رامین ناصرنصیر در مورد زهره فکورصبور نوشت

رامین ناصرنصیر معتقد است زندگی آدم‌هایی که صفحات اینستاگرامی افشاکنندگان اطلاعات شخصی آدم‌ها را دنبال می‌کنند، بسیار خالی است که وقت و عمرشان را صرف چنین مسائلی می‌کنند، در حالی که به جای سرک کشیدن به زندگی دیگران، کارهای بسیار جذاب‌تر و مفیدتری می‌توان انجام داد.
آن‌چه برای زهره فکورصبور رخ داد، درگذشتش و آن‌چه در مورد علت آن؛ دخالت یکی از پیج‌های اینستاگرامی در زندگی شخصی او به گوش می‌رسد بار دیگر موجی را با تیترهایی چون «افشاگری‌های مشکوک یک مرد مرموز» و نقش او در این اتفاق برانگیخت، فارغ از صحت و سقم آن‌چه گفته می‌شود از رامین ناصرنصیر می‌پرسیم نظرش در مورد گردانندگان چنین صفحاتی و دنبال‌کنندگان آن‌ها چیست.

ناصرنصیر در این مورد می‌گوید: «من نمی‌توانم در این مورد نظری بدهم چرا که خانم زهره فکورصبور را فقط یک بار در زندگی‌ام دیده بودم، آن هم نه در سریال یا پروژه‌ای دیگر، بلکه در مسابقه‌ای تلویزیونی متعلق به سال‌های دور که هر دو در آن شرکت کرده بودیم. در مورد اتفاقی هم که رخ داده است، با اشاره به این‌که من هم چون شما، چیزهایی شنیده‌ام نمی‌توانم چیزی بگویم چون چیزی نمی‌دانم ضمن این که گمان می‌کنم دیگران هم نمی‌دانند مگر این که جزو دایره نزدیکان ایشان باشند.»

رامین ناصرنصیر در مورد زهره فکورصبور نوشت



ناصرنصیر با بیان این‌که «اما این دخالت‌ها حتی اگر منجر به چنین اتفاق تلخی نشود، قطعا غلط است» می‌گوید: «متاسفانه این کنجکاوی و نظر دادن در مورد مسائل خصوصی یکدیگر در فرهنگ ما هست و در مورد یکدیگر شایعه می‌سازیم و یک‌کلاغ، چهل‌کلاغ می‌کنیم و این حتی اگر منجر به اتفاقی که برای خانم فکورصبور رخ داد نشود، باز هم آسیب‌زننده است.»

او می‌گوید: «شاید این اتفاق به این علت رخ می‌دهد که آدم‌ها، زندگی خودشان خالی است و بنابراین سعی می‌کنند یا گمان می‌کنند می‌توانند این‌گونه پُرَش کنند. آدم‌هایی که تحمل پنج دقیقه تنهایی را هم ندارند. ما آدم‌های بسیاری را در دور و برمان دیده‌ایم که برای پرکردن تنهایی‌شان یا باید به خیابان بروند، یا مهمانی و اگر دیگر دست‌شان به هیچ‌کجا بند نباشد باید به اینستاگرام سر بزنند و ببینند چه خبر است. آدم‌هایی که دغدغه شخصی ندارند و نه اهل مطالعه‌اند، نه اهل ورزش، نه اهل هیچ چیزی که زندگی‌شان را پُر و برای‌شان هدف ایجاد کند. زمانی که شما هیچ هدفی در زندگی‌ ندارید، ناچار می‌شوید این جای خالی را با سرک کشیدن در زندگی دیگران پر کنید. در حالی که اگر برنامه‌هایی شخصی و اهدافی داشته باشید که برایتان جالب باشد و بخواهید از آن‌ها سر دربیاورید دیگر وقتی برای‌تان باقی نمی‌ماند که بخواهید به زندگی شخصی دیگران فکر کنید، چه رسد به این که بخواهید در موردشان شایعه‌سازی و شایعه‌پراکنی هم کنید.»

ناصرنصیر با اشاره به این که با آدم یا آدم‌هایی را که در فضای مجازی این نوع برنامه‌ها را می‌سازند کاری ندارد، می‌افزاید: «زندگی آدم‌هایی که این افراد را دنبال می‌کنند به نظر من بسیار خالی است که وقت و عمرشان را صرف چنین مسائلی می‌کنند در حالی که به جای سرک کشیدن به زندگی دیگران، کارهای بسیار جذاب‌تر و مفیدتری می‌توان انجام داد.»