گروه اقتصادی- در هفته گذشته در حالی قراردادی میان ایران‌خودرو و پژو منعقد شد که این شرکت فرانسوی بعد از 23 سال مونتاژکاری در ایران، تقریبا 4 سال قبل یک‌شبه از ایران رفت و به این شکل خسارتی حدود 800 میلیون یورویی را برای صنعت خودروسازی کشور برجای گذاشت.
به گزارش «افکارخبر»، در واقع در ایامی که تحریم‌ها تشدید شد، پژو به همین بهانه زیر قرارداد همکاری خود زد و ایران را ترک کرد و به دنبال این موضوع، گرفتاری‌های بسیار زیادی برای ایران‌خودرو و مشتریان پژو در زمین تامین قطعات به وجود آمد که ایران‌خودرو مجبور شد برای تامین قطعات پژو دست به دامن چینی‌ها شود و از این کشور قطعه وارد کند.
این در شرایطی است که مسوولان صنعتی، یکی از دستاوردهای سفر اخیر رییس‌جمهور به فرانسه را، قرارداد با پژو می‌دانند؛ این در حالی است که مدیران شرکت پژو نیز هنوز نیامده، برای کشورها شرط و شروطی گذاشته و اعلام کرده‌اند که فروش محصولاتشان در ایران باید به سطح فروش سال 2011 برگردد. به عبارتی، میزان فروش را طی دو سال به سالانه 1.6 میلیون دستگاه خودرو تا سال 2020 به 2 میلیون دستگاه خودرو برسانند.
طبق این قرارداد، خودروهای تولیدی با مشارکت ایران خودرو و پژو شامل پژو 208، پژو 2008 و پژو 301 خواهد بود. هرچند طبق قرارداد تولید این محصولات از نیمه دوم سال 2017 آغاز خواهد شد اما تا آن زمان نیز پژو از بازار خودرو ایران بی بهره نخواهد بود و تولید پژو 207 که محصول قدیمی پژو در ایران است، دوباره از سر گرفته خواهد شد.
در این فضا، اما مردم بسیار منتقد نسبت به عملکرد مسوولان صنعتی و رویکردشان نسبت به صنعت خودروسازی کشور هستند. آنها معتقدند که بخش خودروسازی کشور به سراغ ضعیف‌ترین خودروساز دنیا رفته است و پژو برخلاف خودروسازان آلمانی، کره‌ای و آمریکایی، حضور چندانی در بازارها ندارد.
در روزهای گذشته اگر توجه به دیدگاه‌های مردم در سطح شهر نشان می‌دهد که نظر مثبتی نسبت به خودروهای فرانسوی ندارند؛ چراکه بدعهدی پژو در بازار ایران آنقدر زیاد بود که مردم را به ستوه آورده و نتیجه آن در برخی نظرسنجی‌ها که در خصوص حضور خودروسازان خارجی در ایران صورت گرفته، نمایان شده است.
در یکی از نظرسنجی‌ها، 64 درصد از شرکت‌کنندگان، خودروسازان آلمانی را به عنوان اولویت خودروسازان ایرانی برای عقد قرارداد انتخاب کردند. همچنین 16.85 درصد از شرکت‌کنندگان ژاپن، 6.31 درصد کره‌جنوبی و 7.14 درصد فرانسه را انتخاب کردند.
در نتیجه جامعه آماری، روی خوشی به بازگشت پژو به ایران نشان ندادند و کشورهای دیگر را برای جایگزینی فرانسوی‌ها ترجیح دادند.
در این جریان، محمدرضا سامانی، یکی از شهروندان می‌گوید «به هیچ‌وجه علاقه‌ای به خودروهای فرانسوی ندارد و پژو، ضعیف‌ترین خودروساز فرانسوی هم به لحاظ کیفیت و هم آمار فروش است؛ این در حالی است که پژو از سال‌ها قبل بساط خود را در ایران پهن کرده و از این بازار انحصاری حداکثر لذت را می‌برد.»
احسان علوی، فرد دیگری در واکنش به قرارداد پژو عنوان می‌کند: «واقعا متاسفم؛ خودرویی که جایگاه شاخصی در سطح دنیا ندارد و یکی از پر ایرادترین خودرو در سطح جهان شناخته شده، قرار است دوباره به ایران بازگردد.»
علی صالحی نیز می‌گوید: «این همه خودروساز باکیفیت وجود دارد؛ پژو عددی در مقابل آنها نیست. ژاپن به تنهایی می‌تواند بار تولید بهترین خودروها رو به دوش بکشد؛ آن هم خودروهایی با دوام و باکیفیت.»
از سوی دیگر، محمد کریمی، شهروند دیگری با شنیدن قرارداد پژو عنوان می‌کند: « شرکت ایران‌خودرو نگو، بگو پژو سیترون شعبه ایران. فقط سال‌ها مردم را با وعده صنعت خودرو فریب دادند و خودروهای از رده خارج پژو را به خورد ملت دادند.»
سهیل جعفری نیز تاکید می‌کند: «پژو اگر حرفی برای گفتن داشت، تا آستانه ورشکستگی نمی‌رفت. با این اوصاف هیچ حرکت مثبتی شکل نگرفته و ما باز هم اشتباه کردیم.»
با وجود چنین شرایطی، مسوولان صنعتی کشور بدون توجه به نظر مردم، فرانسوی‌ها را در اولویت همکاری قرار داده و نخستین قرارداد خودرویی کشور در شرایط پسابرجام با شرکت پژو فرانسه منعقد شد. به این ترتیب فرانسوی‌ها بار دیگر دستان خود را برای برخورداری از بازار پرسود ایران گشوده‌اند؛ آن هم بدون پرداخت خسارت.
