اخبار اجتماعی- یک ماهی است که همگی درگیر ویروسی شدیم ناخواسته که کل زندگیمان را به هم ریخته است . خانه نشین شده ایم؛ مهدکودک ها و مدارس و دانشگاهها تعطیل شده اند؛ مساجد و هیاتها و نماز جمعه و جماعت هم؛ سینما و موزه و مراکز فرهنگی نیز؛ و بدتر آنکه از دید و بازدید و دورهمی ها و مهمانیهای خانوادگی و دوستانه هم محروم شده ایم .
به گزارش افکارنیوز، گفتند در خانه بمانید تا این زنجیره انتقال کوتاهتر شود ، گفتند سفر نروید ، خرید غیرضروری نروید ، و هزاران سفارش و تاکید مربوط به مسائل بهداشتی و ایمنی از انواع شبکه های مجازی و متخصصین دارویی و عفونی و ... برایمان برشمردند .
بعضیها گوش کردند و جدی گرفتند ، بعضیها شوخی گرفتند ، عده ای ناخواسته مبتلا شدند و بهبود یافتند ، و متاسفانه بعضی هم تاب این ویروس را نیاوردند و درگذشتند و غریبانه تشییع و تدفین شدند .
در این میان خانواده تنها پناهگاه اعضای آن است . برخی این تهدید را به فرصت تبدیل کردند . سعی کردند برای تنوع روحیه خود و فرزندان غیر از تدابیر آموزشی مدارس به صورت مجازی ، تدابیر سرگرمی و ورزشی را در خانه پیاده کنند ، حتی استعدادهایشان را در بخش آرایشگری و نانوایی و قنادی و شیرینی پزی و آقایان در بخش نجاری و مهندسی و ... شکوفا ساختند تا هم زمان را به مفیدترین وجه بگذرانند و هم از عواقب بیرون رفتن در امان بمانند .
این وسط البته افرادی هم بودند که یا ناامیدی و استرس تزریق میکردند که حالا چه کنیم و چگونه در خانه بمانیم و بیرون نرویم و با بچه ها چه کنیم و خسته شدیم و این چه وضعیتی است ، یا کلا از باب بیخیالی ،گویی اصلا اتفاقی نیفتاده ،به سفر رفتند و شدند وسیله ای برای طولانی شدن این زنجیره انتقال ...
نوروز ۹۹ در پیش است . بقاع متبرکه و اماکن مذهبی موقتا بسته شده اند . شاید امسال اولین سالی باشد که زمان تحویل سال در خانه خودمان باشیم . شاید پدربزرگ و مادربزرگها اولین سالی باشد که مجبور شوند تنها و بدون فرزندان و نوه نتیجه ها این زمان را بگذرانند . شاید حتی خیلی ها این زمان تنهای تنهای تنها باشند . امسال موقع سال تحویل قطعا دلهایمان به هوای عزیزانمان پر میکشد و چشمانمان از اینکه در کنار هم نیستیم خیس اشک است .
یادمان نرود چه نعمتهای کوچک روزمره ای داشتیم که یک ویروس ناخوانده از کفمان برد . قدر داشته هایمان را بدانیم . بهار آمدنی است ، جوانه های سبزرنگ و شکوفه های صورتی بر روی همان درختانی میروید که تا دیروز خشک و خالی و خمیده بودند . بالاخره این دوران هم سپری میشود . و قشنگی کار صاحبخانه هایی که به مستاجر شان تخفیف دادند، آنهایی که داوطلبانه و بدون دریافت سود مشغول پخش رایگان ماسک و اقلام بهداشتی بودند ، کادر فداکار درمانی که با امکانات کم برای سلامتی بیماران از جان مایه گذاشتند ، کارفرماهایی که این ماه با پرسنلشان راه آمدند ، طلبه هایی که برای تدفین اموات داوطلب شدند ، آنهایی که در این شرایط بحرانی، کمک مالی کردند و شماهایی که در خانه ماندید تا عامل از دست رفتن هیچ عزیزی نباشید ، همیشه در خاطره ها ماندگار میشود. پس سالم بمانید تا حسرت بوسیدن و دست دادن و در آغوش کشیدنتان به دلمان نماند.
در این بحران جهانی ثابت شد که ایرانی ها برخلاف تبلیغات و القای حس خودتحقیری و ایران هراسی ، باز از همه مردمان مهربانترند و در زمان مشکلات به داد هم میرسند و بهترین فرهنگها را دارند .
دعا کنیم تا با ظهور آقا و مولایمان صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که تنهاترینِ روزگار ماست و در انتظار فرج است ، این بلا از تمامی مردم دور شود؛ سلامتی جانشین بیماری ، عدالت جایگزین بی عدالتی، و ظلم و امنیت در مقابل ناامنی قرار گیرد و تمام شود این دوران آخرالزمان بلایا . یا مقلب القلوب والابصار، یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول والاحوال، حول حالنا الی احسن الحال. آمین
صفورا ترقی
