عبدالباری عطوان با اشاره به پیشگوییها و پیش بینیهای سه شخصیت نظامی، تحلیلگر و نویسنده اسرائیلی درباره قریب الوقوع بودن نابودی رژیم صهیونیستی و استفاده یکی از آنان از عبارت «غده سرطانی» برای این رژیم نوشت: سردبیر سیاسی شبکه تلویزیونی بی بی سی انگلیس حدود ۲۵ سال قبل پیش بینی کرده بود که اسرائیل جشن یکصد سالگیاش را نخواهد دید.
عطوان نوشت: چهار پیش گویی درباره از بین رفتن قریب الوقوع «اسرائیل». کدام یک از این پیش گوییها اول تحقق خواهد یافت و چرا؟ آیا زمان بازگشت معکوس یهودیان به اروپا و آمریکا فرا رسیده است؟ و چه زمانی و چگونه؟
عطوان پس از طرح این پرسشها ادامه داد: در سال ۱۹۹۸ میلادی و به مناسبت جشنی که اسرائیلیها به مناسبت پنجاهمین سالگرد تأسیس رژیمشان بر روی سرزمینهای غصب شده فلسطینیان گرفته بودند، جان سیمپسون، سردبیر سیاسی شبکه تلویزیونی بی بی سی انگلیسی سه گزارش تلویزیونی میدانی تهیه کرده بود که در آن زمان کانال یک آنها را پخش کرد.
این گزارشها خیلی واقعگرایانه و حرفهای بود و دستکم در این گزارشها بیشتر موارد تناقض داخلی که در این رژیم وجود دارد و نیز منابع تهدید وجودی این رژیم از طریق انجام دادن مصاحبههایی با طیفهای مختلف سیاسی و نظامی نشان داده شده بود.
در پایان این گزارشها پیش بینی شد گمان نمیرود که این رژیم و ملت آن جشن یکصد سالگی خودش را ببیند و چنین امری دشوار خواهد بود.
این پیشگویی سیمپسون که او را به خوبی میشناسم و در بسیاری از برنامههای خبری و گفتوگوهایش شرکت کردم را زمانی به یاد آوردم که گزارشی از همکار و دوستم یعنی زهیر اندراوس خواندم که رأی الیوم دیروز آن را منتشر کرد.
فناوری موشکها و حمایتهای محور مقاومت همه معادلات نظامی و سیاسی را دگرگون کرده است
اندراوس در گزارش خود سه شهادت و گواهی و بهتر بگویم سه پیشگویی از سه کارشناس و تحلیلگر اسرائیلی را نقل کرده بود. پیشبینیهای این سه کارشناس و تحلیلگر اسرائیلی تأیید کننده آن چیزی است که سیمپسون یادآوری کرده بود و حتی پیشبینیهای این سه اسرائیلی تصویری بدبینانهتر ارائه کرده است.
یکی از این سه اسرائیلی ژنرال شائول آرئیلی است که شرق شناس متخصص در منازعه عربی و اسرائیلی است. او مقالهای در روزنامه اسرائیلی هاآرتص منتشر کرده و در آن گفته است جنبش صهیونیسم در محقق کردن رؤیای تشکیل «سرزمین دموکرات اسرائیل با اکثریت یهودی شکست خورده است و زمان به نفع اسرائیل نیست و این نظریه بی خاصیت شده است.»
دومین اسرائیلی نیز آری شافیط، تحلیلگر کهنه کار است که مقالهای بدبینانهتر در روزنامه هاآرتص منتشر کرده و در آن گفته است «از نقطه بی بازگشت عبور کردیم و اسرائیل نفسهای آخرش را میکشد و زندگی در اسرائیل لذتی ندارد و اسرائیلیها از زمانی که به فلسطین آمدند دریافتند قربانی دروغی شدند که جنبش صهیونیسم آن را ساخته است و این جنبش از طریق چنین دروغی از همه فریبها درباره شخصیت یهودی استفاده و موضوع سوزاندن یهودیان (به دست هیتلر) را بزرگ نمایی و از آن برای متقاعد کردن جهانیان مبنی بر اینکه فلسطین یک سرزمین بدون ملت است و معبد ادعایی زیر (مسجد) الاقصی است، بهره گرفت» و او مقاله اش را اینگونه به پایان برد که «زمان نقل مکان کردن و رفتن به سان فرانسیسکو یا برلین فرا رسیده است.»
سومی نیز مقاله جدعون لوی، نویسنده اسرائیلی چپگراست که در آن گفته است «ما با دشوارترین ملت در تاریخ مواجه هستیم و عملیات نابودسازی ذاتی و بیماری سرطانی اسرائیل به مراحل پایانی خودشان رسیده اند و این سرطان با گنبدهای آهنین و دیوارها و بمبهای هستهای نیز قابل درمان نیست.»
