دیروز نامه‌ای از رضا پورحسین قائم مقام معاون سیمای رسانه ملی منتشر شد؛ که خیلی زود در فضای مجازی واکنش‌های زیادی را به‌وجود آورد. در این نامه خطاب به مدیران شبکه‌های سیما، پورحسین علاوه‌بر ابلاغ دستور سازمانی برای تشویق مجریان برتر شبکه‌های مختلف، بخشی از شاخص‌های ارزیابی عملکرد مجریان را نیز مرور کرده بود. شاخص‌هایی که هم نگاه رسمی صداوسیما را نسبت به بخشی از ایده‌آل‌های سازمان درخصوص رفتار مجریان منعکس می‌کند؛ و هم به‌شدت در معرض انواع و اقسام بدفهمی‌هاست...
در این نامه هم‌چنین فهرستی از مجریان تلویزیونی به تفکیک شبکه‌های اصلی هم منتشر شده- که بیشترین امتیازها را از آن خود کرده‌اند و به همین دلیل «شایسته تشویق» هستند.
تلویزیون کدام مجری‌ها را تشویق کرد
در نامه پورحسین مجریان «شایسته تشویق» عبارتند از: مجید یراق‌بافان و ندا ملکی از شبکه یک؛ محسن آزادی و وحید ملتجی از شبکه دو؛ نجم‌الدین شریعتی، وحید طالبی و رسالت بوذری از شبکه سه؛ محمدرضا مقدسیان و مالک شجاعی از شبکه چهار؛ مجید یراق‌بافان از شبکه پنج؛ سیدوحید مرتضوی از شبکه قرآن؛ پژمان بازغی از شبکه نسیم؛ نادر طالب‌زاده و زینب ابوطالبی از شبکه افق؛ محمدحسین میثاقی از شبکه ورزش و زینب پورابراهیم از شبکه جام‌جم- که بالاترین امتیازها را دریافت کرده‌اند.
معیارهای مجریان برتر چه بود؟
این فهرست از لحظه انتشار موجی از واکنش‌ها را موجب شد- که این مجریان بر اساس چه معیارهایی این نمره‌های بالا را دریافت کرده‌اند و چرا نشانی از اغلب مجریان شناخته‌شده در این فهرست نیست؟ پاسخ را البته خود جناب پورحسین داده؛ و گفته که ملاک ارزیابی بر اساس شاخص‌های پوشش، آرایش و رعایت حدود شرعی و دینی بوده است.
آیا مجریان شناخته شده از نظر شاخص‌های پوشش و حدود شرعی مشکل دارند؟
نکته‌ای که در اغلب انتقاداتی که به انجام رسیده مشترک است، بی‌نام‌ونشان بودن اغلب این مجریان و جای خالی مجریان مطرح است. پرسشی که از سوی یک منتقد به صراحت طرح شده: «یعنی آقای قایم مقام رسانه ملی بر این باور است که مجریان شناخته شده از نظر شاخص‌های پوشش، آرایش و رعایت حدود شرعی مشکل دارند؟».
مثال‌ها فراوانند: در شبکه اول از علی ضیا خبری نیست و در شبکه دو از محمدجعفر خسروی و حتی ژاله صادقی که مهم‌ترین برنامه این شبکه را در سال‌های اخیر اجرا کرده. احسان علیخانی، عادل فردوسی‌پور و محمدرضا گلزار مجریان مهم‌ترین برنامه‌های شبکه سه در یک سال گذشته بوده‌اند که نام‌شان در این فهرست نیست. و البته مجریان دیگری چون رامبد جوان، مهران مدیری، کاظم احمدزاده، کامران تفتی، رضا جاودانی. بگذریم از ممنوع‌التصویرهایی چون فرزاد حسنی، آزاده نامداری، شهریاری، جواد یحیوی، احسان کرمی و بی‌شمار مجری کارآزموده دیگر…
این‌که آیا این فهرست صرفا اعلام سرمشق برای مجریان بوده یا اهداف دیگری پس و پشت آن وجود دارد، هنوز معلوم نیست. اما در فضای مجازی نگاهی که به این فهرست وجود دارد، نگاهی بدبینانه است. نگاهی که در این پرسش مستتر است که «آیا این فهرست مقدمه‌ای است برای یک تغییر کلی دیگر؛ و صعود یک سری مجری دیگر؟ مثل آن‌چه درباره عادل و میثاقی شاهد بودیم و دیدیم که چگونه این جای آن را گرفت؟». اگر این اتفاق رخ دهد، باید منتظر زلزله‌ای دیگر در تلویزیون باشیم. آیا چنین خواهد شد؟
