خرداد 1393 که رامبد جوان با طرحی به نام " خندوانه " اولین بار روی آنتن آمد. آن موقع‌ها سجاد افشاریان می‌نوشت و محمدفؤاد صفاریان‌پور کارگردانی تلویزیونی می‌کرد. اما همه خلاقیت‌ها و نوآوری‌ها را مجری برنامه با خودش می‌آورد. برای اولین‌بار در یک شبکه سرگرم‌کننده قرار بود اگر کسی خنده‌اش هم نمی‌گیرد بخندد؛ با صدای رامبد جوان همه می‌گفتند ما خیلی باحالیم! ما خیلی خوبیم! ما خیلی قشنگیم! و خیلی از امیدواری‌های دیگری که او به مخاطب می‌داد.
همین فضا را بعد از این همه سال در هشتمین "خندوانه" هم می‌بینیم و برنامه از رسالت خودش دور نشده و این پیام را به مخاطب القاء می‌کند. این برنامه برای جا انداختنِ بیشترِ خنده در ایران است. شاید یکی از برنامه‌هایی که در طول این سال‌ها تمام سعی خود را کرده تا از مدارِ خلاقیت خارج نشود. هرچند که حضورِ برخی از میهمان‌ها و مطرح شدن برخی از سؤال‌ها و محتواها به ورطه تکرار رفته اما هر بار با ساختِ یک بازی و یک بخش و آیتمِ جدیدی دوباره از کلیشه فرار کرده است.
اینجا برای خندیدن، رقابت می‌کنند
یکی از نکاتی که در پشتِ صحنه این برنامه تلویزیونی به چشم می‌خورد، فلسفه اصلی ساختِ این برنامه یعنی شادی و نشاط است. وقتی واردِ خندوانه می‌شویم این حقیقت دور نیست که همه اینجا می‌خندند و کسی با خنده بیگانه نیست. حتی شب‌هایی که همه برای بیشتر خنداندن مردم با هم رقابت می‌کنند و در میانِ غوغای این رقابت‌ها، استعدادهایی هم مطرح می‌شوند که این روزها یا بازیگرند، یا مجری و حتی به برنامه‌سازی و نویسندگی مشغول‌اند.
اضافه شدنِ «قاتی‌بازی» و نقل مکان به برج میلاد
رامبد جوان در فصل هشتم از باشگاه دیپلمات وزارت امور خارجه به برج میلاد آمده و در میانِ بازی‌هایش «قاتی‌بازی» را به سبدِ رنگارنگِ ایده‌ها و خلاقیت‌هایش اضافه کرده است. در عینِ حال بیشتر به فضای روانشناسانه و غنای مفاهیم و محتوای گفت‌وگوهایش توجه دارد. از فضایِ تکراری میهمان بازیگر فاصله گرفته و به سمتِ معرفی کارشناسان و پژوهشگران و روانشناسان رفته است. حتی توجه به این تنوع را در میانِ کمدین‌ها و نویسندگانِ برنامه هم می‌بینیم. جایی که یزدان فتوحی از نویسندگان و بازیگران خوش‌ذوق سینما و تلویزیون برای نوشتنِ بخش‌های مختلف این برنامه، دست به قلم شده است.
وقتی که از راهروهای نسبتاً طولانی "خندوانه" به راهروی ورودی استودیو و اتاق‌های مربوط به جوانان خنداننده‌شو، مربیان و داوران برنامه می‌رسیم در جای جایِ آن با معجزه‌ای به نام «خنده» روبرو می‌شویم. حتی نگهبانی که در جلوی دربِ استودیو، میهمانان را مشایعت می‌کند هم لبخندی به روی لبانش دارد. این اتفاق در وهله اول ما را به وجد آورد که هرچه زودتر برویم و لحظاتی با خندوانه‌ای‌ها همراه شویم.
بازار شوخی و خنده بین اعضای گروه گرم
همه‌چیز از ساعت 16 با استقرار عوامل و دست‌اندرکاران شروع می‌شود. همه سر جایی که باید باشند، بودند و در کنار کار جدّی، آرامش و نظم، بازار شوخی و خنده هم بین اعضای گروه گرم بود. یکی از اتفاقاتی را که بیشتر می‌توان در سرِ صحنه "خندوانه" پیدا کرد، آن صمیمیت و برخوردِ دوستانه عوامل و دست‌اندرکاران با همدیگر است. نکته جالب توجه، دقتِ رامبد جوان به لحظه لحظه "خندوانه"، حتی موقعی که خودش کنار حسن معجونی و امیرمهدی ژوله به صندلی داوری "خنداننده‌شو" تکیه زده است.
