آیت‌الله امامی کاشانی امام جمعه موقت تهران سخنان خطبه‌گونه‌ی خود را به مناسبت روز جمعه(۱۰ بهمن ۱۳۹۹) و به دلیل عدم برگزاری این نماز بدلیل شیوع ویروس کرونا منتشر کرد.
متن این سخنان به شرح ذیل است:
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
اَلحَمدُلِلّهِ رَبِّ العالَمین وَ الصَّلاهُ وَ السَّلامُ عَلی سَیِّدِالأنبیاءِ وَ المُرسَلین اَبِی القاسِمِ مُحمَّد وَ عَلی آلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرین سِیَّما بَقِیَّهِ اللهِ فِی الأرَضین
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن. صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلاً وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فِیهَا طَوِیلا
در آستانه ولادت صدّیقه کبری، صلوات الله علیها، هستیم و دو ماه ما پیرامون وجود مبارک صدّیقه کبری علیها السّلام، صحبت ها و بحث ها داریم. قبل از این که جمله ای اخلاق از آن حضرت عرض کنم، این جمله را توجه داریم که انسان کامل، محور تمام ارزش‌هاست. انسان کامل یعنی انسانی که تمام آیینه صفات الهی است. انسان کامل یعنی مظهر تمام اسماء الحسنی است. انسان کامل یعنی تمام آن چه مربوط است به صفات حسنه و جمال و جلال خدا، همه در او جمع است. این انسان کامل است و صدّیقه کبری سلام الله علیها، انسان کامل است. البته در زمره چهارده معصوم علیهم السّلام ولی در زمره انبیاء و اوصیاء خیلی ممتاز است. در میان چهارده معصوم علیهم السّلام هم از امتیازات بالایی برخوردار است. یکی از نمونه‌های این امتیازها، حدیثی است که عرض می کنم.
این حدیث را محمد بن جریر طبری، که از شخصیت‌های برجسته اسلام است و در عصر شیخ طوسی زندگی می‌کرده است، در کتابش به نام «الامامه» آورده است. «عَن اِبْنِ مَسْعُودٍ» از ابن مسعود نقل می کند که «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى فَاطِمَهَ (عَلَیْهَا اَلسَّلاَمُ)» مردی آمد خدمت صدّیقه کبری بعد از رحلت پیغمبر خدا،« قَالَ یَا اِبْنَةَ رَسُولِ اَللَّهِ، هَلْ تَرَکَ رَسُولُ اَللَّه صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عِنْدَکَ شَیْئاً تُطْرِفِینِیهِ » آیا پیغمبر خدا پیش تو چیزی امانت گذاشته است که به من بگویی و من با گرفتن آن کلام و آن چیز ارزش بالایی پیدا کنم؟ تحفه بسیار خوبی به دستم بیاید؟ «تُطْرِفِینِی» از همان ماده طرفه است. طرفه یعنی تحفه، طرفه یعنی ممتاز، تُطْرِفِینِی به اصطلاح دو مفعول گرفته، یعنی مرا بهره مند کنی از آن چیز که پیامبر اکرم نزد تو گذاشته است.
«فَقَالَتْ یَا جَارِیَه، هَاتِ تِلْکَ اَلْحَرِیرَةَ» حضرت زهرا فرمود به آن زنی که جاریه بود و در آنجا بود فرمود آن حریره را، آن پارچه را برای من بیاور. «فَطَلَبَتْهَا فَلَمْ تَجِدْهَا» او گشت و پیدا نکرد. به صدیقه کبری عرض کرد که پیدا نشد «فَقَالَتْ: وَیْحَکِ اُطْلُبِیهَا» حضرت زهرا فرمود برو دنبالش پیدا کن «فَإِنَّهَا تَعْدِلُ عِنْدِی حَسَناً وَ حُسَیْناً» این به منزله حسن و حسین است برای من، آنچنان که من حسن و حسین را دوست دارم، این را دوست دارم. کلام پیغمبر و حدیث پیغمبر، همان چیزی است که پیامبر برای آن مبعوث شده. نبوت بر همان اساس است. امت اسلام بر آن پایه استوار است. مسئله اخلاق و اینکه باید جامعه اسلامی، بر اصول معنوی و دینی که اسلام آورده است، استوار باشد، پایبند باشد. و لذا «تَعْدِلُ حَسَناً وَ حُسَیْناً» رفت گشت و پیدا کرد و آورد. باز کردند دیدند نوشته است «قالَ مُحَمَّدٌ اَلنَّبِیُّ» محمد صلی الله علیه و آله و سلم فرمود «لَیْسَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِینَ مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ» مؤمن نیست کسی که جوری باشد که شرّ باشد و بد باشد و همسایه از دست او مصون نباشد و از شرّش همسایه محفوظ نباشد. همسایه پایه جامعه است، آغاز اجتماع و جامعه اسلامی است و لذا از همانجا رسول اکرم می فرماید همه باید اهل خیر باشند و شرّشان به هم نرسد.
