مهران غفوریان در دهه هفتاد و هشتاد با آثار کمدی و نقش های جذاب و شیرینی مثل عمو تَپَر و بهروز پیرپکاجکی در سریالهای «این چند نفر» و «زیر آسمان شهر»، به یکی از محبوبترین شخصیتهای کمدی یکی دو دهه اخیر تبدیل شد. شخصیتی دوست داشتنی که تماشای هنرنماییهای شوخطبعانهاش قند توی دلها آب میکرد و میشد حتی بدون توجه به سطح آثاری که در آنها حضور داشت، فقط به بازی خودش دل خوش کرد و خندید و پر از حس خوب شد.
محبوبیت مهران غفوریان ادامه پیدا کرد اما انتخابهایش رفتهرفته به سمت و سویی رفتند که دیگر به اندازه قبل، چندان مورد سلیقه همه اقشار جامعه قرار نمیگرفتند. گرچه غفوریان در دهه نود، تنوعی در آثارش به وجود آورد و با نقشهایی مثل زندانی آیتم بازجویی مجموعه «شوخی کردم» یا فصل اول «در حاشیه» توانست موفقیت دیگری برای خودش به ثبت برساند و باز هم به اوج برگردد اما هم خودش و هم طرفدارانش میدانستند تواناییهایش خیلی بیشتر از اینهاست و مدام منتظر بودند نقشی جدید و کاری متنوع از او ببینند. تا اینکه بالاخره اتفاق افتاد.
غفوریان با کاهش وزن و تغییر چهرهای محسوس در سریال «قورباغه» به کارگردانی هومن سیدی ظاهر شد. زمانی که اولین تصویر از گریم غفوریان در این سریال منتشر شد، چشمهایمان از تعجب گرد شد. بله غفوریان با این سر و شکل و لباس و با این چهره جدی، تبدیل به شخصیت دیگری شده بود که با آنچه از او در ذهن داشتیم فرق میکرد. با اینکه نقش کیان در کل سریال چند سکانس بیشتر نبود اما با چنان قدرتی آن را بازی کرد که این سوال در ذهن همه شکل گرفت:«چرا تا حالا نقش جدی بازی نکرده بود؟» این موفقیت بار دیگر در نقش «موسیو» سریال «خاتون» به کارگردانی تینا پاکروان تکرار شد. او اینبار در قامت یک مسئول پذیرش هتل به میدان آمد که با وجود شوخ طبعیهایش، ظاهری جدی داشت.
بازی در این دو اثر باعث شد خود غفوریان هم با قدرت بیشتری دست به انتخاب بزند و قدر خودش را بیشتر بداند. غفوریان سال گذشته با همین فیزیک در سریال «نیسان آبی» به کارگردانی منوچهر هادی، نقشی کمدی هم ایفا کرد و اتفاقا در این قالب هم مورد پذیرش قرار گرفت..
غفوریان حالا پس از یک چالش مهم با نقشهای جدی، وارد مرحله جدیدی از بازیگری شده است. او این روزها با گریم متفاوت روی صحنه کنسرت نمایش «سیصد» ایفای نقش میکند؛ اقدامی مهم که قطعا زمینه ساز اتفاقهای مهمتری در کارنامهاش خواهد بود.