سرویس مذهبی افکارنیوز- تمام کارهای خداوند زیر مجموعه حکمت اوست و حکمتش زیر مجموعه علم الهی است؛ یعنی خداوند چون علیم است حکیمانه عمل می کند.
از این رو خداوند خلافت و جانشینی خویش را از راه علم آغاز کرد و بلافاصله بعد از «اِنّی جاعِلٌ فِی الاَرضِ خَلیفةً» فرمود «وَ عَلَّمَ ادَمَ الاَسماءَ کُلَّها» و تعلیم اسمای الهی را سرلوحه این کار حکیمانه خود قرار داد. پس راه خلافت الهی راه علم به اسمای حسنای اوست؛ بنابراین انسان برای رسیدن به خلافت الهی نخست باید اسمای حسنای الهی را یاد بگیرد و معانی آنها را بفهمد و سپس حقایق آنها را در جان خود تحقق بخشد.
دوباره تأکید می کنیم که صرفِ علم به الفاظ و مفاهیم و اصطلاحات احراز مقام خلافت اللهی را در پی ندارد؛ و گرنه شیطان هم از چنین علم لفظی و مفهومی برخوردار بود، اما از خلافت الهی بهره ای نداشت.
بنابراین علم به اسما از نوع شهود است؛ یعنی صاحب این علم حقیقت اشیا را می بیند و به واقعِ همه چیز، از جمله گناه، پی می برد، آن گاه حقیقت خطرناک گناه را درمی یابد و بدین وسیله از سلطه نفس امّاره رها می شود و حرکت در مسیر خلافت اللهی را آغاز می کند.
