همین ابتدا بنویسیم هدف از نوشتن این مطلب حمایت از بازیکن‌سالاری در تیم ملی نیست، بلکه برعکس تابع برقراری نظم و انضباط هستیم و در این راه حق مسلم را به مربی تیم ملی می‌دهیم تا جلوی بازیکن‌سالاری بایستد و اجازه ندهد بازیکنی در اردوهای تیم ملی هر طور که دلش می‌خواهد، رفتار کند. اصلا اگر این‌چنین باشد که سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
اما ماجرای احمد نوراللهی متفاوت است و برخورد تا این شدت هم با او کمی عجیب به نظر می‌رسد.
نوراللهی پس از اتفاقاتی که در روزهای آخر اردوی تیم ملی برای حضور در جام ملت‌ها رقم خورد و بازی‌های قطر را از دست داد در ۱۲ بازی که برای تیم باشگاهی‌خودش انجام داده آمار استثنایی ۸ گل و ۷ پاس گل را ثبت کرده و با نظر کارشناسان اماراتی بهترین بازیکن این فصل الوحده لقب گرفته است. با این حال فقط عملکرد فنی کم نظیر احمد نیست که برای علاقه‌مندان به فوتبال جای سوال شده که چرا تا این حد مورد غضب سرمربی تیم ملی قرار گرفته بلکه بی‌تفاوتی امیر نسبت به سابقه اخلاقی این بازیکن نیز مزید بر علت شده است. بازیکنی که در فوتبال ایران همه او را بی‌حاشیه و آرام می‌شناسند و اذعان می‌کنند چه در پرسپولیس و چه در تیم ملی بی‌اخلاقی نکرده حالا چرا باید تا این حد قربانی شود؟ برخی هواداران در فضای مجازی می‌پرسند حالا که نوراللهی آدم مأخوذ به حیایی هست شما مظلوم گیر آوردید تا ژست قانون‌مداری برای بقیه بگیرید؟ کاربران دیگری می‌گویند حتی در دادگاه و جرایم کیفری هم قاضی‌ها سابقه طرف را هنگام صدور رای درنظر می‌گیرند. حالا اگر احمد نور بازیکن شری بود که هر روز یک داستان درست می‌کرد یک چیزی، ولی بازیکنی که تا امروز آزارش به یک مورچه نرسیده و حتی بعد از خط خوردن از تیم ملی در اوج آمادگی کلمه‌ای علیه کادرفنی و تیم ملی به زبان نیاورده استحقاق نگاه مهربانانه‌تری را ندارد؟
آقای قلعه‌نویی! آیا حین اینکه با خنده می‌گویید نوراللهی فعلا جایی در تیم ملی ندارد درنظر دارید که تیم ملی جایی برای تسویه‌حساب شخصی نیست؟
خطا و اشتباه نوراللهی را می‌پذیریم و تاکید می‌کنیم این رفتار در شأن یک بازیکن ملی‌پوش نیست، اما مگر می‌شود آن همه سابقه مثبت اخلاقی را مثل این عملکرد درخشان فنی نادیده گرفت؟ دلسرد کردن این سرمایه ملی به چه قیمتی صورت می‌گیرد؟ جالب نیست سرمربی تیم ملی که به اخلاقیات مذهبی پایبند است و به حق‌الناس هم باور دارد، نمی‌داند تا این حد کش‌دار به یک خطا نگاه کند. گرفتن یک تورنمنت بزرگ از یک بازیکن کافی نیست؟
اگر نوراللهی از این تیم ملی خداحافظی کند باید حق را به او داد چون سرمربی تیم ملی نظرش درباره وی را با خنده تمسخرآمیز می‌دهد و هر کسی هم جای احمد باشد، می‌داند اگر به اردوی بعدی تیم ملی هم دعوت شود، ممکن است سابقه‌اش از جانب بازیکنان تازه‌وارد هم نادیده گرفته شود. اصلا قلعه‌نویی به همین موضوع فکر کرده؟ نوع برخورد او با یک بازیکن باسابقه راه برای بی‌حرمتی تازه‌واردها باز نمی‌کند؟ این شکلی می‌شود اخلاق را در بدنه اردوهای تیم ملی استوار ساخت؟ ما که بعید می‌دانیم! تصمیماتی که در جهت منافع یک تیم گرفته می‌شود نیاز به دید وسیع‌تر و قلبی بزرگ دارد.
