براساس این عادت مردان قبیله لانگو، قبل از افطار همسران خود را کتک می زنند. سپس زن پس از کتک خوردن اقدام به آماده سازی افطار می کند.
دیگر عادت عجیب در این کشور این است که کودکان هنگام غروب خورشید، بزرگان هر خانه را برای افطار در خانه مختار، کدخدای قبیله صدا می کنند. لازم بذکر است که سفره افطار فقط در مساجد برپا می شود.
در اوگاندا شخصی که با صدای طبل مردم را برای سحری بیدار می کند وجود ندارد، اما مردم با طبل در خیابان جشن گرفته و خیابان ها آذین بندی می شود.
اوگاندا در ۱۸۹۴ به عنوان کشوری تحت‌الحمایه بریتانیا و در ابتدا به صورت یک پادشاهی مقتدر تشکیل گردید. اوگاندادر سال ۱۹۶۲ استقلال خود را از بریتانیای کبیر به دست آورد و به عنوان یک جمهوری اعلام موجودیت کرد.
نظام سیاسی اوگاندا جمهوری است و دارای پارلمان قانونگذاری است.
موسوینی فرمانده ارتش مقاومت ملی، که در ۱۹۸۶ قدرت را در دست گرفت، رئیس جمهور است. او نخست وزیر و دیگر وزیران را انتصاب می‌کند. شورای مقاومت ملی با ۲۷۸ عضو نقش مشورتی دارد و متشکل است از ۲۱۰ عضو که به طور غیر مستقیم انتخاب شده‌اند و ۶۸ عضو منتصب از سوی رئیس جمهور است.
