بعد از طی مسیری 35 کیلومتری از غرب شهر باشت در حد فاصل روستاهای تلچگاه و کوهسرک به روستای تاریخی لار می رسیم.
با گذشت از میان روستای و طی مسیر به سمت تنگ آبگرمکان و عبور از کنار چشمه زیبا و پر آب آبگرمکان با پشت سر گذاشتن جاده های پرپیچ و خم، چشم نواز و صعود به ارتفاعات به دشتی بسیار وسیع و یکدست می رسیم که دشت لار نامیده می شود.
ای منطقه به دلیل ارتفاع 1400 متری از سطح دریا از هوای خنک بهره می برد که پوشیده از درختان سر به فلک کشیده و کهنسال بلوط می باشد.
این منطقه دارای دو موقعیت ییلاقی و قشلاقی بوده و کوه لار با ارتفاع 1850 متری از سطح دریا یکی از منحصرترین کوه های استان و تنها کوه در کشور است که دارای ذخیره گاه گونه گیاهی جاشیر (جوشیر) شیرین و خوراکی می باشد.
این کوه تا سه دهه پیش زیست گاه قوچ، میش، کل و بز بوده که متاسفانه به دلیل شکار بی رویه نسل آنها از بین رفته ولی خوشبختانه در حا ل حاضر زیست گاه خرس، پلنگ و سایر گونه های جانوری می باشد.
در میانه دشت بقایای شهر قدیمی لارندان به چشم می خورد که مورخان در کتابهای متعددی به آنها اشاره کرده اند و از آن به شهر پر رونقی نام می برند. که در مسیر راه ارتباطی تخت جمشید به شوش، دو مرکز اصلی و پایتخت های ییلاقی و قشلاقی هخامنشیان یاد کرده اند.
از آثار تاریخی که در این منطقه وجود دارد بقایای آتشکده قدیمی، آب انبارها، سفال های به جای مانده، سکه های ضرب شده و باغات انگور در کوه لار خود گویای تاریخی کهن می باشد.
از مهمترین آثار طبیعی و تاریخی وجود درخت کهنسال سرو است که به عنوان قدیمی‌ترین درخت سرو ایران شناخته شده است. سرو ایرانی به عنوان نماد استقامت و سرفرازی ایرانیان توصیف می شود. درخت سرو از درختانی است که ریشه در فرهنگ ایرانی داشته و جایگاه ویژه‌ای در میان مردم دارد. این درخت به عنوان یک درخت همیشه سرسبز و استوار حتای در سرما پایداری می‌کند.
درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده است سرو لار در شهرستان باشت یکی از نمونه‌های کهنسال این درخت است سرو لار در این دشت است.
این در خت کنار بقعه امامزاده سید محمد قرار دارد و در نزد اهالی منطقه از احترام خاصی برخور دار است. در کنار این درخت کهنسال کتیبه ها ودست نوشته هایی از دوران مختلف و همچنین آتشکده زرتشت وجود دارد. پس از تحقیقات دو ساله کارشناسان و نمونه برداریهای DNA از درخت سن آن 2774 سال تخمین زده شده است.
ارتفاع این درخت 7 متر 45 سانتیمتر و دور تنه آن 7 متر است که یکی از سه درخت کهنسال ایران می باشد. منبع تأمین آب این سرو به صورت طبیعی و اطراف آن با سنگ حصارکشی شده و همچنین آثار تاریخی و باستانی هم‌چون آتشکده زرتشتیان، گنبدها و آب انبارهای قدیمی و قبرستان قدیمی مخصوص زرتشتیان در اطراف آن قرار دارد.
به گفته خانم پروفسور سودابه علی احمد کروری استاد دانشگاه منابع طبیعی و علوم کشاورزی وین اتریش و مدیر گروه تحقیقات موسسه جنگلها و مراتع کشور این درخت به جای مانده از زرتشتیان است که اعتقاد زیادی به سرو داشته اند و در هر منطقه ای که زندگی می کرده اند درخت سرو وجود داشته است. درخت سرو لار در سال 90 در ردیف فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
اما مهمتر از همه مقبره امامزاده سید محمد باقر می باشد که چون نگینی در میانه دشت لار می درخشد و در کنار سرو قرار دارد. در مورد معجزات این امامزاده شریف روایات بسیاری نقل شده است که از آن جمله می توان به مرگ مسیح خان باوی پس از غارت شهر قدیمی لارندان اشاره نمود که مردم معتقدند هنگامی که مسیح خان پس از غارت مردم و بی اعتنایی به امامزاده سید محمد باقر در هنگام بر گشت در ابتدای دشت لار در قسمتی که به مسیح خان کشته معروف است از روی اسب سقوط کرده و می میرد. اهالی و مردم بومی معتقدند که امامزاده، مسیح خان را کشته است.
این مکان می‌تواند بسیاری از گردشگران را به خود جذب کند ولی متأسفانه به دلیل مشکلاتی هم چون جاده ارتباطی آن، ناشناخته مانده است.