در کنار نظم و مشغولیتِ همه دست‌اندرکاران برای ساختِ برنامه‌ای درخور، رقابتِ خنداننده‌شویی‌ها همه را به وجد می‌آورد. همکاران "خندوانه‌ای" همه در اتاقِ پذیرایی دور هم جمع شده بودند به همراه مربیان لحظه به لحظه‌اش را نگاه می‌کردند. از ضعف‌ها و قوت‌هایش می‌گفتند و بسیار جالب بود که لحظه به لحظه‌اش را مورد تحلیل و بررسی قرار می‌دادند.
اینجا همه‌چیز حرفه‌ای و جدّی دنبال می‌شود
بعد از ساخت هر بخش، رامبد جوان را در راهرو می‌دیدم که همه آن روزِ "خندوانه" را مرور می‌کند تا هیچ خلائی برای خندیدن و شاد بودن باقی نماند. از حلاوتِ جذابیت رقابت "خنداننده‌شویی‌ها" کم نشود و خدشه‌ای هم به داوری سفت و سختِ داوران "خنداننده‌شو" وارد نشود. همان‌طور که بعضاً دست‌اندرکاران و حتی مربیان "خنداننده‌شو" می‌گفتند اینجا همه‌چیز حرفه‌ای و جدّی دنبال می‌شود. کسی قرار نیست به مراحل بعدی مسابقه "خنداننده‌شو" راه پیدا کند.
یکی از اتفاقاتِ جالب برنامه، پرانرژی بودن رامبد جوان و لبخندی که از روی لبِ او قطع نمی‌شد. مجری "خندوانه" از ما هم که مشغولِ گرفتنِ مصاحبه و گزارش پشت صحنه بودیم می‌خواست بخندیم و شاد باشیم. او از همان دقایق اول برنامه تا پاسی از شب همکارانش را شارژ می‌کرد و از آنها می‌خواست که بخندند؛ چون به اعتقادش ما که می‌گوییم مردم حال‌شان خوب باشد اول باید به خودمان بگوییم و باور داشته باشیم حال‌مان خوب می‌شود.
نقطه ضعف کجاست؟
بیشتر از اینکه به داخلِ صحنه اصلی "خندوانه" بروم در اتاق‌ها سرک کشیدم و با عوامل و دست‌اندرکاران "خندوانه" همراه شدم تا ببینم این برنامه با چه هدفی و توجه به چه کارکردهایی پیش می‌رود. شبی که قرار بود تکلیفِ دوره مقدماتی "خنداننده‌شو3" روشن شود و البته برگزیدگان هم مشخص شدند و در ادامه باید این رقابت را در بخش‌های بعدی ملاحظه کرد تا تکلیفِ این فصل از خنداننده‌شویی‌ها مشخص شود.
قبل از پرداختن به گپ و گفت‌ها آن شب برای‌مان خیلی اهمیت داشت که داوران "خنداننده‌شو" بارها درباره ضعف متن طنز صحبت کردند و حتی خیلی جدّی از خنداننده‌شویی‌ها می‌خواستند بیشتر روی متن‌هایشان کار کنند. شاید این تذکرها را بتوان به بسیاری از کارهای ضعیف تلویزیونی و نمایش‌خانگی هم بسط داد که همه‌چیز به متن و فیلمنامه برمی‌گردد اگر به ریزه‌کاری‌ها و نقاط قوت آن توجه شود. البته آن شب شاهدِ تلخی‌ها، شادی‌هایی برای راه پیدا کردن خنداننده‌شویی به دور بعد و حتی حذف خنداننده‌شویی دیگر بودیم که آن هم با تشویق و دلگرمی همراه بود؛ در واقع هیچ‌کس در "خندوانه" اجازه ندارد برای لحظه‌ای هم ناراحت باشد.
امیدوارم تو ذوقِ مخاطب نزنم!
