بیماری گموز یا اصطلاحاً شیره سیاه یکی از مهمترین بیماری های درختان پسته در استان کرمان می باشد. علایم بیماری به صورت تغییر رنگ و فساد در پوست و قسمتی از چوب ناحیه طوقه ظاهر می گردد که غالبا همراه با ترشح قطره ای صمغ است که به صورت شیره سیاه رنگی در قسمت آلوده نمایان می شود. در حد فاصل پوست و چوب نیز لایه ای از ترشحات چرکی ناشی از حمله ساپروفیت ها که پس از مرگ نسوج به آن حمله می کنند، تجمع می یابد. این بیماری در نهایت باعث سبز خشک شدن یک طرف درخت و سپس تمام درخت می شود و در درختان جوان تمامی درخت سبز خشک می شود.
انتقال این بیماری توسط قارچ خاکزاد با جا به جایی خاک، نهال و آب آلوده صورت می گیرد. این قارچ بسیار آبدوست است و با فراهم بودن آب آزاد در خاک های سنگین و یا زهکشی نامناسب به سرعت تکثیر و انتشار می یابد. کنار زدن خاک اطراف طوقه درخت تا ناحیه انشعاب ریشه های اصلی و دور نگه داشتن آب از طوقه درختان و برداشتن بافت های آلوده تا مشاهده بافت های سالم و سپس ضدعفونی با محلول بردو و یا اکسی کلرور مس باعث طولانی شدن عمر درخت و کاهش امکان انتقال بیماری می شود.
ریشه کنی درختان خشک شده ، آبیاری جداگانه قسمت های آلوده باغ و استفاده از کانال های غیر خاکی و انتقال آب سالم به درختان در کنترل بیماری موثر است.
در ضمن جهت مبارزه از حدود دهم اردیبهشت تا اواخر اردیبهشت ماه می توان با نظرکارشناسان با محلول الیت به نسبت 2/5 (دو و نیم) در هزار حداکثر 3 نوبت به فاصله 7 روز بر روی درختان پسته سم پاشی نمود.
