تولید، از اصلی‌ترین مولفه‌ها در تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به شمار می‌رود، مقوله‌ای تأثیرگذار که رهبر معظم انقلاب اسلامی، یکی از عناصر اصلی در نامگذاری شعار سال 96 را به این موضوع اختصاص دادند.
با حمایت از تولید داخلی، روند توسعه و شکوفایی اقتصادی کشور به میزان قابل توجهی تسریع خواهد شد و با تحقق آن، شاهد مرتفع شدن بسیاری از نارسایی‌های اقتصادی کشور خواهیم بود و بالعکس با غفلت از این رکن حائز اهمیت، بسیاری از برنامه‌ها، طرح‌ها و اهداف از پیش تعیین شده برای فتح قله‌های پیشرفت و شکوفایی اقتصادی محکوم به شکست و انسداد خواهد بود.
با حمایت از تولید داخلی، اثرات مخرب رکود کمرنگ می‌شود، ضریب اشتغالزایی افزایش می‌یابد و با عجین شدن این امر با برنامه‌های اصولی در توسعه صادرات، شاهد دستیابی به موفقیت‌های اقتصادی بسیاری خواهیم بود.
کیست که نداند در صورت رفع مشکلات اقتصادی، بسیاری از معضلات اجتماعی، فرهنگی و حتی انتظامی نیز مرتفع می‌شود، سن ازدواج کاهش می‌یابد، ضریب طلاق با اُفت هر چه بیشتری همراه می‌شود، مشاجرات و عصبیت‌های اجتماعی تنزل پیدا می‌کند و مجموعه این عوامل به خروجی شایسته‌ای برای طراوت و پویایی هر چه بیشتر جامعه منتهی خواهد شد.
به واقع، بسیاری از معضلات فعلی کشور ریشه در مشکلات و مسائل اقتصادی دارد و بنابر همین واقعیت غیرقابل کتمان است که صدر تا ذیل دلسوزان نظام و جامعه بر ضرورت توسعه اقتصادی تأکید می‌ورزند.
بدون تردید، محور اصلی تمامی این توفیقات از مسیر تولید و حمایت هر چه بیشتر از آن عبور می‌کند و نخستین امر برای تحقق این امر خطیر به کنترل و مهار واردات باز می‌گردد، موضوعی که متأسفانه با آمار موجود، روند نوید بخش و امیدوار کننده‌ای در این خصوص مشاهده و احساس نمی‌شود.
مصداق این ادعا، به روشنی در اعداد و ارقام منتشر شده از سوی گمرک جمهوری اسلامی ایران قابل اثبات خواهد بود، جایی که آمارها از افزایش 9 میلیارد دلاری واردات در 11 ماهه گذشته به نسبت مدت زمان مشابه سال قبل حکایت دارد.
با تحلیل و آنالیز این میزان، به رشد 24 درصدی واردات، آن هم در سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال می‌رسیم و تقارن واردات بیش از 47 میلیارد دلاریِ کالا با این سال،تاسف عمیقی را بر جای می‌گذارد.
عمده اقلام و محصولات وارداتی در سال‌جاری نیز به ذرت دامی، برنج، سویا، موز، جو، کنجاله،گوشت قرمز، خودرو و قطعات مونتاژی باز می‌گردد.
واردات بی‌رویه مواد غذایی پدیده‌ای تلخ و دردآور
با بررسی و تحلیل آمارهای تجاری، این واقعیت مبرهن می‌شود که در یازده ماهه اشاره شده، واردات از کشورهای آفریقایی همچون اتیوپی با (رشد 2380 درصدی) نیجریه(رشد 1509 درصدی) تانزانیا(رشد 800 درصدی) ساحا عاج و تونس(رشد 170 درصدی) به نسبت سال 1395 همراه بوده است.
این میزان در خصوص برخی از کشورهای آمریکای جنوبی همچون پاراگوئه و اروگوئه نیز به ترتیب با رشد سه هزار و 300 درصدی و دو هزار و 400 درصدی همراه بوده است.
اینکه عامل و دلیل این افزایش و رشد چشمگیر واردات از کشورهای مذکور (که عمدتا در قالب جوامعی با اقتصادی فقیر و ضعیف قرار می‌گیرند) بر پایه ارزان بودن کالاها و یا مسائل سیاسی بوده موضوعی است که طرح و بحث آن در این مجال نمی‌گنجد، اما به هر ترتیب،کلیت این پدیده (افزایش واردات) موضوعی ناخوشایند و نامبارک برای اقتصاد کشورمان به شمار می‌رود.
زمانی این واردات تلخ تر می‌شود که متأسفانه بخش و سهمی از محصولات وارداتی، به اقلام غذایی معطوف می‌شود و این امر برای کشوری با 80 میلیون نفر جمعیت به هیچ عنوان مبارک و میمون به نظر نمی‌رسد.
از تعرفه 15 درصدی تجهیزات اتاق عمل تا تعرفه 5 درصدی سیگار برگ و تنباکوهای میوه‌ای
چندی پیش عبدالوهاب سهل آبادی، رئیس خانه صنعت ایران در گفتگویی با رسانه‌ها در ارتباط با موضوع مذکور( افزایش ضریب واردات)، گفت: هر روز شاهد خاموش شدن چراغ کارخانه‌ها هستیم و استمرار این وضعیت، معیشت خانوارها را تحت الشعاع قرار می‌دهد.
وی در ادامه می‌افزاید: پیامدهای تعطیلی کارخانه‌ها به وزیر صنعت، معدن و تجارت اطلاع داده شده، اما هنوز اقدام سازنده‌ای در این خصوص عملیاتی نشده است.
وی با تأیید تجارت آزاد، بیان کرد: بنده، چنین تجارتی را نفی و نهی نمی‌کنم، اما انتقاد ما در بخش‌هایی است که به آن توجه نمی‌شود و در شرایطی که تعرفه سیگار برگ و تنباکو 5 درصد است اما تعرفه تجهیزات اتاق عمل15 درصد، حصول توسعه اقتصادی سخت و دشوار خواهد بود.
رئیس خانه صنعت ایران، می‌گوید: نوسان نرخ ارز یکی از بزرگ‌ترین مشکلات فعلی تولید به شمار می‌رود و در شرایطی که تولیدکنندگان مواد اولیه را با دلار 3 هزار و 200 تومان ثبت، وارد و استفاده می‌کنند و اکنون باید به قیمت و نرخ روز بازپرداخت کنند که این رقم بالای 4 هزار و 500 تومان رسیده است و با چنین اوصافی، وضعیت تولید رضایت بخش نخواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: چین و آمریکا (به عنوان قدرتمندترین اقتصاد های جهان) نیز واردات دارند، اما تولید در اولویت آنها قرار دارد و سیاست صادراتی و وارداتی‌شان مشخص است، اما متأسفانه در ایران سیاست وارداتی مشخصی نداریم و همین عارضه موجب شده ایران به عنوان بزرگ‌ترین صادر کننده فرش دستباف جهان در حال حاضر به وارد کننده فرش مبدل شود.
امید آن می‌رود با اتخاذ تدابیر لازم، در سال 1397، وضعیت متفاوتی را شاهد باشیم در غیر این‌صورت با استمرار وضعیت فعلی، شاهد عمیق‌تر شدن چاله‌های اقتصادی کشور خواهیم بود.
