پایگاه اینترنتی واشینگتن پست در گزارشی به قلم "جنیفر رابین" نوشت: "هیلاری کلینتون" در بحبوحه نزاع انتخاباتی با "برنی سندرز،" رقیب خود در حزب دموکرات است. به نظر نمی‌رسد وی برنامه‌ای برای لغو توافق هسته‌ای ایران داشته باشد و آنطور که پیش‌تر اعلام کرده بود، از برجام حمایت می‌کند.
کلینتون توافق هسته‌ای را دستاوردی بزرگ در دوران ریاست جمهوری "باراک اوباما،" رئیس جمهور آمریکا، می‌داند و آن را از لحاظ اهمیت با برنامه بیمه سلامت اوباما مقایسه می‌کند. اما نامزد پیشتاز دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در موضوع آزمایشات موشکی ایران، راه خود را از اوباما جدا و آن را غیرقانونی و یک اقدام تهدیدآمیز قلمداد کرد. به نظر می‌رسد کلینتون از اینکه ایران توافق هسته‌ای را یک طرفه ترک کند، واهمه‌ای ندارد.
واشینگتن پست در ادامه این گزارش نوشت: اگر کلینتون رئیس جمهور آمریکا شود 3 راه پیش رو دارد: اول راه اوباما را در دادن امتیازات فراوان به ایران و بی‌توحهی نسبت به چالش‌های منطقه‌ای ادامه دهد. دوم برجام را برهم زند و به شکل یکجانبه تحریم‌های اقتصادی را علیه ایران اعمال کند و سوم به برجام از زاویه‌ای که ایرانی‌ها می‌بینند، نگاه کند؛ به این معنی که برجام را فقط یک شروع برای مذاکرات بعدی بداند.
در مورد اول این احتمال وجود دارد که متحدان سنی آمریکا از واشینگتن روی گردان شوند و ایران نیز در منطقه قدرت بیشتری بگیرد؛ امری که کلینتون صراحتا با آن مخالفت کرده بود. در مورد دوم ممکن است دیگر دموکرات‌ها از کلینتون حمایت نکنند و او را در عرصه سیاسی تنها بگذارند،عاقلانه نیست که کلینتون کاری انجام دهد که دیگر اعضای حزب دموکرات دست از حمایت او بردارند. اما مورد سوم جذاب‌تر به نظر می‌رسد.
"مارک دوبویتز،" کارشناس ارشد در بنیاد دفاع از دموکراسی، در سخنرانی هفته گذشته مدعی شده بود: ایران در حال بهره بردن از توافق هسته‌ای است. به مذاکرات ادامه می‌دهد و از امکان گسترش فرصت‌های اقتصادی استفاده می‌کند. آمریکا نباید برجام را لغو کند، اگر قرار است توافق هسته‌ای به بن‌بست برسد، بهتر است این کار از سوی ایرانی‌ها انجام شود. لغو برجام از سوی ایران موجب انزوای بین‌المللی آنها خواهد شد. آمریکا باید دست بالاتر را در این ماجرا داشته باشد. تصور می‌کنم برای رئیس جمهور آتی آمریکا فرصت‌های زیادی تحریم مجدد ایران، نشان دادن قدرت برت آمریکا و حتی استفاده از مکانیسم جدیدی در محدود کردن توان هسته‌ای تهران وجود دارد. البته این معنای آن نیست که با ایران وارد جنگ شویم؛ اما می‌توانیم با استفاده از سیاست‌های نظامی و راهکارهای دیپلماتیک، قدرت عمل ایران را تضعیف کرد.
کلینتون تصویر روشنی از سیاست خارجی خود درباره توافق هسته‌ای ایران درصورت ورود به کاخ سفید ارائه نداده است و انتظار هم نمی‌رود در جریان مبارزات انتخاباتی با آن بپردازد. کلینتون نیز به سیاست کلی حزب خود عمل خواهد کرد و قدمی خلاف آن برنمی‌دارد.