از اینجا به بعد با صحبت‌های امیرعلی نبویان مجری "خنداننده‌شو3"، یزدان فتوحی نویسنده "خندوانه8"، میثم درویشان‌پور و مجید افشاری از داوران "خنداننده‌شو3" و همچنین امیرمهدی ژوله داور این دور از مسابقات همراه شدیم.
امیرعلی نبویان بعد از چندین بار حضور در "خندوانه" به عنوان میهمان، شرکت‌کننده در مسابقه، این بار صحنه اجرای "خنداننده‌شو" را تجربه می‌کند. او درباره این تجربه و فضایِ استندآپ کمدی می‌گوید: "من با فضای برنامه خندوانه بیگانه نبودم مسئله این بود تا پیش از این اجراهایی که داشتم اجراهایی بودند یک مقداری ساکت‌تر، نشسته‌تر و با میزانسن‌های کم انرژی‌تر؛ البته آن برنامه‌ها می‌طلبیدند. اما اینجا یک شکلِ دیگری از اجرا را می‌طلبد؛ منتها حرف مرد یکی است و من همان‌طوری اجرا می‌کنم که امیدوارم در ذوقِ مخاطب نخورد."
او در پاسخ به این سؤال که اجرا رویِ این صحنه باید چطوری باشد، توضیح داد: راستش را بخواهید یک رهایی روی صحنه "خندوانه" نیاز دارد؛ یعنی در واقع به یک شکلی از برون‌ریزی! راستش من خیلی در زندگی‌ام این را ندارم اما تمام تلاشم را کردم. این برنامه می‌طلبد سطح انرژی‌ام را بالاتر ببرم که به تناسب آنچه که در موقعیتِ برنامه قرار می‌گیرم، دنبالِ این اتفاق هم هستم. من اعتقاد دارم بخشی از اجرا، بازی هم هست؛ چرا که لزومآً تمام خودت را جلوی دوربین نمی‌آوری و یک جاهایی لازم است یک شکل دیگر رفتار کنی و در واقع، طور دیگری حرف بزنی و طبیعتاً یک جنبه بازی هم دارد. نه اندازه‌ای که بیرون بزند و در واقع، توی ذوقِ مخاطب بخورد.
الان نمی‌توان مقایسه‌ای کرد/ باید منتظر بمانیم
نبویان درباره مقایسه فضای استندآپ کمدی در این فصل با فصل‌های دیگر، گفت: الان خیلی قابل مقایسه نیست. می‌توان این دوره مقدماتی را با دوران مقدماتی فصل‌های دیگر مقایسه کرد. من خیلی اهل مقایسه نیستم و فکر می‌کنم هر پدیده‌ای را به شکل مستقل باید تحلیل کرد، خیلی اتفاقِ صحیحی نیست و به خیلی از پارامترها نیاز دارد و آن هم دقیق از آب درنمی‌آید. آدم‌ها جنس‌های متفاوتی دارند و هرکدام از توانمندی‌ها، ویژگی‌ها و اتفاقات مختلفی برخوردارند. یکی ممکن است متن بهتری بنویسد و یکی هم ممکن است متن خوبِ نوشته شده را خوب اجرا کند. در مجموع، فکر می‌کنم در همان سطحِ گذشته اتفاق می‌افتد. حتماً در مراحل نیمه‌نهایی و نهایی، سطح رقابت‌ها جدّی‌تر و قابل‌پیش‌بینی‌تر خواهند شد.
مجری "خنداننده‌شو3" در خصوص اینکه فضای حضورِ استعدادهای طنز امیدوارکننده است یا خیر، افزود: فکر می‌کنم در این دوره هم کسانی آمده‌اند که می‌توانند واردِ عرصه جدّی بازیگری و کمدی بشوند. من فکر می‌کنم رامبد جوان هدفش از ساخت "خنداننده‌شو" یک برنامه سرگرم‌کننده برای مردم بوده که اتفاقاً از دلِ آن برنامه، تعدادی استعداد معرفی می‌شوند. من فکر می‌کنم از ابتدا بنا را بر این موضوع گذاشته است. چون اگر قرار بود همه‌چیز مبنایِ استعدادیابی بگیرد اصلاً حاصل نمی‌شد. کسانی که در دو فصل گذشته موفق شدند چون با مبنایِ حضور در یک برنامه سرگرم‌کننده با هم رقابت کردند. بنابراین این مسیر قابل‌پیش‌بینی و هدف‌گذاری خاصی نیست.
