به گزارش افکارنیوز، امیرحسین علم‌الهدی کارشناس امور پخش و اکران در ارتباط با معرفی نماینده سینمای ایران به اسکار ۲۰۱۳ به مهر گفت: اگر نگاهی به اکران نیمه دوم سال گذشته و نیمه اول امسال بیاندازیم و یک ارزیابی به لحاظ کمی و کیفی در ارتباط با فیلم‌هایی که می‌توانند معرف فرهنگ ایران باشند و ساختار خوبی هم داشته باشند بیاندازیم، نهایتا به فیلم " یه حبه قند " ساخته سیدرضا میرکریمی می‌رسیم.

وی افزود: این فیلم در یکسال گذشته در جشنواره‌های خارجی نیز موفقیت‌هایی کسب کرده‌است هرچند نباید فراموش کنیم که سال گذشته " جدایی نادر از سیمین " جایزه اسکار را دریافت کرد و طبق روال ۸۰ دوره گذشته اسکار، یک کشور نمی‌تواند دو سال پشت سر هم این جایزه را دریافت کند، مگر اینکه یک اتفاق ویژه‌ای بیافتد.


علم‌الهدی تاکید کرد: " یه حبه قند " می‌تواند دارای شاخص‌های مورد توجه اسکار با توجه به ساختار و مضمون باشد. این فیلم از نظر ساختار یکی از آثار مطرح سی‌سال گذشته به خصوص در سال‌های اخیر سینمای ایران است که از نظر مضمون نیز یک قصه کاملا بومی را با زبان جهانی سینما عرضه می‌کند.

این کارشناس سینما ادامه داد: معتقدم " یه حبه قند " می‌تواند مهمترین گزینه هیات انتخاب اسکار امسال باشد. این فیلم می‌تواند توقعات از سینمای ایران را نسبت به نگاهی که سال گذشته توسط فیلم فرهادی ایجاد شده‌است را تامین کند. این فیلم در اکران‌های خارج از کشور هم بازخوردهای بیسار خوبی داشته است.

وی در ادامه عنوان کرد: با توجه به کارگردانی ویژه و مضمون فاخری که فیلم دارد، می‌تواند سطح توقع آکادمی اسکار را برآورده کند. اینکه جایزه می‌گیرد یا خیر بحثدیگری است. به هر حال توفیق در این بخش کار سختی است چون سال گذشته ایران جایزه گرفته است.

علم‌الهدی افزود: فیلم‌های دیگری هم از سینمای ایران می‌توانند تا حدودی انتظارات را برآورده کنند اما با توجه به فیلم‌های اکران شده، " یه حبه قند " می‌تواند گزینه اصلی باشد. به هرحال هیات انتخابی وجود دارد که این فیلم‌ها را ارزیابی می‌کنند و نظر نهایی با آن‌هاست اما تأکید دارم این فیلم تمام ویژگی‌های معرفی به اسکار را دارد.

وی درباره قصه بومی این فیلم و امکان عدم همخوانی با فضای اسکار هم گفت: مگر فیلمهای امریکایی قصه بومی خود را مطرح نمیکنند. مهم این است که فرم در خدمت محتوا باشد و با تکنیک فیلمسازی، اثر بتواند محتوا را به درستی منتقل کند. این فیلم با مضمون بومی میتواند با زبان میرکریمی که تا کنون در کارهایش داشته عرضه شود. پختگی میرکریمی در "یه حبه قند" در دیگر فیلمهای او دیده نمیشود. به همین دلیل این فیلم میتواند یک قصه بومی را با زبان جهانی بیان کند.