امروز 7 اسفند همزمان با سالروز تولد چند تن از چهره های مشهور ایرانی که در ادامه شما را با بیوگرافی مختصری از آنها آشنا میکنیم. ایرج نوذری ، فریدون صلاحی، فرخ غفاری از جمله چهره های مشهور ایرانی هستند که در 7 اسفند متولد شدند. همچنین امروز، هفتم اسفند سالروز درگذشت علی اکبر دهخدا شاعر کشورمان است.
ایرج نوذری
ایرج نوذری بازیگر سینما و تلویزیون کشورمان در 7 اسفند 1342 متولد شد.
این هنرمند کشورمان فرزند زنده یاد منوچهر نوذری است. ایرج نوذری در سریال مسافری از هند به زبان هندی صحبت میکرد و این بیانگر تسلط او بر این زبان است.
او دارای مدرک کارشناسی ارشد رشته زبان شناسی است و به زبان های سانسکریت، هندی، اردو، اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی مسلط است و هم اکنون ریاست امور بین‌الملل کونگ فوی ایران را برعهده دارد. سریال «نوار زرد 2» آخرین فعاللیت تلویزیونی او می باشد.
فریدون صلاحی
فریدون صلاحی کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر کشورمان در 7 اسفند 1313 متولد شد.
او در دیماه سال 1338 در بخش تئاتر تروپ هنری شهرزاد گام های مهمی در اجرای نمایشنامه های اجتماعی و انتقادی برداشت.
فریدون صلاحی برنامه های متنوع و روشنگری را در رادیو مشهد اجرا می کرد و همزمان با تأسیس اداره کل فرهنگ و هنر خراسان در سال 1348 گروه تئاتر نیما را بنیاد نهاد و نزدیک به 30 نمایشنامه را با موضوعات اجتماعی و انتقادی به صحنه نمایش برد. این هنرمند در سال 1387 درگذشت.
فرخ غفاری
فرخ غفاری در 7 اسفند 1300 در تهران به دنیا آمد. در یازده سالگی به همراه پدرش حسن علی غفاری (معاون الدوله) که وزیر مختار ایران در بلژیک شده بود به اروپا رفت و تحصیلاتش را در آنجا ادامه داد.
او در پانزده سالگی علاقه مند به دیدن فیلم های کلاسیک شد و در رشته ادبیات تحصیل کرد و فعالیت هنری را با تئاتر در فرانسه آغاز کرد.
فرخ غفاری سینمای حرفه ای را با ساخت فیلم جنوب شهر در سال 1337 آغاز کرد. این هنرمند در روز یکشنبه 26 آذر 1385 در شهر پاریس درگذشت و در گورستان مون پارناس به خاک سپرده شد.
علی اکبر دهخدا
علی اکبر دهخدا متولد 1257 در تهران و درگذشته 7 اسفند 1334 در تهران، ادیب، لغت شناس، سیاست مدار و شاعر ایرانی است. او مؤلف و بنیان‌گذار لغت نامه دهخدا نیز بوده است.
مهم ترین نام مستعار میرزا علی اکبر خان قزوینی در چرند و پرندش دخو بود. دخو مخفف کلمه دهخدا است.
از آثار دهخدا می توان به «امثال و حکم» در چهار جلد اشاره کرد. از دیگر مکتوبات وی «شرح حال ابوریحان بیرونی» و تصحیحاتی بر دیوان های شعرای نامی ایران بود.
