به نقل از کُردتودی، در روزهای اخیر قبل از آخرین ورود ناکام اعضای حزب دموکرات به ایران حسن شرفی جانشین حزب دموکرات در گفتگو با BBC اظهار داشته بود که حرکت های این حزب در روزهای اخیر به خاک ایران تنها جنبه فرهنگی و تبلیغی داشته و حرکتی به منظور ایجاد اختشاش و یا ناامنی در ایران شکل نگرفته است.
با وجود اینکه این گروه تعهدی مبنی بر اینکه وارد خاک ایران نمی شود، داده بود، با این حال تعهد خود را نقض کرده، و در روزهای اخیر دو بار از مرز آذربایجان و یک بار هم از مرز کردستان وارد خاک ایران شدند.
در تعرض های ناکام روزهای اخیر این گروه از اپوزیسیون به خاک ایران هیچ کدام از نیروهای رزمنده مرزبان و پاسدار آسیبی ندیدند تنها در آخرین درگیری به خاک جمهوری اسلامی ایران که روز یکشنبه 6 تیر ماه اتفاق افتاد، سه تن از نیروهای سپاه پاسداران شهید شدند.
به گزارش خبرنگار ما در میان وسایل کشف شده از این گروه 11 نفره حزب دموکرات توسط سپاه پاسداران کردستان، سرکرده این گروه در دفتر یادداشتی که از خود به جای گذاشته بود اشاره ای به از بین رفتن جایگاه حزب دموکرات در میان مردم کردستان داشته و از بین رفتن اعتماد عمومی کردهای ایران به احزاب اپوزیسیون را موضوع مهم و قابل تاملی دانسته، که بنا بر آن بوده که در برگشت خود، بی نتیجه بودن فعالیت های احزاب اپوزیسیون در میان خلق کرد را به سمع و نظر رهبران خود برساند.
این گروه اپوزیسیون از اعضای حزب دموکرات از منطقه مرزی سروآباد وارد خاک ایران شده و با اطلاعاتی که نیروهای مردمی از ابتدای ورودشان به سپاه پاسداران داده بودند، به منطقه کوسالان هدایت و پس از محاصره کامل، زمین گیر شده و در نتیجه 11 نفر از آنها کشته شدند.
صاحب حسینی(عضو کادر رسمی حزب)، هیوا قربانی(کادر رسمی حزب)، افشار منبری سورگومه(کادر رسمی حزب)، اکبر منبری(اندام حزب)، شورش منبری(عضو ناوند حزب)، روح الله حیدری(کادر رسمی حزب)، شاخوان منبری( عضو اتحادیه جوانان حزب)، کاوه جوانمرد( عضو اصلی کمیته مرکزی حزب) و برزان خاکسار(کادر رسمی حزب) مهدی شیخی و سرکوت صمدی از جمله اعضای اپوزیسیونی بودند که در درگیری های روز یکشنبه کشته و هویت آنها محرز گردیده است.
در درگیری دیگری که دو هفته قبل اعضای این حزب منحله در آذربایجان غربی هم داشتند تعدادی از اعضای حزب دموکرات کشته شدند و تعدادی دیگر شناسایی نشده بودند.
قطعا ورودهای گاه و بیگاه اعضای اپوزیسیون به ایران، منجر به از بین رفتن حس امنیت، در نتیجه از دست رفتن فرصت های سرمایه گذاری، اشتغال، توریسم و گردشگری و از همه مهمتر نابودی و تخریب محیط زیست می شود.
در حقیقت ناامن نشان دادن مناطق کردنشین مانع توسعه و پیشرفت این استان ها شده و تعرض گروه های اپوزیسیون به خاک ایران هر گونه فرصت سرمایه گذاری و رسیدن به توسعه را مختل می کند، آن هم با وجودی که این اعضا با نام تبلیغ و کار فرهنگی و در نهایت با تجهیزات کامل جنگی و سلاح های کاملا مجهز وارد خاک جمهوری اسلامی ایران می شوند.