وی پیشنهادی هم داشت که عمده سخت‌گیری‌ها و جدّیت‌ها را در مرحله انتخاب «خنداننده‌شویی‌ها» بگذارند و داوران هم در دوره مقدماتی خیلی با ظرافت کار را دنبال کنند همان اتفاقی که الان برای "خنداننده‌شو3" افتاده و امیدوارم این مسیر با همین قوت ادامه پیدا کند.
اینجا کسی من نیست همه ماییم!
نفر بعدی که به سراغش رفتیم یزدان فتوحی نویسنده و کارگردان سریال "میانبر" و بازیگر "خنده‌بازار" و خیلی از کارهای تلویزیونی و سینمایی است. او این روزها در "خندوانه" نویسندگی می‌کند. فتوحی در ابتدای صحبت‌هایش از رامبد جوان تشکر کرد که 8 فصل این برنامه را سرپا نگه داشته و از تلویزیونی‌ها و رسانه‌ای‌ها خواست که این دست برنامه‌سازان را یاری بدهند تا مردم سرگرمی‌هایشان را از صدا و سیما دنبال کنند. فتوحی همچنین اشاره کرد که اگر کسی نقدی هم دارد باید این نقدها درست و سازنده باشند. در این فصل، بحث‌های روانشناسی باز شده، همان‌طور که 8 سال پیش هم وجود داشت.
نویسنده برنامه "خندوانه" در این گفت‌وگو به همدلی و همگنی دست‌اندرکاران این برنامه اشاره کرد و گفت: ما یک تیم هستیم از صفر تا صد با کمک و نظرات رامبد پیش می‌رویم. در این 23 سال، کمتر پروژه‌ای دیدم این‌قدر همه هم‌دل و همگن باشند. اینجا کسی من نیست همه ماییم! همه به یک نظر کلی می‌رسیم اینکه من بهترینم و تو بدترینی وجود ندارد. یکی از دلایلی که از کار در "خندوانه" لذت می‌برم همین است.
او درباره متن استندآپ کمدی خنداننده‌شویی‌ها، توضیح داد: اولاً جالب است که این 20 نفر از میان 10 هزار نفر ویدئویی که ارسال شده، انتخاب شدند. یک سال و نیم رویِ متنها کار کردند و بارها در مرحله بازبینی و در حضور داوران و جاهای مختلف دیگر، این متنها اجرا شد. به خاطر اینکه متنها، رنگ و بوی تلویزیونی بگیرد کمک‌هایی کردیم که بخش‌هایی از آن متنها تغییر و یا قوامِ بیشتری پیدا کنند. روی یکسری از شوخی‌ها صحبت داشتیم تا کاراکترها درست از آب درآید. البته یکی دو مدل داشتیم که گفته بودیم مثلاً آن عبارتِ داخل متن را استفاده نکنند و چون روی ذهن‌شان نشسته بود باز همان عبارت را در حینِ اجرا شنیدیم.
بازیگری با استندآپ فرق می‌کند
فتوحی اشاره کرد: همان‌طور که بارها در اینجا می‌شنویم، "استندآپ" با بازیگری متفاوت است. آنجا بازیگر متنی دارد و مونولوگ و دیالوگی می‌گوید اما در استندآپ قرار است یکسری شوخی‌هایی از زبانِ کمدین درآید و تبدیل به متن می‌شود. اگر یک متن کامل به شما بدهند شما بازیگر نیستید که آن را اجرا کنید. تمام داوران هم به این تفاوت میان بازیگر و استندآپ‌کننده اشاره کردند. می‌گویند شخصِ خنداننده‌شو نباید بازیگری کند باید شوخی‌هایش را اجرا کند. برای همین نمی‌توانیم متن صفر تا صدی داشته باشیم بلکه باید استندآپ‌کننده، خلاقیت ویژه‌ای هم داشته باشد.
