گریه یکی از نخستین روش‌های ارتباطی نوزادان با دنیای اطراف است و به والدین نشان می دهد که نوزادشان نیازمند توجه یا کمک است؛ اما چه می شود اگر نوزاد شما به طور غیر معمول گریه نکند؟ آیا این نشانه ای از سلامتی و آرامش نوزاد است یا دلایلی پنهان و نگران‌کننده‌ای در پس این آرامش ظاهری وجود دارد؟
طبیعت نوزاد
شخصیت و البته طبیعت نوزادان متفاوت است و برخی از آن‌ها به طور طبیعی آرام تر و کم صدا هستند. این دسته از نوزادان ممکن است کمتر گریه کنند و به محیط اطراف شان با نشانه‌های غیر کلامی مانند لبخند، نگاه و حرکات دست و پا واکنش نشان دهند. چنین رفتاری می‌تواند به دلیل خلق و خو، سطح آرامش و حتی ژنتیک نوزاد باشد.
نوزادان نارس با وزن کم
چنین نوزادانی ممکن است به دلایل فیزیولوژیکی و ضعف عمومی بدن، کمتر گریه کنند؛ از طرفی به دلیل سیستم عصبی نارس و قدرت عضلانی کمتر، ممکن است توانایی کافی برای ابراز نیازها و ناراحتی‌های خود از طریق گریه نداشته باشند.
سلامت نوزاد
نوزادی که به خوبی تغذیه شده، به اندازه کافی استراحت کرده و در محیطی آرام و بدون استرس قرار دارد، ممکن است کمتر نیاز به گریه کردن داشته باشد. این نشان‌دهنده این است که نوزاد در شرایط خوبی قرار دارد و نیازهای اولیه اش به درستی برآورده شده اند.
خواب عمیق
نوزادان در مراحل مختلف خواب، از جمله خواب عمیق ممکن است به طور طبیعی کمتر گریه کنند و کمتر هم به تحریکات محیطی واکنش نشان دهند. در این مرحله به آرامش کامل می رسند و بدنشان در حال استراحت و تجدید قوا است.
نوزادی که به موقع و به اندازه کافی شیر خورده و به خوبی تغذیه شده است، آرام و راحت می شود و نیازی به ابراز گرسنگی یا نارضایتی از طریق گریه نخواهد داشت.
مشکلات شنوایی
نوزادانی که با اختلالات شنوایی مواجه هستند، ممکن است قادر نباشند به صداها و تحریکات صوتی محیط واکنش نشان دهند. این نوزادان به دلیل عدم تشخیص صداهای اطراف، ممکن است کمتر گریه کنند و به جای آن، نشانه‌های دیگری از نارضایتی یا نیازهای شان نشان دهند.
مصرف برخی داروها
برخی از داروها ممکن است تأثیر آرام بخشی بر روی نوزاد داشته و باعث کاهش واکنش‌های او به تحریکات محیطی شوند. این داروها ممکن است توسط مادر در دوران بارداری یا شیردهی مصرف شده و از طریق جفت یا شیر مادر به نوزاد منتقل شوند.
بیماری ها و مشکلات در بدن
کودکانی که با مشکلاتی مانند نارسایی قلبی، مشکلات گوارشی یا عفونت‌های شدید مواجه هستند، ممکن است به دلیل ضعف کلی بدن و ناتوانی در ابراز نارضایتی کمتر گریه کنند. این نوزادان نیازمند مراقبت‌های ویژه و توجه پزشکی بیشتر هستند تا مشکلات آن‌ها به موقع تشخیص داده و درمان شود.
مشکلات عصبی یا عضلانی
نوزادانی که دچار این نوع مشکلات هستند، ممکن است به دلیل نارسایی در سیستم عصبی یا ضعف عضلانی، توانایی کافی برای ابراز نیازها و ناراحتی‌های خود از طریق گریه نداشته باشند. این نوزادان ممکن است نشانه‌های دیگری مانند ضعف در حرکت، ناتوانی در مکیدن یا تغذیه به خوبی و تغییرات در تنفس داشته باشند.
اختلالات حسی
نوزادانی که مشکلات حسی دارند، به احتمال بسیار زیاد به دلیل ناتوانی در پردازش و واکنش به تحریکات محیطی، کمتر گریه کنند. این نوزادان ممکن است به صورت غیر عادی به صدا، نور یا لمس واکنش نشان دهند و نشانه‌هایی مانند بی تفاوتی یا کاهش واکنش به محیط اطراف را بروز دهند.
