او که صحبت‌های وی در رسانه‌های اصلاح‌طلب در قالب «سرمقاله» و... مورد توجه قرار گرفته است، دائما عنوان می‌کند که برجام تأثیرات بزرگی داشته، تصمیم کل نظام و دستاورد نظام بوده و دولت هم صرفاً مجری سیاست‌های نظام بوده است!
ظریفیان حتی در یکی از یادداشت‌های خود تصریح کرده است که مواضع این روزهای برخی منتقدان با مواضع «اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌های افراطی» هم‌سنخ است!
این فرد در یکی از یادداشت‌های خود نیز تلویحاً اینطور معترض منتقدان شده است که چه اصراری دارید، بگویید مسئول برجام شخص آقای روحانی است؟
*اقدامات و تلاش‌های آقای ظریفیان بدون آنکه بتواند برجام را به گردن رهبری نظام بیاندازد، یادآور روزهایی است که برخی اصلاح‌طلبان، سرمست از «پیاده‌روی با کدخدای جهان»! تنها در یک روز ۲ و یا حتی ۳ سر مقاله در رسانه‌های کثیرالانتشار چپ و در تمجید از رفتارهای هسته‌ای دولت آقای روحانی می‌نوشتند.
همان روزهایی که برخی مقامات ستاد برجام صراحتاً و بر خلاف نظر رهبر انقلاب، می‌گفتند که به مذاکرات خوشبین هستند، نامه‌های تبریک برای توافقات خود می‌نوشتند، در جاهایی از خطوط قرمز نظام در مذاکرات گذشتند و دستور مشهور ۹ بندی رهبر معظم انقلاب درباره برجام را نیز به مصداق «تحت قدمیّ» عملاً به فراموشی عمدی سپردند.
آقای ظریفیان فراموش کرده روزی را که آقای روحانی در آمریکا بصورت تلفنی با اوباما تکلّم کرد و این کار در کلام رهبر معظم انقلاب با عنوان «اقدام نابجا» اطلاق شد.
ایشان در حالی قصد دارد تصمیم آقای روحانی و اصلاح‌طلبان را تصمیم نظام یا همان مقام معظم رهبری جلوه دهد که یادش رفته رهبر انقلاب صراحتا در سال ۹۳ و در پیشگاه مردم فرمودند: «من معتقدم حتی اگر در مسئله هسته‌ای نیز همان خواسته‌هایی را که آنها دیکته می‌کنند، قبول کنیم، باز هم تحریم‌ها برداشته نخواهد شد زیرا آنها با اصل انقلاب مخالفند.»
ظریفیان در حالی مجاهدانه مشغول وصّالی برجام بی‌دستاورد آقای روحانی به نظام اسلامی است که حکماً فراموش کرده زمانی را که رهبر انقلاب کراراً فرمودند نگویید تحریم‌ها لغو شده، نگویید آمریکا برای قانع کردن رقبای داخلی خودش این حرف را می‌زند و...
اظهارات ظریفیان و امثال او اما با یک اشکال دیگر نیز مواجه است و آن اینکه برخی تحلیلگران در ابتدای روی کار آمدن رئیس‌جمهور روحانی ۲ مسئله را پیش‌بینی کرده بودند. اول آنکه آقای روحانی حتما با غرب به توافق خواهد رسید و دوم آنکه پس از آن توافق که یقینا بی‌دستاورد خواهد بود، یقینا کسانی یافت می‌شوند که تلاش می‌کنند این دستاورد بی‌حاصل را به گردن نظام اسلامی بیاندازند و خود را مجری سیاست‌های نظام جلوه دهند. مجری سیاست‌های کسی که هرگز و «نه در این دولت و نه در آن دولت»! به توافق با آمریکا و به چیزی مثل برجام خوشبین نبود و راه حل مشکلات کشور را صرفا «اقتصاد مقاومتی» و «توجه به ظرفیت‌های داخلی» عنوان می‌کرد.