آن‌قدر که بازیگر تربیت کردیم نویسنده در این سال‌ها تربیت نکردیم
کارگردان سریال "میانبر" درباره انتقاد برخی به متن طنزهای تلویزیونی و نمایش‌خانگی و همین‌طور متنِ استندآپ کمدی‌ها، خاطرنشان کرد: آن‌قدر که بازیگر تربیت کردیم نویسنده در این سال‌ها تربیت نکردیم. ما به تعداد انگشتانِ دست، نویسنده خوب نداریم. من یک موقعی نقدهایی دارم که شاید به مذاقِ برخی خوش نیاید؛ برخی اوقات ما بی‌خودی به بعضی‌ها می‌گوییم نویسنده، اگر او کارمند بانک می‌شد خیلی بهتر بود تا نویسنده شده است. ما مشکل‌مان این است آن‌قدر علاقه‌مند به بازیگری داریم علاقه‌مند به نویسندگی نداریم. این علاقه از کجا می‌آید؟ از همان آموزش و پرورشی که برخی از معلم‌مان به آموزشِ‌درست انشاءنویسی و املاءنویسی توجه لازم را ندارند. اگر من به نویسندگی علاقه‌مند شدم چون معلم ادبیات و انشای خوبی داشتم.
چرا برخی نسبت به «استندآپ کمدی» گارد می‌گیرند؟
فتوحی در پاسخ به این سؤال که برخی از طنازهای قدیمی نسبت به استندآپ کمدی گارد خاصی می‌گیرند، آیا شما هم اعتقاد دارید استندآپ آمده و قاعده کارهای طنز را به هم ریخته و اصالت طنز را از بین برده، افزود: من می‌گویم چقدر آدمِ درست‌حسابی در استندآپ کمدی تربیت کردیم. این هم مثلِ نویسنده‌های ما شده! اینکه هرکسی دو جوک و لطیفه بامزه می‌گوید طناز نمی‌شود که در همه کانال‌ها او را می‌بینیم. یک نفر که استندآپ می‌کند باید فن بیان بداند و حرکت بدن و فضا و موقعیت را بشناسد. بداند کجا بخنداند و کجا سکوت کند. خیلی‌ها بلد نیستند و تا فالوورهایشان بالا می‌رود این ذهنیت برایشان به وجود می‌آید که بازیگر سینما شوند.
وی خاطرنشان کرد: این نقد را به یکی از دوستان داشتم که تا میزانِ فالوورهایشان بالا رفت، فیلم سینمایی بازی کرد که در مقابلِ حامد بهداد قرار گرفت و صدایش آن‌قدر می‌لرزید که مشخص بود ترسیده است. قرار نیست هرکس فالوور بالاتری داشت حتماً بازیگر خوبی هم باشد. ما چند خوب در این عرصه داریم که باید آنها را حفظ و در کنار آنها استندآپ کمدین‌های خوبی تربیت کنیم. اصالت طنز را زیر سؤال نبرند و معلوم شود چه می‌گویند و به مدار خانواده و محتوای طنز اهمیت بدهند.
برای نظام خانواده و سرگرمی سالم ارج و قربِ ویژه‌ای قائلیم
نویسنده برنامه "خندوانه" درباره عبورِ برخی از استندآپ کمدین‌ها از خطوط قرمز برای خنداندنِ مخاطبین، گفت:ما به همه این نکات توجه داریم چون خانواده برای‌مان اهمیت دارد. ما می‌دانیم از کودک و نوجوان بیننده ما هستند تا بزرگسالان و پدربزرگ و مادربزرگ؛ به همین خاطر به همه جوانبِ محتوای‌مان توجه داریم. قرار نیست به هر قیمتی مخاطب را خنداند. برای نظام خانواده و سرگرمی سالم ارج و قربِ ویژه‌ای قائلیم. اصلاً خندوانه شکل گرفت تا خانواده‌ها کنار هم باشند و لحظاتی به دور از هر اتفاقی، شاد باشند و بخندند.
انگار موج هدف‌داری می‌خواهد رامبد را بزند!
