انتخابات پارلمانی عراق از نظر نتیجه شباهت بسیار زیادی به انتخابات پارلمانی لبنان داشت اما در عین حال بعضی از جریانات شناخته شده داخلی با هدف بد دل کردن مردم ایران و ایجاد یأس نسبت به آینده «جبهه مقاومت» شروع به حاشیه‌سازی، دروغ‌پراکنی و تحلیل‌های توهم‌آمیز کردند که البته این‌ها چون غباری که در لحظه‌ای برمی‌خیزد و بعد فرو می‌نشیند و آفتاب حقیقت نور خود را حاکم می‌کند، قادر به پوشاندن حقیقت نیستند در این خصوص گفتنی‌هایی وجود دارد:
1- انتخابات 22 اردیبهشت عراق، چهارمین انتخابات پارلمانی عراق از زمان شکل‌گیری «نظام جدید» و اولین کارکرد آن به نوعی تثبیت بیشتر نظام سیاسی عراق بود. بر این اساس می‌توان گفت سیستم عراقی در یک فراگرد فعال داخلی بار دیگر تأیید مردم این کشور از نظامی که در سال 2004 و با تصویب قانون اساسی جدید پدید آمده را بدست آورده است. براساس این انتخابات و فرمول انتخاباتی موسوم به «سانت لیگو» مردم عراق در سه بخش کلی شیعه، سنی و کرد مجموعاً 319 نفر را از میان حدود 7000 نفر برگزیده‌اند. براساس این فرمول، ده نفر هم بر مبنای درصد آراء لیست‌ها به این عدد اضافه می‌شود تا پارلمان عراق با 329 عضو فعالیت نماید. در این انتخابات لیست‌های متفق شیعیان که تعدادی از اهل سنت را نیز در خود جای داده است به 202، اهل سنت جمعاً با احتساب افرادی که در لیست شیعیان هستند به 71، کردها به 58، ترکمن‌ها به 4، مسیحیان به 5، ایزدی‌ها به 4 کرسی و... دست یافته‌اند. این کرسی‌ها از آنچه در پارلمان فعلی که انتخابات آن در سال 1393 برگزار شد، شاهد بودیم، افزایش کرسی‌های مقاومت را نشان می‌دهد. البته ساختار جمعیتی عراق وضع تثبیت شده‌ای داشته و کاهش یا افزایش مشارکت یک طایفه اثر محدودی بر ترکیب پارلمان دارد. وضع مشابه انتخابات 1393 که با مشارکت 62/2 درصد مردم همراه بود و انتخابات 1397 که با مشارکت 44/5 درصد مردم همراه شد بیانگر چنین وضعیتی است. براین اساس بحث راجع به پارلمان و انتخابات پارلمانی خود به خود به سمت بحث کیفی جلو می‌رود.
2- وضع کیفی آراء شیعیان در این انتخابات نیز شباهت بسیار زیادی به آراء آنان در انتخابات چهار سال قبل مجلس دارد. در انتخابات سال 1393 لیست‌های سکولار شیعه - که فهرست ایاد علاوی بارزترین آن بود - نتوانستند آراء زیادی کسب کرده و به پارلمان و دولت منبعث از آن شکل خاصی بدهند در این انتخابات نیز همین‌گونه شد و سکولارهای شیعه شکستی سنگین‌تر از شکست سال 1393 تجربه کرده و عملا به حاشیه رانده شدند. پیش از این تعداد کرسی‌های حزب «وطنیه» علاوه بر 16 کرسی به دست آورد اینک این تعداد به 15 نفر رسیده که هشت نفر آنان نیز سنی و متعلق به هواداران اسامه نجیفی هستند. در این انتخابات نیز لیست‌ها و شخصیت‌های محور، مورد توجه مردم شیعه قرار گرفته‌اند هرچند بعضی از بزرگان بنابه دلایل خاص، موفق به کسب آراء مردم نشده‌اند. اما می‌بینیم که باز مجلس اعلی، حزب‌الدعوه، جریان صدر دارای کرسی‌های زیادی در مجلس هستند. این درحالی است که در طول این چهار سال از یک سو دولت عراق که سهم قابل توجهی از پیکره آن شیعه هستند، زیر فشار شدید قرار داشته و از سوی دیگر مردم شیعه برای پشت کردن به آنان زیر فشار قرار داشتند. رای دوباره احزاب قبلی شیعی نشان دهنده آن است که تبلیغات هدایت شده توسط محافل آمریکایی و غیرآمریکایی نتوانسته است مردم را از اطراف احزاب شناخته شده و رهبران شیعه جدا کند.
3- آراء دو گروه در این میان توجه‌برانگیز است. در این انتخابات افراد و طیف‌های مبارز و انقلابی -که هویتی جهادی داشته و نقش موثری در دفع اشغال نظامی عراق و نیز دفع تروریست‌های تحت‌الحمایه تکفیری داشتند- از اقبال بیشتری برخوردار شدند. سائرون و فتح اساسا هویتی ضداستعماری دارند و در این راه مجاهدت زیادی کرده‌اند مجموع آرای این دو نزدیک به 100 نفر یعنی قریب یک سوم کرسی‌های پارلمان عراق است و این درحالی است که در لیست‌های دیگر نظیر دولت قانون، نصر و تبارالحکمه نیز افراد جهادی وجود دارند. جالب این است که در لیست فتح که در عراق به لیست حشدالشعبی مشهور شد نیز افراد جبهه‌ای‌تر کرسی‌های بیشتری بدست آورده‌اند. مثلا «عصائب اهل حق» به رهبری شیخ قیس خزعلی که اخیرا برای اعزام نیرو به جولان و مبارزه با رژیم صهیونیستی اعلام آمادگی کرد 15 کرسی بدست آورد و حال آنکه در پارلمان فعلی تنها یک کرسی دارد. این آرا کاملا معنادار است اما علیرغم آن، دشمنان عراق با توهم‌پراکنی پیرامون فهرست «سائرون» تلاش می‌کنند تا از یک گروه جهادی که در سالهای 2003 تا 2005 در درگیری با آمریکایی‌ها صدها شهید داده و ده‌ها آمریکایی را به هلاکت رسانده است، هویتی غیرمقاومتی بتراشند و نتیجه بگیرند که در انتخابات 22 اردیبهشت عراق، جبهه مقاومت شکست خورد و مخالفان آن به پیروزی رسیدند!
