یک سال پیش در چنین روزهایی بود که روند اجرای شروع شد و مسئولین دولتی وعده‌های زیادی برای گشایش اقتصادی کشور به مردم دادند. از سوی دیگر، روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز با تیترهای که نشان دهنده ذوق‌زدگی بسیار بالا بود، به استقبال اجرای برجام رفتند و آنچنان این کاغذ توافق را بزک کردند که هیچ پاسخی در حال حاضر برای آن همه مبالغه ندارد.
امروز که یک سال از اجرای این تعهد بین‌المللی می‌گذرد، هنوز تغییرات ملموس و محسوسی در زندگی مردم مشاهده نمی‌شود و تحریم‌های جدیدی نیز در این دوره علیه ایران در آمریکا تصویب شده است که در عمل منجر به نقض برجام شده است. در ادامه روزنامه‌های اصلاح‌طلب 27 دی 1394 مشاهده میکنید.
در زمانی که بحث‌های پیرامون مذاکرات هسته‌ای مطرح شد روزنامه‌های زنجیره‌ای و مدعی اصلاح‌طلبی از جمله روزنامه شرق وظیفه‌ای را بر عهده داشتند که همانا بزک کردن این مذاکرات بود. آنها از اغراق به بهترین شکل استفاده کردند؛ هم در سیاه‌نمایی گذشته و عاقبت نرفتن به پای میز مذاکره و نتایج تحریم و هم در آرایش مذاکرات با غرب و دنیای پس از توافق.
روزنامه‌های زنجیره‌ای در جهت آنچه باب پسند خودشان بود اعتماد مردم را به بازی گرفتند و این موضوع در روزهای پس از توافق به اوج خود رسید. این روزنامه‌ها پس از توافق با تیترهایی از این دست وظیفه خود را به نحو احسن به انجام رساندند:
- بی‌نظیر در تاریخ
- آغاز پایان تحریم ها
- پیروزی بدون جنگ
- فروپاشی سازمان تحریمها
- اینک بدون تحریم
آنچه در ادامه می‌خوانید گفت‌وگوی حسین دهباشی با «مهدی رحمانیان» مدیرمسئول روزنامه شرق است. وی در این گفت‌وگو به صراحت اقرار می‌کند که در شرایطی که نگاه‌ها نسبت به آمریکا مثبت نبوده است وظیفه آنها بزک کردن این مذاکرات بوده است:
دهباشی: بخشی از وعده‌ها را دولت باید پاسخگو باشد، بخش دیگر را کسانی باید پاسخ دهند که اینها را انعکاس دادند، آیا شما قبول ندارید که در همان ایام توقعی در جامعه ایجاد شد که بخش قابل توجه آن توسط رسانه‌ها (البته به جز صدا و سیما) ایجاد شد.
رحمانیان: حداقل شما که نباید این حرف را بگویی، شما شاهد بودی که از دوستان دولت و از نزدیکان رئیس‌جمهور به شرق می‌گفتند کیهان اصلاح‌طلب‌ها. وقتی این است یعنی ما آنجا دولت را نقد می‌کنیم.
دهباشی: منظور من این است که برجام را به صورت دیگری نیز می‌توان دید. از منظر مبالغه‌ای که در رابطه با توقعات مردم ایجاد شد و امروز اگر بعضی تمسخر می‌کنند از منظر بررسی با توقعاتی است که در آن زمان ایجاد شد.
رحمانیان: من مبالغه را قبول دارم. این مبالغه‌ها باید می‌شد به این خاطر که فضا خیلی فضای تنگ و ترشی بود، دولت باید در حقیقت این موضوع را قدری بزک می‌کرد که بتواند حرفش را به کرسی بنشاند.