«مَنْ لَمْ یَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ» کسی که همسایه از شر او در امان نباشد، این مؤمن نیست، به من ایمان نیاورده. «وَ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ فَلاَ یُؤْذِی جَارَهُ» کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد، به همسایه اش اذیت نمی‌کند «وَ مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ اَلْیَوْمِ اَلْآخِرِ» دوم این که کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد «فَلْیَقُلْ خَیْراً أَوْ یَسْکُتْ» یا حرف می زند حرف خوب بزند، یا سکوت کند. یا حرف که می‌زند، حرفش خوب باشد، پاکیزه باشد و یا ساکت. و دیگر این که آدمی باشد که «یُحِبُّ اَلْخَیِّرَ» آدمی باشد که همه خیرها و خوبی ها را دوست داشته باشد.
« اَلْمُتَعَفِّفَ» با عفت باشد «إِنَّ اَللَّهَ یُحِبُّ اَلْخَیِّرَ اَلْحَلِیمَ اَلْمُتَعَفِّفَ، وَ یُبْغِضُ اَلْفَاحِشَ اَلضَّنِینَ» فرمود خداوند دوست دارد آدم خوب را، خَیِّر را، آدم پاکیزه را، اثرگذار، اثر خیر در جامعه،« اَلْحَلِیمَ»، بردبار، صبور دارای تحمل، «اَلْمُتَعَفِّفَ» عفاف، این ها اصول و پایه های یک جامعه است «وَ یُبْغِضُ اَلْفَاحِشَ اَلضَّنِینَ» خدا دشمن دارد کسی که حرف بد می زند، یعنی دشنام می دهد به افراد، حرف زشت می زند «وَ یُبْغِضُ اَلْفَاحِشَ اَلضَّنِینَ» و عمدتاً ضنین به معنای این است که از خیر، دیگران را محروم می‌کند.
درباره پیامبر اکرم می فرماید که «وَ ما عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ» پیغمبر اکرم غیب را برای مردم می گفت، مردم را از خیرها و از سخنان وحی برخوردار می کرد. «وَ یُبْغِضُ اَلْفَاحِشَ اَلضَّنِینَ» خدا دشمن دارد آدمی که حرف بد می زند و ضنین است و کسی که بخیل است نمی‌خواهد خیرش به کسی برسد خدا این آدم را دشمن می دارد. «اَلسَّئَّالَ اَلْمُلْحِفَ» آدمی که در سوال و در گدایی اصرار می کند «إِنَّ اَلْحَیَاءَ مِنَ اَلْإِیمَانِ» آدم با حیا باشد. حیا از ایمان است حیای از خدا نه حیای از مردم گاه انسان کاری را نمی کند، می گوید مردم می فهمند. بفهمند، ملامت می‌کنند. این حیای مذموم است حیایی است ناپسند.
