4 ساله یا 8 ساله بودن دوره ریاست جمهوری حسن روحانی؛ موضوعی است که طی هفته‌های اخیر به یکی از موضوعات ثابت رسانه‌ها و روزنامه‌های اصلاحطلب تبدیل شده و چهره‌های شاخص این جریان سیاسی از هر فرصتی برای طرح این مسئله استفاده می‌کنند.
اصلاح‌طلبان مدعی هستند که پروژه 4 ساله شدن دولت حسن روحانی از سوی برخی افراد «پرنفوذ» داخل ساختار قدرت، کلید خورده است.
اما اینکه نخستین بار چه کسی سخن از 4 ساله شدن دولت روحانی به میان آورد و در طول هفته‌های گذشته چه کسانی از کدام جریان سیاسی و در کدام یک از رسانه‌های اصلاحطلب به این موضوع پرداختند؛ معادله‌ای است که در ادامه به حل آن می‌پردازیم.
نخستین بار محمدرضا تاجیک، رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری در دولت اصلاحات از 4 ساله شدن دولت روحانی سخن گفت.
تاجیک دیماه سال 94 در گفت‌وگو با روزنامه اصلاحطلب اعتماد با اشاره به مشکلات اقتصادی پیش روی دولت، تصریح کرد که «اگر دولت روحانی نتواند مشکلات را در دوران پساتحریم حل کند بعید نیست، نخستین دولت چهار ساله در تاریخ سیاسی بعد از انقلاب شود».
«نخستین دولت 4 ساله» کلید واژه بسیار مناسبی بود برای جریانی که خود را عامل پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری می‌دانست تا به «بهترین گزینه چانه زنی» خود در سال پایانی دولت روحانی دست یابد.
گزینه‌ای که بیش از همه به مذاق صادق زیباکلام، چهره نزدیک به هاشمی و از نویسندگان ثابت روزنامه آرمان(روزنامه نزدیک به هاشمی) خوش آمد.
1- صادق زیباکلام روز سه‌شنبه 94/12/18 در گفت‌وگو با روزنامه آفتاب یزد از احتمال کناره‌‌گیری روحانی از ریاست‌جمهوری 96 خبر داد؛ وی تاکید کرد که پاشنه آشیل روحانی اقتصاد است؛ ادامه وضع نامطلوب اقتصادی و تداوم آن باعث می‌شود احتمال برخاستن یک جریان پوپولیستی در طیف راست علیه روحانی جدی باشد.
2- این چهره نزدیک به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، در اواخر سال 94 نیز طی یادداشتی در روزنامه شرق، «اقتصاد» را پاشنه آشیل روحانی دانست و تلویحا تاکید کرد که روحانی با این کارنامه انتخابات 96 را واگذار می‌کند.
3- اما این چهره سیاسی اصلاحطلب، امروز (95/2/25) حرف آخر را زد و در میزگرد روزنامه آرمان، صراحتا به روحانی پیشنهاد داد تا شخصی مانند ظریف و یا عارف را برای انتخابات ریاست جمهوری سال 96 به جای خودش معرفی کند.
روزنامه نزدیک به هاشمی در حالی پیشنهاد جایگزینی روحانی در انتخابات بعدی را مطرح می کند که چندی پیش نیز آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، تاکید کرده بود: آرای روحانی در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری بدون حمایت هاشمی از وی تنها «3 درصد» (حتی کمتر از آرای باطله) بوده است.
اعلام گزینه‌های پینشهادی روحانی آن هم از سوی روزنامه‌ای که تا چند وقت پیش، عدم حضور روحانی در جلسات مجمع تشخیص مصلحت را به دلیل قرابت وی با آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به بهانه‌های مختلف توجیه می‌کرد، نشان از افتراق بین این دو شخصیت و ناامید شدن از روحانی در انتخابات سال آینده دارد.
کمی به عقب برگردیم، یعنی جایی که علی تاجرنیا، نماینده اصلاحطلب مجلس ششم، در گفت و گو با روزنامه اصلاحطلب آرمان گفت: «از گوشه و کنار شنیده می‌شود برخی به صورت مستقیم و غیرمستقیم برای آقای روحانی پیغام می‌فرستند که وی را از ادامه ریاست‌جمهوری خود در مرحله دوم منصرف کنند. این پیغام‌ها عمدتا توسط افراد پرنفوذی که در ساختار قدرت نقش دارند برای آقای روحانی فرستاده شده است».
اما «افراد پرنفوذ در ساختار قدرت» که تاجرنیا از آنها به عنوان عوامل فشار به روحانی برای کنار کشیدن از انتخابات آتی نام می برد چه شخص یا اشخاصی هستند؟
تاجرنیا درحالی این سخنان را مطرح می‌کند که بررسی روزانه اظهارات صادق زیباکلام از چهره‌های نزدیک به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام نشان می‌دهد که منبع این فشارها از کجاست و از ناحیه چه کسانی وارد می‌شود.
چه آنکه در ماه‌های گذشته هیچ کدام از رسانه‌های اصولگرا به این مسئله به طور جدی نپرداخته‌اند و صرفا سخنان چهره‌های اصلاحطلب در این باره را بازنشر داده‌اند و روزنامه‌های اصلاحطلب به پیش قراولی «آرمان» همواره بر طبل 4 ساله شدن دولت روحانی می‌کوبند.
پس همانطور که در ابتدای گزارش اشاره شد به نظر می رسد «نخستین دولت 4 ساله» کلید واژه بسیار مناسبی است برای جریانی که خود را عامل پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری می‌داند تا از این طریق بتواند بیشترین «امتیاز» ممکن را در فرصت کم باقی مانده از عمر دولت بگیرد.