4- انتخابات عراق کمی پس از غلبه بر گروه پرقدرت تروریستی داعش برگزار شد و از این رو یک شاخص مهم در تاثیر این جریان بر جامعه عراق است.
گروه تکفیری داعش در عراق پرچم قومیت را بلند کرد و درصدد بود تا از طریق تبدیل جنگ قدرت به جنگ طایفه‌ای، اهل سنت عراق را با خود همراه نماید بر این اساس به طور حساب شده به نمادها و مظاهر برجسته شیعی نظیر حرم‌های مطهر ائمه (علیهم‌السلام) حمله می‌شد و درواقع تصرف چهار استان دیاله، نینوا، صلاح‌الدین و الانبار پس از آغاز حملات به حرم‌های شریف در سامرا و ... صورت گرفت.
انتخابات عراق یک سنگ محک بود که نشان دهد آیا اغراض کینه‌ورزانه‌ای که داعشی‌ها با نسخه‌ای آمریکایی، اسرائیلی، سعودی در عراق به اجرا گذاشتند و به واسطه آن هزاران سنی و شیعه عراقی به کام مرگ رفتند محقق شده است یا خیر. انتخابات به این سوال پاسخ داد. در مناطق سنی عمدتا کسانی رای آوردند که قرابت بیشتری با تفکر جبهه مقاومت داشته و به عراق یکپارچه و حفظ نظام کنونی آن متعهد هستند و جالب این است که برخلاف انتخابات سال 1393، این بار درصد مشارکت اهل سنت از درصد مشارکت شیعیان پیشی گرفته و در عین حال تعارض مذهبی هم به چشم نمی‌آید. در این انتخابات بعضی از چهره‌های برجسته قبل که در زمینه‌سازی تصرف مناطق سنی به دست داعش دست داشتند، رای نیاوردند و سنی‌هایی که در لیست‌های شیعی شامل لیست صدر، لیست فتح، لیست دولت قانون، لیست نصر قرار گرفته بودند رای آوردند.
کم نبودند کسانی که در سالهای اول بحران‌های سوریه و عراق معتقد بودند و بر این اعتقاد اصرار می‌ورزیدند که با ورود ایران به صحنه حمایت از دولت‌های سوریه و عراق دربرابر مخالفان تروریستی که به نام مذهب به میدان آمده‌اند، انقلاب اسلامی در بین اهل سنت منزوی شده و دیگر امکان پیگیری تفکر و بینش آن وجود ندارد. پیروزی سنی‌های لیست شیعه در لبنان در انتخابات 16 اردیبهشت 97 و پیروزی سنی‌های لیست‌های شیعه در عراق در انتخابات 22 اردیبهشت 97 ثابت کرد این گمانه نه‌تنها صحیح نیست بلکه نقیض این گزینه به صحت نزدیک‌تر است. بدست آوردن 60 درصد آرای لبنانی‌ها و بدست آوردن نزدیک به 70 درصد آرای عراقی‌ها نشان داد موقعیت جبهه مقاومت در میان اهل سنت پس از غلبه بر داعش و سایر گروه‌های تکفیری نه تنها آسیب ندیده است بلکه تقویت هم شده است. این یک راز در متن خود دارد. اگر برای خدا حرکت کردید و موضوعی را میان خود و خدای خود حل کردید خداوند هر مشکلی که بر سر راه وجود داشته باشد برطرف و خلق را نیز با شما همراه می‌کند.
5- در این انتخابات و انتخابات لبنان، تک انتخاب‌های معناداری هم وجود دارد. در انتخابات لبنان برای اولین‌بار رای اول پایتخت به یکی از اعضای جبهه مقاومت رسیده و حال آنکه در انتخابات قبل این رای متعلق به سعد حریری بود. در انتخابات لبنان یکی از شخصیت‌های سنی هوادار حزب‌الله - عبدالرحیم مراد- موفق به کسب دو برابر آرای یک رقیب دیگر سنی عضو حزب‌المستقبل شده است. در عراق بیشترین رای یک کاندیدا متعلق به «نوری المالکی» است که در طول این 4 سال هدف تخریب آمریکایی‌ها، سعودی‌ها و بسیاری از احزاب داخلی عراق بوده است.
انتخابات عراق و انتخابات لبنان آئینه وضع منطقه ما هستند و چشم‌انداز منطقه را هم مشخص می‌کند اگر می‌خواهیم ببینیم آینده منطقه چگونه رقم می‌خورد باید به این وقایع توجه کنیم. جبهه مقاومت در صحنه امنیتی پیروزی درخشان بدست آورده و در جبهه سیاسی لبنان به 73 کرسی از 128 کرسی و در جبهه سیاسی عراق به 220 کرسی دست یافته است.
سعدالله زارعی
