شهرداری سنندج، فقیرترین شهرداری در میان شهرهای ایران

مدیریت مالی موثر می تواند به شهرداری ها کمک کند تا مناطق تحت نظرشان را برای کار و زندگی شهروندان مناسب تر کنند.

 

یکی از مهمترین وظایف اعضای شورا، تایید و کنترل منظم بودجه شهرداری است که اعتبارات لازم برای دستیابی به این چشم انداز را تامین می کند.

 

افراد جامعه هم باید تا حد ممکن در تصمیم گیری راجع به اولویت های تخصیص بودجه در منطقه محل سکونتشان شرکت داده شوند و اعضای کمیته تخصیص نیز باید در جلسات کمیته درباره طرحهای بودجه گزارش دهند و درباره برنامه ها و پروژه هایی که برای شهروندان مفید است با آنها مشورت کنند.

 

اما مسئله این است که بودجه شهرداری ها از سوی دولت تعلق نگرفته و برآمده از درآمد خود شهرداری هاست.

 

شهرداری های موفق از طریق "مالیات"، "عوارض" و "کمک های دولتی" درآمد خود را به دست می آورند بطوریکه در اکثر کشورها شهرداری پیمانکار دولت محسوب شده و غالب هزینه پروژه های عمرانی از جانب دولت تامین اعتبار می شوند.

 

درآمدهای ناشی از عوارض عمومی (شامل عوارض نوسازی و عوارض پسماند)، درآمدهای ناشی از عوارض اختصاصی (شامل فروش تراکم و ...)، بهای خدمات و درآمدهای موسسات انتفاعی شهرداری (شامل بلیت اتوبوس و...)، درآمدهای حاصله از وجوه اموال شهرداری، کمک های دولتی و سازمان های دولتی و دیگر اعانات و کمک های اهدایی اشخاص و سازمان های خصوصی و دارایی هایی که بطور اتفاقی یا به موجب قانون به شهرداری تعلق می گیرد.

 

طبق آمار منتشره از سوی نشریه "شهردار موفق" شهر سنندج دارای رتبه بیستم در بین 30 شهر در کشور دارای 234 میلیارد تومان بودجه(درآمد) می باشد.

 

 

البته نمی توان انتظار داشت که درآمد شهرداری سنندج در صدر این جدول قرار گیرد؛ اما جای سوال است که شهری که بالغ بر 600 هزار جمعیت دارد چرا باید درآمد شهرداری آن در صدر کمترین های های جدول قرار گیرد.

 

بیکاری و عدم ظرفیت های اشتغال در شهر، نبود مراکز صنعتی و کارخانجات و مراکز تجاری بزرگ و ... باعث شده است از یک سو درآمد سرانه مردم پایین باشد و از سوی دیگر بر دریافتی های مالیاتی و عوارضی شهرداری نیز اثر بگذارد.

 

اراک یکی از شهرهای صنعتی ایران است که از لحاظ گوناگونی محصولات صنعتی، نخستین، از لحاظ وجود صنایع مادر، دومین و به طور کلی چهارمین قطب صنعتی کشور محسوب می‌شود؛ وجود بزرگترین کارخانه آلومینیوم کشور در این شهر خود یک منبع درآمدی بزرگ برای شهرداری این شهر می تواند باشد که با عوارض دریافتی از چنین کارخانه ای به درآمدی معادل دو برابر شهرداری سنندج دست باید.

 

یا اصلا چرا راه دور برویم؛ همین کرمانشاه که استان همجوار کردستان است شهرداری مرکز آن دارای 2.5 برابر درآمد شهرداری سنندج است. استانی که از لحاظ راه های ارتباطی با کشور عراق در وضعیت مشابه کردستان قرار دارد اما وجود صنایع پتروشیمی بزرگ در این شهر که به عنوان نخستین شرکت خصوصی تولید کننده اوره و آمونیاک در ایران شناخته می شود علاوه بر سایر مزیت های دیگر، درآمد کلانی را نیز برای شهرداری شهر کرمانشاه ایجاد می کند.

 

کارخانه ایستک تنها کارخانه بزرگ بخش خصوصی نه تنها در سنندج بلکه در کل استان بود که متاسفانه به دلیل عدم مدیریت صحیح و حمایت دستگاه های اجرایی در ابتدای سال جاری تعطیل شد و شهرداری سنندج از یکی از بزرگترین منابع درآمدی محروم شد.

 

همان اندازه که مدیریت منابع مالی برای شهرداری اهمیت دارد منابع درآمدی نیز دارای اهمیت است؛ بدون منابع درآمدی کافی و پایدار نمی توان انتظار ایجاد شهری با پارامترهای مدرن شهرسازی را از طرف شهرداری داشت، این مطلب یاد آور ضرب المثل معروفی است که می گوید: اگر کف دست من مو می بینی، بیا بکن!!

 

با اشاره به گوشه ای ناچیز از مشکلات ریشه ای در سطح شهر سنندج  می توانیم نتیجه بگیریم عدم توسعه یافتگی این شهر از یک سو بر کاهش زمینه های اشتغال و  دامن زدن به بیکاری جوانان اثر گذاشته است و از سوی دیگر با کاهش درآمدهای شهرداری، از داشتن شهری زیبا و مدرن که محروم از پارامترهای نوین شهرسازی در کشور است بی بهره هستیم.