همیشه به اقلیم و جغرافیای مناطق مختلف ایران احترام گذاشته است. شاید کاراکتر مادر زن نورالدین خانزاده- نون.خ نقش محوری داستان نبود اما آنقدر عیار بازیگری فریده سپاه‌منصور به رخ کشیده شد که شاید در کنار سعید آقاخانی یکی از بهترین‌های این سریال تلویزیونی به شمار بیاید. او این روزها سریال دیگری به نام «برنا» را هم روی آنتن دارد که درباره اقتصاد مقاومتی است. سپاه‌منصور در گفتگو با خبرنگار ما به این برجسته شدن و ایفای نقش درخشان اشاره کرد و گفت: من سعی کردم خودم باشم با اینکه محکوم می‌شوم به تکرار کاراکتر "مش مریم- مهمان مامان" ولی خودم بوده‌ام و هستم. هیچ‌وقت ادای کردها را در نیاوردم؛ اصولا کردی نبودم که در تهران باشم ولی تهرانی بودم که ادای کردها را در نیاوردم. شاید به این دلیل نقشم به چشم آمده و مردم دوست داشتند.
وی در خصوص موفقیت «نون.خ» در شوخی با اقوام بدون چالش و نارضایتی کُردها، تصریح کرد: البته که درباره این موضوع حتماً جامعه‌شناسان، قوم‌شناسان و مردم شناسان باید اظهارنظر کنند اما شاید رمز موفقیت «نون.خ» در شوخی بدون دردسر با اقوام، این نکته باشد که عمده هنرمندان این مجموعه تلویزیونی، یا کُرد کرمانشاه، سنندج یا بیجاری بودند به غیر از بنده که همشهری‌شان نبودم. آن‌ها آداب و رسوم خودشان را می‌دانستند و هیچ‌کس ادای کسی را درنمی‌آورد. سپاه‌منصور در پاسخ به این سوال که چرا سریال‌های تلویزیون همچون گذشته ماندگاری و کیفیت گذشته را ندارند، افزود: انبوه و بزن و برویی کار می‌کنیم و آن کیفیت و وسواس گذشته را نداریم. انگار یادمان رفته که یک رقیب خطرناکی به نام ماهواره را در مقابل‌مان داریم. می‌توانیم نامش را نیاوریم ولی نمی‌توانیم حضورش را نفی کنیم. ماهواره هست و تماشاچی تلویزیون را نگه‌داشتن کار سختی است. در سینما مخاطب بلیت می‌خرد و بهای آن را می‌پردازد؛ به خاطر پولی که خرج کرده تا انتها آن فیلم را دنبال می‌کند. اما به محض مطلوب نبودن سریالی یک کانال دیگری را انتخاب می‌کند و یا به سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای می‌رود. اتفاقی که در سال‌های اخیر بسیار پررنگ شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: تلویزیون بایستی در سال جدید مسائل روز را بیشتر مطرح کند و دست از رفتار تکراری و پرداختن به سوژه‌های کلیشه‌ای بردارد. فکر می‌کنم یکی از دلایل موفقیت و به چشم آمدن «نون.خ» موضوع جدید و غیرتکراری‌اش باشد. معمولاً محور سریال‌های امروز ما یک دختر و پسری هستند که حول محور آن‌ها موضوع طرح می‌شود. باید تنوع ایجاد شود و برخی از نویسندگان ما دست از سری‌دوزی بردارند. تلاش و کوشش اهمیت دارد و تنبلی هیچ سودی برای آن سریال موردنظر، تلویزیون و مخاطب نخواهد داشت. قدری دلمان برای مخاطبین بسوزد آن‌گاه حتماً کارهای بهتری روی آنتن خواهند رفت.