او در واکنش به حاشیه‌سازی برای "رامبد جوان" و "خندوانه" و شوخی‌هایی که با این عبارت می‌شود «حال‌مان خوب است... عالی!» افزود: من به نظرم یک موج هدف‌دار از جایی دنبال حمله مستقیم به رامبد جوان است. من آدم بدبینی نیستم اما به راحتی می‌توان به عمقِ این غرض‌ورزی‌ها رسید. در همه جای دنیا یکسری برنامه‌ساز و روانشناس وجود دارند که لحظاتی هرچند کوتاه هم شده ناراحتی را از جامعه بیرون ببرند. یکی از آن برنامه‌ها «خندوانه» است. من وکیل مدافع رامبد جوان نیستم. دارم درباره یک برنامه صحبت می‌کنم خیلی‌ها چیزهایی می‌گویند که به آن اعتقاد ندارند؛ جلوی دوربین می‌گویند وضع بد است... پشتِ صحنه بچاپ بچاپ می‌کنند. اما اینجا اگر می‌گوییم حال‌مان خوب است به آن باور داریم. چون می‌خواهیم اگر به خودمان دروغ هم می‌گوییم به یک باور برسیم و «امید» در واقع شکل بگیرد.
فتوحی در خصوص طراحی گفت‌وگوهای "خندوانه" و فرار کردن از کلیشه، توضیح داد: رامبد جوان در وهله اول از کلیشه فراری است و خودم و دوستانم هم از کلیشه متنفریم. ماجرا این طوری است که ما یک استراتژی و سؤالات کلی داریم. یک حسنی که این گفت‌وگوها دارد رامبد جوان از جوابِ میهمان، سؤال دیگری درمی‌آورد و این‌طور گفت‌وگوی درست و غنایی شکل می‌گیرد. ما میهمان‌هایی داشتیم که گفتند این حرف برای اولین بار اینجا زدیم؛ همه به خاطر آن موقعیتی است که آنجا شکل گرفته است.
در "خندوانه" چیزی نمی‌گوییم که به آن اعتقاد نداشته باشیم
او در پاسخ به این سؤال که چه کار کردید «خندوانه» شکل و شمایل و اصالت خودش را حفظ کند و گُم نکند، خاطرنشان کرد: ما هیچ‌کار خاصی نمی‌کنیم؛ چون برنامه اصالت و خط و مشی دارد. فقط مراقبت می‌کنیم از چارچوب خارج نشود. چون عمقِ هدف این برنامه شادی مردم بوده از اول تاکنون و همین‌طور در دامنه همین رسالت و هدف اصلی‌اش قدم برمی‌داد. من به عنوان نویسنده، رامبد جوان به عنوان مجری و بقیه عوامل، شاید حال‌مان هم در موقعیت‌هایی خوب نباشد اما وقتی می‌گوییم حال‌مان خوب است، دنبالِ این خوب بودن هستیم و به آن باور داریم. این را بدانید در "خندوانه" چیزی نمی‌گوییم که به آن اعتقاد نداشته باشیم.
فتوحی در پاسخ به این سؤال که چرا برخی از برنامه‌سازان تلویزیونی دنبال خلاقیت و نوآوری نیستند، تصریح کرد: همان نکته‌ای که برخی از برنامه‌سازان به آن توجه ندارند و دنبال پُرشدن آنتن‌اند من در "خندوانه" دیده‌ام، آن دغدغه است. ما برنامه‌ساز خوب کم داریم که برای ایده‌پردازی و خلاقیت و اندیشه‌ورزی‌شان تیم داشته باشند. احسان علیخانی و رامبد جوان این‌‌طوری‌اند که تیمی رفتار می‌کنند. ایده و خلاقیت «خندوانه» را نگه داشته و مردم همیشه به این برنامه اهمیت داده‌اند و همین انگیزه عوامل‌ِ‌این برنامه را دوچندان می‌کند. مدیران هم باید بیشتر حواس‌شان را به ساختِ این برنامه‌ها جمع کنند.
مربیگری در "خنداننده‌شو" خیلی سخت است
در ادامه با دو مربیِ "خنداننده‌شو" صحبتی داشتیم و از حال و هوای کمدین‌های امسالِ "خنداننده‌شو" پرسیدیم. میثم درویشان‌پور که به عنوان نفر برتر "خنداننده‌شو1" از او یاد می‌شود درباره تجربه مربی‌گری‌اش می‌گوید: مربیگری حتماً از اجرا سخت‌تر است. چرا که اجرا خودت می‌دانی باید یک چیزی آماده کنی و براساس توانایی‌های خودت پیش بروی اما اینجا قرار است هدایت کنی و در وهله اول توانایی افراد را بشناسی و براساس توانایی‌هایشان به آنها کمک کنی که کاری به مراتب سخت‌تر است.
