بن حمو که به زبان عربی تسلط دارد و یک صهیونیستی است که به صهیونی بودن خود می بالد در سه روز گذشته بسیار تلاش کرد تا یک نظرسنجی با مشارکت هواداران عرب در جام جهانی قطر در خصوص میزان مقبولیت رژیم صهیونیستی انجام دهد. اما نکته قابل توجه و شوک آور آن بود که هیچ یک از شهروندان قطری و سعودی و مغربی و یا بحرینی و اماراتی نیز حاضر به گفتگو با وی نشدند. به محض اینکه بن حمو خودش را به عنوان خبرنگار شبکه اسراییلی معرفی می کند همه از اطراف او متفرق می شوند گویی که این خبرنگار یک وبایی است که همه از مبتلا شدن به آن می هراسند.
در اقدامی دیگر لبنانی ها و فلسطینی ها و نیز تونسی ها و حتی جوانان کشورهای حاشیه خلیج فارس در اطراف او پرچم فلسطین را به دست گرفتند و فریاد زدند «اسراییل» وجود ندارد.
بن حمو پخش زنده گزارش خود را همچون کودکی آغاز کرد که به دنبال جلب توجه کسی می گردد، اما تلاشهایش بی فایده بود. بن حمو اینجا جمله مهمی را بیان کرد. وی گفت: اینجا هیچ کسی ما را نمی خواهد اکثر ملتهای عرب از ما متنفر هستند.
من مطمئتم که سران رژیم اشغالگر از این امر اطلاع دارند و به خوبی می دانند که عادی سازی فقط در هتل ها و در مراکز تصمیم گیری رخ داده است؛ افکار عمومی در جهان عرب بر این عقیده اند که عادی سازی همچنان قابل پذیرش نیست و سازشکاران خائن هستند. پس از توافق عادی سازی از سوی امارات و بحرین؛ یکی از کارشناسان اسراییلی در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود که امیدوارم توافق نامه های عادی سازی اخیر با کشورهای عربی با عادی سازی با اردن و مصر متفاوت باشد.
روابط رژیم صهیونیستی با اردن و مصر روابطی سرد است و با گذشت ۴۰ سال از سازش با مصر همچنان هیچ کسی از مصریها نمی تواند وارد «اسراییل» شود و هرکسی که دست به این اقدام بزند مصری ها به چشم مزدور به او نگاه می کنند. در اردن نیز وضع به همین منوال است.
آنچه که برای بن حمو در جام جهانی قطر رخ داد نشان می دهد که توافقنامه های موسوم به توافقات ابراهیمی که نتانیاهو به آنها می بالید و آنها را یک پیروزی عظیم قلمداد و تبلیع می کرد، چیزی از نگاه ملتها نسبت به رژیم اسراییل را تغییر نداده است. ملتهای عرب رژیم صهیونیست را دشمن اصلی می دانند؛ ملتهای عرب تلاش برای ایجاد یک دشمن دیگر غیر از «اسراییل» را نمی پذیرند.
اتفاقی که برای بن حمو رخ داد حامل پیامی نه فقط برای صهیونیست ها بلکه برای رژیم های عرب نیز است مبنی بر آنکه توافق نامه ها با رژیم اشغالگر در هتل های فاخر و در مراکز تصمیم گیری بیانگر دیدگاه ملت های عرب نیست.
ملتهای عرب صراحتا به بن حمو گفتند که چیزی به اسم اسراییل وجود ندارد، بلکه ما کشور فلسطین داریم و فلسطین تا ابد باقی خواهد ماند.
کسانی که بن حمو خواست با آنها مصاحبه کند از جوانان عرب و نسل جدید بودند، این امر هشداری برای رژیم اشغالگر است زیرا نشان می دهد که نظریه «سالخوردگان می میرند و جوانان از یاد خواهند برد» دیگر معنا و مفهومی ندارد. زیرا جوانان همچون ابا و اجداد خود به حق و حقوق خودشان پایبند هستند.
