نامه مربوط به داروهای بیمارستان بیستون یک رسم و قاعده است

پس از انتشار تصویری در شبکه های اجتماعی مبنی بر وضعیت داروهای در آستانه انقضا تاریخ مصرف و نامه داخلی بیمارستان بیستون که توصیه به تجویز این قبیل داروها را در متن خود متذکر شده بود، با اظهار نظرهای متعددی مواجه شدیم.

 

 

مرصاد بر مبنای رسالت رسانه ای خود که همانا شفاف سازی وجوه مختلف وقایع است اقدام به گفتگو با دکتر پیمان پاکزاد یکی از کارشناسان حوزه بهداشت و درمان کرد تا ابعاد و چرایی نوشتن این نامه مشخص شود. مشروح این گفتگو در ادامه آمده است:

 

با تشکر از شما که وقتتان را در اختیار ما گذاشتید. اگر ممکن است در خصوص تاکید بر تجویز این قبیل داروها بفرمایید که اصولا این کار و آنچه که در نامه یاد شده ذکر شده بود چه محلی از اعراب دارد و آیا کاری صحیح است یا خیر؟

 

 پاکزاد: با تشکر متقابل از شما بخاطر عنایت و تعهدتان به حقیقت و روشنگری باید عرض کنم که در سیستم انبارش و نگهداری دارویی یک متد علمی برای حتی چیدن  دارو در انبارها و قفسه ها وجود دارد که بعنوان مثال یکی از آنها چیدمان بر اساس تاریخ انقضای داروست. بدین معنا که با ورود داروهای جدید، داروهایی که از بازه زمانی مصرفشان مدتی طی شده به جلو میایند و تحویل به مصرف کننده از اینها انجام می شود. به این ترتیب و با این روش مدیریت دارو، انبار دارویی همیشه با داروهایی انباشته می شود که در دوره زمانی مصرف مطلوب هستند.

 

در همین راستا ما یک زمان بحران یا نقطه قرمز داریم و آن اینست که داروهایی که شش ماه به تاریخ انقضایشان مانده باید آمار گیری شده و بعد اطلاع رسانی شود که نسبت به مصرفشان اقدام شود.

 

یعنی در بیمارستان بیستون هم همینطور عمل کرده اند؟

 

پاکزاد: بله یعنی باید همینطور کار کنند و در آن نامه هم فرد مسئول این اطلاع رسانی را که رسم و بلکه قاعده است انجام داده.

 

یعنی معتقدید که موضوع فروش و تجویز داروهای تاریخ رفته در بین نیست؟

 

پاکزاد: دقیقا. یعنی اصلا هیچکس چنین ریسکی را نمی پذیرد و ما و همکاران همگی متوجه شدیم که این نامه یک کار روتین در حوزه مدیریت منابع دارویی بوده و اگر انجام نشود نشانه سومدیریت است. اصلا در همه جا چنین است... در غیر اینصورت کشور با اتلاف منابع عظیم مالی روبرو می شود. شما در منزل هم وقتی برنج دارید و می روید برنج تازه می خرید سعی می کنید ذخیره قبلی را اول تمام کنید. این اقتصاد است.

 

باید این را هم بگویم که در حوزه بیماری برای هر مشکل و عارضه داروهای متعددی وجود دارد مثلا دو داروی آمی تریپتلین و نورتریپتلین از یک خانواده دارویی هستند و بگویش مردم "مشابه". من نوعی مسئول داروخانه وقتی می بینم  "آمی تریپتلینهایم" به نقطه بحران یا همان شش ماه رسیده اند باید اطلاع رسانی کنم که پزشکان همکار در بیماری هایی که این داروها کاربرد دارند و از قضا تفاوت عملکردشان هم جزیی است، لطف کنند و اینرا تجویز کنند.

 

عنایت بفرمایید که اجبار نیست یعنی بزور نمیتوان پزشک را وادار کرد بلکه فقط اطلاع رسانی می شود به نیت ممانعت از تخریب و هدر رفت منابع دارو که سرمایه ملی و ارزی کشور هستند.