حیا، حیای از خدا نه از مردم، چون حیای از مردم برمی‌گردد به همان هوا و هوسش و آنجا که کسی متوجه نشود، آن کار زشت را انجام می‌دهد. حیای از خدا یعنی چه؟ یعنی خدایی که به ما وجود داده، فطرت داده، عقل داده، توجه به او همان حیاست خدایا تو به ما این همه زیبایی ها دادی، این همه کمالات دادی، که ما ازش بهره‌مند شویم، نه اینکه اینها را بگذاریم کنار، برویم سراغ هواهای نفس، روح را کنار بگذاریم، روان را کنار بگذاریم، فطرت را عقب بزنیم، بریم سراغ بدن، بریم سراغ ماده، سراغ هواها و هوس‌ها، اینجاست که حیا از خدا، خدایی که این همه نعمت داده، برای کمال داده، آدم این نعمت‌ها را کنار بگذارد مثل اینکه آبی صاف، زلال باید از آن آب آدم استفاده کند، خودش را بشوید، ولی میرود سراغ آب کثیف. با آب کثیف شست و شو می کند.
چشمه آب، آبی است که از زمین می جوشد آبی است تمیز، ته چشمه پیداست، زلال، ولی از آن استفاده نمی کند. این آب چشمه رفته است در جوی ها، در مسیر، جوی هایی که زنها آمده‌اند و لباسهای بچه‌هایی که آلوده بوده کثیف بوده، در آن آب شستند. این جوی آب سر بازه هر کثافت و آشغالی درش ریخته شده، وقتی این آب از چشمه جدا شد و حرکت کرد چند متر که جلو رفت این دیگه آب اصلاً کثیفِ کثیف است. کثیفِ کثیف این میره توی این آب کثیف این آب کثیف را می‌خورد این آب کثیف را به دست و صورتش می زند. این آب آلوده است. چشمه را برو ببین، آب صاف را برو ببین. حیای از خدا همان چشمه آب است.
حیای از خدا یعنی شست و شو، شست و شو از گناهان، شست و شوی روح، شست و شوی فطرت و اینکه انسان تمیز و پاکیزه باشد. یعنی روحش پاک باشد. حیای از خدا! اگر حیای از خدا در جامعه بود، همه سرها به آسمان بلند بود که خدایا تو چه می خواهی، ولی اگر حیا، حیای از مردم بود، تمام چشم‌ها و سرها به زمین بود که مردم چه می خواهند، کار زشتم را متوجه نشوند. لذا می‌فرماید «اَلْحَیَاءُ مِنَ اَلْإِیمَانِ» در آن کلام پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که نزد فاطمه زهرا سلام الله علیها گذاشته است و حضرت زهرا به عنوان یک تحفه ای این را می دهد به آن شخص که آمده و از حضرت مطالبه می کند «وَ اَلْإِیمَانُ فِی اَلْجَنَّهِ وَ إِنَّ اَلْفُحْشَ مِنَ اَلْبَذَاءِ» فحش بد است بذاء یعنی بد دهن، دشنام دهنده، زشت گو «مِنَ اَلْبَذَاءِ، وَ اَلْبَذَاءُ فِی اَلنَّارِ» گاه می شود که بعضی ها سخن های زشت می گویند. چه بسا این سخن های زشت، از مراکز مهمی هم در کشور سر می‌زند و بعد صدا و سیما هم منتقل می‌کند. چه بسا در مجلس حرفی زده شده، یا روی منبر مثلاً یک روحانی گفته، نباید اینها منتشر شود. نباید پخش شود. جامعه باید جامعه‌ای باشد تمیز، جامعه باید جامعه اسلامی باشد. این کلمات را صدّیقه کبری سلام الله علیها می فرماید که «تَعْدِلُ (عِنْدِی) حَسَناً وَ حُسَیْناً» چرا تَعْدِلُ حَسَناً وَ حُسَیْناً، چون حسن و حسین انسان کامل بودند، برای تربیت جامعه بودند. بنابراین، این کلام پیغمبر همان تربیت است و لذا آن ارزش را دارد. صدّیقه کبری سلام الله علیها که انسان کامل است، به این سخن ها اینقدر اهمیت می دهد.
