خداوند در تاریخ زندگانی اهلبیت(ع) عبرتهای فراوانی قرار داده است که توجه به هر بُعد از آنها موجبات سعادت فردی و اجتماعی را فراهم میآورد، زیرا این بزرگواران تجسم آیات و صفات الهی هستند و آموزههای ایشان در هر زمان و مکانی پاسخگوی نیاز مادی و معنوی انسانهای مؤمن و پاکسرشت خواهد بود.
از جمله آموزههای اهل عترت(ع) در حفظ بیتالمال مسلمین است و از آنجایی که امیرالمؤمنین(ع) مستقیم با حکومتداری سر و کار داشتند، میتوان نکات بیشتری را در این زمینه نسبت به سایر ائمه معصومین(ع) برداشت کرد. در یکی از روایات مشهور نوع برخورد حضرت با یکی از دخترانشان را میخوانیم.
«على بن ابى رافع که در بیتالمال امیرالمؤمنین خدمت مىکرد گفت: دختر او یک گردنبند مروارید در روزهاى عید قربان به امانت تضمین شده از من گرفت که پس از سه روز آن را بازگرداند. على(ع) آن را برگردن وى دید، برداشت و به من گفت: «در مال مسلمانان خیانت مىکنى؟» داستان را براى او نقل کردم و گفتم که من آن را از مال خود تضمین کردهام. گفت: «همین امروز آن را باز گردان و اگر بار دیگر چنین کنى به کیفر من گرفتار خواهى شد». سپس گفت: «اگر دخترم این گردنبند را جز به صورت امانت تضمینشده گرفته بود، نخستین زن از بنى هاشم مىبود که دستش به جرم سرقت بریده مىشد» (جامع احادیث شیعه(بروجردی)، ج24، ص60)