمین برود. در آن لحظه بسیاری از تماشاگران این مسابقه ( در استادیوم احمد بن علی یا پای گیرندههای تلویزیونی) سری به نشانه تأسف و ناراحتی تکان دادند.
روزبه چشمی تبدیل به یکی از نمادهای سنگین ترین شکست تاریخ فوتبال ایران در جامهای جهانی (برابر انگلیس) شده و بیشترین انتقادات را پشت سر گذاشته بود اما... یک مربی به این بازیکن ایمان داشت. کارلوس کیروش همان طور که ۵ سال پیش روزبه چشمی را بهترین در ایران خوانده بود حالا نمی خواست شاگرد قدیمی اش با یک بازی ضعیف نابود شود.
این بار برخلاف دیدار با انگلیس، روزبه چشمی در دقیقه ۷۸ جانشین احمد نوراللهی شد و این بار کیروش به جای اینکه او را در پست دفاع وسط به کار بگیرد، در پُست تخصصی خود در میانه زمین استفاده کرد که همین اتفاق با بهترین عملکرد چشمی همراه شد. چشمی که روی توپهای بلند مقابل بازیکنان سرزن ولز برتری کامل داشت، در وقتهای تلف شده ناباورانهترین کار ممکن را انجام داد و همه هواداران تیم ملی ایران را شگفتزده کرد.
روزبه در دقیقه ۸+ ۹۰ در جایی که کسی فکرش را نمی کرد حاضر شد. او پشت محوطه جریمه ولز و پس از اینکه شوت کریم انصاریفرد را مدافعان ولز برگشت دادند، با یک اِستُپ زیبا و شوتی تماشایی دروازه حریف را باز کرد تا ناگهان به سرعت برق و باد محبوب شود! چشمی اما پس از زدن این گل، استاد خودش را فراموش نکرد. او با تمام قوا به سمت لب خط دوید تا شادی اش را با کارلوس کیروش تقسیم کند. این بازیکن با تجربه از راه دور هم سرمربی محبوب خود را نشان داد ولی همبازیان خوشحالش این اجازه را ندادند!
گل دقایق پایانی روزبه چشمی آن قدر همبازیانش را به وجد آورد که به نوعی شادی گل این بازیکن و تقسیم آن با کیروش را بیگرند. همه از خود بی خود شدند منتهای مراتب روزبه چشمی می دانست مدیون چه کسی است؟ کارلوس کیروش که پای شاگردش ایستاد، انتقادات را به جان خرید تا هم تیمش برنده از زمین خارج شود و هم روزبه چشمی کامبک کند!