پروردگار متعال در پس آیات نورانی قرآن کریم معجزات و فضایلی را پنهان کرده که در صورت آگاهی از آن افراد هیچگاه قرائت قرآن و این سورهها را رها نمیکنند و پیوسته به این زنجیر اتصال الهی چنگ میزنند.
سوره تین که یکی از کوچکترین سورههای قرآن کریم است هم از این قانون مستثنی نبوده و فضایلی را دارا است که امروز قصد داریم تا آن را برای شما شرح دهیم.
معرفی سوره تین
سوره تین یا والتین و الزیتون نود و پنجمین سوره قرآن کریم و جزو سورههای مکی است. سوره تین از سورههای کوتاه است و در جزء سیام قرآن جای دارد. تین به معنای انجیر است.
محور اصلی سوره تین، مسئله قیامت و پاداش اُخرَوی است.
خداوند این سوره را با چهار قسم آغاز میکند و خلقت انسان را شایستهترین و نیکوترین میخواند.
در تفسیرهای روایی، برخی از آیات این سوره بر برخی از چهارده معصوم تطبیق شده است؛ مثلاً گفته شده مراد از «والتین والزیتون» امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هستند.
در فضیلت تلاوت سوره تین روایت شده است، سلامتی و یقین از آثار دُنیَوی، و پاداش روزه از آثار اُخرَویِ تلاوت این سوره است. بنابر دستورالعملی که برای نماز مستحبی ماه شعبان بیان شده است، سوره تین در رکعت دوم قرائت میشود.
نامگذاری سوره تین
سوره تین را به این مناسبت «تین» مینامند که خداوند در آیه اول به آن سوگند خورده است. سوره تین را گاهی نیز «زیتون» یا «تین و زیتون» مینامند.
تین به معنای انجیر است.
گفتنی است طبق نظر مفسران، درباره معنای کلمه «تین» و «زیتون» در این سوره، چند احتمال وجود دارد:
انجیر و زیتون خوراکی مراد است.
به مسجد دمشق اشاره دارد.
مراد از زیتون مسجد بیت المقدس است.
این دو کلمه به دو کوه در سرزمین شام و بیت المقدس اشاره دارند که به زبان سُریانی آنها را طور تینا و طور زیتا گویند.
مراد از «والتین والزیتون» امام حسن (ع) و امام حسین (ع) هستند.
محل و ترتیب نزول سوره تین
سوره تین جزو سورههای مکی و در ترتیب نزول بیست و هشتمین سورهای است که بر پیامبر (ص) نازل شده است، این سوره در چینش کنونی مُصحَف نود و پنجمین سوره است و جزء سیام قرآن قرار دارد.
تعداد آیات و دیگر ویژگیهای سوره تین
سوره تین ۸ آیه، ۳۴ کلمه و ۱۶۲ حرف دارد. این سوره جزو سورههای مفصلات (دارای آیههای کوتاه) و از سورههای کوچک قرآن است.
این سوره از جمله سورههایی است که با سوگند آغاز میشود و خداوند در همان ابتدا به چهار چیز سوگند یاد میکند.
متن و ترجمه سوره تین
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ
سوگند به انجیر و زیتون.
وَطُورِ سِینِینَ
سوگند به، طور مبارک.
وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ
سوگند به این شهر ایمن.
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ
که ما آدمی را در نیکوتر اعتدالی بیافریدیم
ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِینَ
آنگاه او را فروتر از همه فروتران گردانیدیم
إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ
مگر آنان که ایمان آورده اند و کارهای شایسته کرده اند که پاداشی بی پایان دارند
فَمَا یُکَذِّبُکَ بَعْدُ بِالدِّینِ
پس چیست که با این حال تو را به تکذیب قیامت وا میدارد؟
أَلَیْسَ اللَّهُ بِأَحْکَمِ الْحَاکِمِینَ
آیا خدا، داورترین داوران نیست؟
فضیلت تلاوت سوره «تین» چیست؟
در حدیثى از پیغمبر اکرم (صلى اللهعلیه وآله) آمده است:
«مَنْ قَرَاَها اَعْطاهُ اللّهُ خَصْلَتَیْنِ: الْعافِیَهَ وَ الْیَقِینَ ما دامَ فِی دارِ الدُّنْیا، فَاِذَا ماتَ اَعْطاهُ اللّهُ مِنَ الاَجْرِ بِعَدَدِ مَنْ قَرَاَ هَذِهِ السُّورَهَ صِیامَ یَوْم»؛
(هر کس این سوره را بخواند، خداوند دو نعمت را مادامى که در دنیا است به او مى بخشد: سلامت و یقین، و هنگامى که از دنیا برود، به تعداد تمام کسانى که این سوره را خوانده اند، ثواب یک روز روزه، به عنوان پاداش به او مى بخشد).
این سوره در «مکّه» نازل و آیه «وَ هذَا الْبَلَدِ الاَمِیْن» که در آن سوگند به شهر «مکّه» با اسم اشاره نزدیک یاد شده، دلیل بر آن است.
امام صادق علیه السلام نیز درباره این سوره فرموده است:هر گاه سوره تین نوشته شود یا بر غذایی خوانده شود خداوند آنچه زیان میرساند را از او بر میگرداند و به قدرت الهی مایه شفاست.