جامعه را در این پایه ارزیابی می‌کند. این انسان کامل است. معنای انسان کامل همین است. جامعه ای که جامعه اسلامی است، باید دارای این پاکیزگی ها باشد. دارای این ارزش‌ها باشد. جمعیتی که به انتظار امام عصر است، کشوری که این کشور را امام زمان ارواحنا له الفداه مدیریت می‌کند. این که عرض می‌کنم مدیریت پیدا می کند، دلیلش پیداست. این همه علیه ایران، چهل سال متجاوز برنامه‌ریزی کرد، دنیا، به جایی نرسید.
پیداست که مدیر وجود اقدس امام عصر ارواحنا له الفداه است. این روزها در آستانه سالروز ورود حضرت امام اعلی الله مقامه به کشور هستیم. چه عشقی مردم می ورزیدند، چه علاقه‌ای داشتند. این همه علاقه ها از خداست و این ارزش ها ارزش هایی است که جنبه الهی دارد، جنبه آسمانی دارد، یک غزلی دارد حافظ که این غزلش خیلی آموزنده است. می گوید:
در نظربازی من بی خبران حیرانند
در نظر بازی، یعنی در کارهای مهم، در ارزش ها، در خدمت ها، آنهایی که دشمن اند، بیخبرند. آنها حیرانند، حسودند، نمی‌خواهند.
در نظربازی من بی خبران حیرانند
من چنینم که نمودم، دگر ایشان دانند
ما کارمان را کردیم، در اداره کشور وقتی به تمام این مدت نگاه می کنیم و می گوییم این جور خدای متعال کشور را نگه داشته، این همین است. می فرماید
من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند
خودشان می‌دانند، خود مردم باید توجه کنند، به این اساس باید توجه کنند.
عهد ما با لب شیرین دهنان بست خدا
ما همه بنده و این قوم خداوندانند
عهد ما چنین بود خدا با شیرین دهنان عهد ما را بست، دعای آنها به همراه ما، این قوم، یعنی این شخصیت های الهی، فاطمه زهرا، امام حسین، ائمه علیهم السلام، این ها خداوندانند. همانطور که فرمود ما مصنوع خداییم و دیگران صنایع ما هستند. بنابراین در خاتمه این نکته را می خواهم عرض کنم توجه به انقلاب، توجه به کشور، اینها همه از خداست. این را باید مغتنم شمرد و دنبال کرد. این عشقی که به امام داشتند، این عشق و محبتی که امروز مردم کشور به رهبر عزیز انقلاب دام ظله دارند، این همه از خداست. خدا می دهد این عشق را که یک کشور بر محور ولایت سیر کند. چون دشمن وقتی دید در کشور انسجام هست، یک سخن هست، همه آن سخن را دارند تکرار می‌کنند، عقب‌نشینی می‌کند. جلو نمی‌آید ولی وقتی بفهمد که اختلاف است، نظرها متفاوت است، دشمن جای پا پیدا می کند. این دیگر با ماست.
در نظربازی من بی خبران حیرانند
ما چنینیم که نمودیم، دگر، با آنهاست
دگر با آنها، آنها باید چه کار کنند، وظیفه ما چیست، ما امروز یک چنین وظیفه ای در مقابل انقلاب داریم، نگه داشتن این همه خون ها، این همه شهادت ها، این همه فداکاری ها. البته در کشور فداکار زیاد است، همین پزشکان و پرستاران ما در این بیماری کرونا که انشاءالله خداوند متعال این گرفتاری را از دنیا بردارد، این همه تلاش و زحمت، این فداکاری است، این فداکاری‌ها خیلی است ولی همه باید داشته باشیم و همه باید توجه کنیم و این انقلاب را نگه بداریم. نگه داشتن دست ماست.
خدایا به محمد و آل محمد صلواتک و سلامُک علیهم اجمعین این ملت را و این کشور را و انقلاب اسلامی را که با این همه گرفتاری ها بوجود آمد، در سایه امام زمان ارواحنا له الفدا با عزت و اقتدار بدار.
خدایا صحنه‌هایی که دشمن درست می کند، این صحنه ها و این کارها و توطئه ها را به خودشان برگردان و رهبر عزیزمان را در سایه امام زمان معزز و مکرم بدار.
و السلام علیکم و رحمه الله