او همچنین افزود: اگر به مجموعه کمدین‌های "خنداننده‌شو3" نگاهی داشته باشیم در دوره‌های گذشته فاصله بین بهترین‌ها تا ضعیف‌ترین‌ها خیلی زیاد بود اما در این دوره این‌طور نیست. فاصله بین بچه‌ها خیلی کم و رقابت تنگاتنگ‌تر است. در این چهار شب مرحله اول هر شب شگفتانه‌ای به وجود آمد که حتی توقعِ آن نمی‌رفت.
پاسخ به انتقادها از فضای استندآپ کمدی
درویشان‌پور درباره روند استندآپ کمدی در کشور، گفت: به هر حال زادگاه هنری خودم همین استندآپ کمدی بوده است. نکته مهمی که وجود دارد بچه‌ها خیلی باید رعایت کنند و به نفع‌شان است وگرنه خیلی زود تاریخ انقضایشان تمام می‌شود؛ این است که وقتی شناخته شدند و مردم آنها را به عنوان استندآپ کمدین شناختند بدانند این پایان راه‌شان نیست، بلکه تازه شروع فعالیت‌شان از آنجا شکل خواهد گرفت. سعی کنند با مطالعه، حرفه‌ای و تخصصی و دیدنِ استندآپ کمدی‌های دنیا خودشان را ارتقاء بدهند.
او همچنین در واکنش به انتقاد برخی از طنازان قدیمی به فضای استندآپ کمدی، گفت: یک چیزی که در کمدی و طنز از قدیم‌الایام و سالیان سال اتفاق می‌افتد مثل نمایش، استندآپ کمدی نسبت به آن نوظهورتر و نوپاتر در دنیا است. اما بعید می‌دانم منافاتی با هم داشته باشیم و روبروی هم باشند، نحوه اجراست؛ نحوه اجرای استندآپ کمدی شبیه به نمایش نیست، در نمایش، کاراکتر و شخصیت حرف اول را می‌زند اما در استندآپ کمدی کاملاً باید کاراکتر و شخصیت خودت باشی.
روایت دیگری از "خنداننده‌شو3" از یک مربیِ دیگر
مجید افشاری دیگر مربی "خنداننده‌شو3" در جریانِ این گفت‌وگو، تأکید کرد: به نظرمن اجراهای مقدماتی نسبت به دوره‌های قبل چند پله بالاتر آمده است. استرسِ مربیگری خیلی بیشتر از اجراست و امیدوارم مسیر‌ِ استندآپ کمدی در کشورمان با همین قوت و توجه و جدّیت، ادامه پیدا کند. چرا که به واسطه این اتفاقات، استعدادهای خوبی به دنیای هنر معرفی می‌شوند.
گفت‌وگویی در حاشیهِ گزارش با امیرمهدی ژوله
در بخش دیگری از این گزارش به سراغِ امیرمهدی ژوله یکی از داوران "خنداننده‌شو3" رفتیم. او در پاسخ به سؤالی درباره وضعیت طنز، گفت: فضای طنز باید باز شود. وقتی همه درها را به روی طنازها و نویسندگان کمدی ببندیم طنز درست شکل نمی‌گیرد.
درخواستی برای بازگشت رضا عطاران
از امیرمهدی ژوله درباره بازگشتش به تلویزیون هم پرسیدیم و جواب داد: بازگشت من چندان مهم نیست. تلویزیون اگر می‌خواهد کار مهمی کند، کاش رضا عطاران را برگرداند، پیمان قاسم‌خانی، محمدرضا هنرمند و مجریانی مثلِ سیدجواد یحیوی و احسان کرمی و فرزاد حسنی را برگرداند و همه آنهایی که در عرصه سریال‌سازی و برنامه‌سازی تأثیرگذار بودند را به رادیو و تلویزیون برگردانند، افرادی که هیچ‌وقت جای‌شان پُر نمی‌شود و لطمه‌شان را رسانه و مردم می‌خورند.