نقطه عطف اساسی که باعث شده است این شخصیتهای اسرائیلی چنین تصویری ترسیم کنند وجود جنبشهای مقاومت فلسطینی در نوار غزه است و نیز جنبشهای مقاومت فلسطینی دیگری است که در کرانه باختری در حال شکل گیری هستند و آنان از دولتها و کشورهای عربی به خصوص آن دسته از کشورهای عربی که قبلا کشورهای «مقاومت» خوانده میشدند و پرچم سازش و تسلیم شدن را بلند کردند و رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند و وارد عادی سازی روابط شدند، کاملا مستقل هستند.
فناوری موشکها و حمایتهای محور مقاومت همه معادلات نظامی و سیاسی را دگرگون کرده و به برتری اسرائیل که تکلیف نبردها را با دولتهای عربی ظرف چند ساعت تعیین میکرد با تسلیحاتی که خود این محور به دست آورده است و با رزمندگان دلیرش، پایان داده است.
نبرد شمشیر قدس شوکی برای اسرائیلیها بود
نبرد شمشیر قدس به مثابه شوکی برای اسرائیلیها بود، زیرا آنان را به مدت بیش از یازده روز منزوی و ارتباطشان را با جهان قطع کرد و آنها را وادار ساخت با ترس و وحشت به پناهگاهها بروند و با موشکباران فرودگاههای اللد در تل آویو و رامون در نقب برای نخستین بار از سال ۱۹۴۸ میلادی همه راههای فرار به رویشان بسته شد. مهمتر از همه آن است که تصمیم موشکباران در این نبرد فلسطینی بود و محمد ضیف و یحیی سنوار و ژنرالهای آنها در زیر زمین چنین تصمیمی را گرفتند.
از رئیس رژیم صهیونیستی در امارات با موشکهای یمنی استقبال شد
کابینه کنونی و سابق اسرائیل از برگه صلح ابراهیم و عادی سازی روابط با برخی دولتهای شکننده عربی برای سرپوش گذاری روی این تصویر تیره استفاده میکنند و حتی این برگه ضعیف جعلی بودنش برملا شد و ما شاهد نخستین سفر رئیس اسرائیل به ابوظبی بودیم که با موشکهای یمنی از او استقبال شد و نمیدانیم او شب اول را در پایتخت امارات چگونه خوابید آیا زیر زمین و در پناهگاه خوابید یا روی زمین!
دل خوش کردن صهیونیستها به محو کردن حافظه نسلهای فلسطینی به شدت ناکام مانده است و نسل اول، نخستین گلوله مقاومت را در سال ۱۹۶۵ میلادی شلیک کرد و مقاومت پس از شکست ژوئن سال ۱۹۶۷ میلادی گسترش یافت و نسل دوم فلسطینیان نیز انتفاضه اول را با سنگ در سال ۱۹۸۷ میلادی رقم زد و سپس انتفاضه دوم را در سال ۲۰۰۰ میلادی با سلاح کلید زد و نسل سوم نیز جنگ موشکها و پهپادها و تونلها را شعله ور کرد و انتفاضه سوم نیز در کرانه باختری به راه افتاده است و آنچه که در آینده در پیش است بزرگتر است.
رویای نتانیاهو و بنت محقق نخواهد شد
بنیامین نتانیاهو در سخنانی که به او نسبت داده شده گفته است «تلاش خواهم کرد تا اسرائیل جشن یکصد سالگی اش را ببیند، زیرا تاریخ به ما یاد داده است که طولانیترین عمر هر کشوری برای ملت یهود بیش از ۸۰ سال دوام نداشته است.» این رؤیای نتانیاهو و کسی (نفتالی بنت) که پس از به قدرت رسیده است محقق نخواهد شد ضمن آنکه نتانیاهو هم بقیه عمرش را در زندان سپری خواهد کرد.
یاسر عرفات، رئیس متوفای تشکیلات خودگردان فلسطینی در ژوئیه سال ۱۹۹۴ میلادی چند روز قبل از بازگشت به غزه بر اساس مفاد توافقنامههای اسلو که من به شدت با این توافقنامهها مخالف بودم در حالی که در اواخر شب در اطراف دفترش در منطقه بوغرطه در شهر تونس قدم میزدیم تا از دست دستگاههای شنود در امان باشیم به من گفت: «یهودیان وحشت زده مانند موشهایی که از کشتی در حال غرق فرار کنند از فلسطین فرار خواهند کرد البته این اتفاق در زمان من نخواهد افتاد و من آن لحظه را نخواهم دید، اما در زمان تو اتفاق خواهد افتاد...»
کدام یک از پیشگوییها قبل از دیگری اتفاق خواهد افتاد؛ پیشگویی همکار انگلیسی یعنی سیمپسون یا ژنرال ارئیلی یا شافیط یا لوی چپگرا یا مرحوم یاسر عرفات؟
پاسخ را به روزهای آینده موکول میکنیم و آینده مملو از اتفاقات غیرمنتظره است و در اوج خوشبینی هستیم.