ممکن است درپایان فصل برداشت محصولات کشاورزی از نزدیک مشاهده کرده باشید که در بعضی از مناطق کشاورزی ، تعدادی از کشاورزان پس از برداشت محصولات خود ( بیشتر کشتزارهای گندم و جو) باقیمانده ساقه گیاهان را در کشتزارها آتش می زنند بطوریکه شعله های آتش و دود ناشی از آن ، کل منطقه را فرا می گیرد.
لذا با توجه به اینکه که محصول گندم بسیار خشک و سریع الاشتعال می باشد و وزش باد نیز از عواملی است که موجب تسریع و شدت آتش سوزی می گردد، همه موارد فوق باعث از بین رفتن یک سال زحمت و تلاش کشاورز و ضرر و زیان به اقتصاد کشورمان می شود.
آتش زدن کشتزارهای گندم و جو پس از برداشت ، مدتی است که در شهرستان سرپل زهاب آغاز شده است لذا به سراغ کشاورزان رفته تا علت را جویا شویم:
یکی از کشاورزان در گفتگو با خبرنگار ما اظهار کرد: از آنجایی که هزینه خرید ادوات کشاورزی حفاظتی ، از توان بسیاری از کشاورزان خرده پا خارج است لذا راهی جز آتش زدن بقایای گیاهی وجود ندارد.
کشاورز دیگر می گوید: چنانچه کاه و کلش را هم جمع کنیم، کسی نیست که آن را بخرد، خریدن ادوات کشاورزی حفاظتی هم از توانمان خارج است، بنابراین بهترین راه ممکن همین آتش زدن زمین است.
عزیزی درادامه افزود: متأسفانه روش هایی که به صورت جایگزین پیشنهاد شده اند پر هزینه بوده و نمی توانیم با توجه به وضعیت اقتصادی که بر بخش کشاورزی حاکم است هزینه اضافه تر را متحمل گردیم.
وی بیان می کند: از طرفی با آتش زدن ، زمین در زمان کوتاهتری برای کشت بعدی آماده می گردد و نیازی به منتظر ماندن همانند روشهای دیگر نیست.
درادامه به سراغ مسئولین اداره جهاد کشاورزی رفته و گفتگویی را با کارشناسان این اداره ترتیب داده ایم:
مدیراداره جهاد کشاورزی شهرستان سرپل زهاب در گفتگو با خبرنگار ما گفت: با توجه به وجود بقایای گیاهی به صورت گسترده در مزارع انگیزه ها و اهداف مختلفی جهت از بین بردن آن برای کشاورزان وجود دارد که از جمله مهمترین این اهداف و انگیزه ها می توان به از بین بردن علف های هرز باقیمانده در مزارع جهت کاهش هزینه های مبارزه با علفهای هرز، از بین بردن آفات گیاهی و جلوگیری از ایجاد محیط مناسب تکثیر این آفات و ایجاد سهولت بیشتر در عملیات کاشت و داشت ، اشاره کرد.
پورمراد جانی درادامه افزود: آتش سوزی هر ساله کشتزارهای گندم و جو پس ازبرداشت ، خسارات مالی فراوانی را به کشاورزان و اقتصاد جامعه وارد می کند لذا به کشاورزان توصیه و از طریق مراکز خدمات و دهستانها به کشاورزان اطلاع رسانی شده است که جداً از آتش زدن بقایای بعد از برداشت گندم و جو خودداری نمایند.
وی اذعان کرد: بازمانده محصول گندم (سفال گندم) برای زمین مفید و نوعی کود و پوشش محسوب می شود بنابراین آتش زدن سفال گندم باعث فقیرتر شدن زمین کشاورزی از نظر مواد آلی و همچنین آب قابل دسترس می شود.
جانی اظهارداشت: آتش زدن کشتزارها علاوه بر اینکه چهره بدی از طبیعت را نشان می دهد سبب ایجاد مشکلات زیست محیطی زیادی برای مردم و اکوسیستم منطقه خواهد شد.
وی خاطر نشان شد: یکی از عواملی که موجب فرسایش خاک می شود ، حرارت و گرما می باشد بنابراین با آتش زدن خاک باعث از بین رفتن مواد مغذی سطحی خاک می شویم لذا با از بین رفتن این مواد ، با انواع و اقسام کود های شیمیائی که خود می توانند باعث آلودگی خاک و از بین رفتن مرغوبیت محصول گردند ، در پی جبران هستیم.
مدیراداره جهاد کشاورزی شهرستان سرپل زهاب درپایان تصریح کرد: درراستای اماده سازی مزارع برای کشت بعدی ، ماشین آلات و ادوات کشاورزی را بدون هیچ گونه محدودیتی در اختیار کشاورزان قرار می دهیم چرا که استفاده از ماشین آلات کشاورزی علاوه بر اینکه هزینه ای به مراتب کمتر برای کشاورز دارد سبب از بین نرفتن مواد آلی زمین کشاورزی خواهد شد.
شهرستان سرپل زهاب درغرب استان کرمانشاه دارای جمعیتی بالغ بر 90 هزار نفر و 44 هزار و 260 هکتار مزارع می باشد که از این میزان 35 هزارهکتار آن زیرکشت گندم و جو است.
