صابر ابر، بازیگر سینما و تئاتر، به دنبال برندسازی نویدمحمدزاده با تولید عطر با نام اختصاصی خودش، که واکنش‌های زیادی در پی داشت، پستی منتشر کرده و از این کار او حمایت کرد.
اخبار چهره ها - « چه کرد مهم نیست »
«چرا کرد مهم است! »
همه«ما» که من هم به همین «ما» تعلق دارم. در فصل های مختلفی از زندگی خیلی چیزها را دوست داشته ایم و نداشته ایم.
خوداندیشیدن به اعتقاد کانت اصل بنیادین روشنگری است.
او تفکر مستقل و پویا را اصل روشنگری می داند و تفکر مستقل و پویا در گرو آزادی اندیشه است. در بخشی از روشنگری انسان گرایی تعریف می شود که اصالت بشر و توجه به حقوق و آزادی های بشر در هر مقام و جایگاه و منظری را تأیید می کند.
این روزها که همه ما به سهم خودمان دَم از حقوق دیگران می زنیم، یادمان را قاضی کنیم و نگاه کنیم به این همه انگشت که چرا فلانی، فلان محصول را تبلیغ کرده، چرا فلانی فلان بوتیک را تأسیس کرده، چرا فلانی عطر دارد و به هزار شکل این تصمیم شخص مبنی بر انتخاب دیگری برای خویشتن را زیر سئوال نبریم.
می توانیم نخریم، می توانیم نپوشیم، نرویم، تأئید نکنیم، نقد کنیم اما پس از آگاهی کامل!
هنوز که هنوز است بابتِ کتاب « تا هفت خانه آن ورتر» کسانی هستند که می نویسند، صابر ابر کتاب دلنوشته هایش را چاپ کرده و فلان تومان می فروشد! یک خواهش ! دلنوشته!!!
اول کتاب را بخوانید، بعد من را بابت نقص های کتابم نقد کنید و من را از این موضوع آگاه کنید تا من بار دیگر دقتم را صد برابر کنم شاید آن نقد را بپذیرم وشاید هم نه و شاید بخشی از آن را!
ما مثل خیلی چیزهای دیگر در زندگی به فکر تعمیر نیستیم!
تعمیر در دهخدا به «زندگانی دادن» معنا می شود . حالا ما چقدر سعی می کنیم، تخریب نکنیم، تنبیه نکنیم و چقدر سعی می کنیم تصحیح کنیم و تعمیر! صبر کنیم و با انصاف نگاه کنیم به شروع یک اتفاق و اگر برایمان کامل نیست بهم کمک کنیم که کامل شود!
چه ایرادی دارد که نوید یا هر شخص دیگری با هر نام و جایگاهی سلیقه خودش را برند کند و ارائه بدهد؟! به نظر من هیچ ایرادی ندارد !
مقالاتی بابت انتخاب برند های مهم جهان و نقد آن ها بابت سفیر هایشان را در این روزها خوانده ام، با تمام وجود می گویم که تمام آن ها نقد هایی درست و خارج از بی احترامی و بٌخل و حسد و غٌر است.
آن ها حرفه ای حرفشان را رک و راست زده اند ! و نقص ها را با آگاهی بیرون کشیده اند و اعلام کرده اند.
اگر ما هنر و هنرمند را دوست داریم باید این جمله از هگل را قاب کنیم و به دیوار بکوبیم.
هنر روح را ارتقا می دهد و می تواند جلوی توحش را بگیرد و به نوعی انسان را رام کند .
طبع ما، نهاد و خوی ما تمام تعریف سلیقه نیست ! می توانیم همه سلیقه نباشیم اما همدیگر را دوست داشته باشیم!
«ما چه میکنیم؟»
عکس: ویدا موسویان"
