اخبار سیاسی- محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان روز گذشته به مجلس یازدهم رفت و گزارشی از عملکرد وزارت خانه متبوعش و سیاست خارجی که دولت آن را هدایت می کند به نمایندگان ملت داد.
به گزارش افکارنیوز، اگر چه در این سالهای اخیر درباره برجام به عنوان مهمترین برنامه دولت شیخ حسن روحانی سخن های بسیاری گفته شده و امروز مردم طعم تلخ و گس آن را با دلار 20 هزار تومانی، سکه 10 میلیونی و اجاره بهای مسکن چند برابری می چشند.
آش برجام آنقدر بد بود که به جای سیر کردن مردم دهانشان را سوزاند و در این بین به علت ساختار و ریل گذاری غلط دولت فعلی از ابتدای تشکیل در سال 1392 تا امروز ضررهای بسیاری را مردم متحمل شده اند.
بزرگترین خسارت به کشور در این سالها به خاطر برجام این بود که دولت تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد چید و تمام ظرفیت کشور خرج برجام شد، به جای توجه به ظرفیت داخلی، تولید ملی و ایجاد ثروت و سرمایه از راه اشتغال آفرینی مبتنی بر تولید در کشور چشم دولت به همان قدم زدن های ظریف همراه جان کری بود که سرانجام با لبخند ملیحانه به امضای توافقی رسید که خسارتش را امروز مردم می دهند.
بیشتر بخوانید:
ظریف دیروز در مجلس به نوعی به تمجیدهای رهبری معظم انقلاب از وی اشاره کرده بود، اما آقای وزیر خارجه باید بداند مشکل منتقدان جای دیگری است، دلسوزان انقلاب و نظام و منافع مردم از ابتدا تمام سخنشان خطاب به راس دولت و ریل گذاری اشتباه بوده است.
اینکه تمام ظرفیت کشور مغفول بماند و تمام همت و کار معطوف به توافقی شود که قرار بود از فردای آن ایران همچون بهشت شود، با بدعهدی دشمن قسم خورده مطمئنا کاخ آرزوها فرو می ریخت و همین اتفاق افتاد.
عده ای از مسئولان دولت با تکیه بر این ضرب المثل معروف که " کی بود کی بود من نبودم" می خواهند در این قضیه که تشت رسوایی برجام بر زمین افتاده تمام تقصیرها را بر گردن دشمن بگذارند. اینکه دشمنان ملت دشمنی کنند که نیازبه تحلیل خاصی ندارد اما اینکه مسئولان اجرایی کشور بخواهند منافع جناحی خود را بر منافع ملت ارجح بدانند ایجاد مشکل می کند. امروز روز بررسی کارنامه دولت است، آقای روحانی باید جواب دهد که آیا برجام سفره مردم را رنگین تر کرد و یا کوچک تر؟ آیا اقتصاد کشور رشد پیدا کرد؟ آیا کارخانه ها و واحدهای تولیدی با قدرت بیشتری تولید کردند؟ آیا مشکل اشتغال و مسکن مردم حل شده است؟
همین تصمیم و استراتژی اشتباه دولت بود که امروز بخشی از مردم را به خاک سیاه نشانده است، اینکه به جای پرداختن به ظرفیت داخلی تمام فکر و ذهنمان به برجام بود تا با پز دادن آن بتوانیم رای گرفته و جناح خودمان حاکم باشد.
حالا چگونه ظریف با صراحت می گوید سیاست خارجی را جناحی نکنیم؟ سیاست خارجی کشور مگر در دست رقبای جناح حامی دولت بوده که امروز باید جواب پس بدهد؟ چه کسانی برای منافع جناحی خود درباره برجام به به و چه چه می گفتند؟
آقای ظریف که مدال های فراوان و لقب هایی همچون امیر کبیر ایران را بعد برجام گرفت چرا فکر می کند منتقدان با وی پدرکشتگی دارند، ما هم به منتقدانی که از الفاظ خائن و دروغگو استفاده کردند مخالفیم، زیرا استفاده از چنین الفاظی اساسا اشتباه است زیرا با تعابیر رهبر معظم انقلاب نمی خواند.
انتقاد اصلی ما به اصل استراتژی سیاست خارجی دولت است که مصداق آن همان جمله ای است که اوج سیاست دولت را نشان می دهد، آنجا که حسن روحانی گفت " ما بلد نیستیم "
واقعا دولت آقای روحانی بلد نبود زیرا تمام هم و غم خود را مذاکره برای مذاکره و خوشبینی به قول و قرارهای غربی ها گذاشت و همین تفکر باعث خطای راهبردی و استراتژیک شد که امروز تاوان آن را مردم با گرانی ها و مشکلات معیشتی می دهند.
اگردولت به جای پرداختن به برجام به ظرفیت داخلی کشور توجه کرده بود حالا اوضاع مردم چنین نبود.
