پارسا پیروزفر بازیگر محبوب و البته کم‌کار کشورمان است. پارسا پیروزفر این روزها با سریال در چشم باد به تلویزیون بازگشته است. پارسا پیروزفر از جمله معدود بازیگران چشم رنگی ایرانی است. پارسا پیروزفر طرفداران بسیاری دارد.
بیوگرافی پارسا پیروزفر
پارسا پیروزفر در 22 شهریور ماه 1351 در تهران متولد شد. در طی سال های 1363 تا 1369 هنگامی که در مدرسه به تحصیل مشغول بود، همزمان به طراحی کامیک استریپ و طرح های گرافیکی پرداخت که هرگز آن ها را انتشار نداد.
او از زمان فارغ التحصیل شدن از دبیرستان تا کنون در زمینه های مختلفی از جمله گرافیک و تصویرسازی، مجسمه سازی، ساختن بنرهای تبلیغاتی، دوبله و همچنین شرکت در نمایشنامه های رادیویی تجربه کسب کرده است. وی همچنین در تعدادی نمایش ویژه کودکان به صورت نوار کاست نیز همکاری داشته است. پارسا پیروزفر از جمله بازیگرانی است که تا به حال با هیچ روزنامه، مجله و یا رسانه ای مصاحبه نکرده است.
سال 1369 در رشته ریاضی فیزیک از دبیرستان فارغ التحصیل و در سال 1370 در دانشگاه هنرهای زیبای تهران در رشته نقاشی به تحصیل مشغول شد. وی همان زمان در دانشگاه های مختلف به روی صحنه رفت و سال 1372 در اولین نقش سینمایی اش، در نقش کوتاهی در فیلم پری ساخته داریوش مهرجویی حضور پیدا کرد.
در سال 1374 دوره بازیگری را در موسسه هنرهای نمایشی استاد سمندریان پشت سر گذاشته و در سال 1380 نمایش هنر اثر یاسمینا رضا را به روی صحنه برد. در طی سال های 1383 تا 1384 در موسسه فرهنگی هنری کارنامه و دانشگاه علامه طباطبائی و همچنین در سال 1386 در موسسه فیلم سازی هیلاج به تدریس بازیگری پرداخت.
او با بازی در سریال در پناه تو و در قلب من در تلویزیون دیده شد و به شهرت رسید. در قلب من به کارگردانی حمید لبخنده و محصول سال 1377 است.
پارسا پیروزفر در سال 1382 برای بازی در فیلم مهمان مامان جایزه بازیگری هشتمین جشن خانه سینما را دریافت کرد. مهمان مامان یک فیلم کمدی خانوادگی است که داریوش مهرجویی آن را کارگردانی کرده است. از فیلم استقبال خوبی شد و در بیست و دومین جشنواره فجر جوایزی گرفت.
در سال 1382 با بازی بسیار زیبایش در سریال در چشم باد کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد از دوازدهمین جشن دنیای تصویر شد.
در چشم باد مجموعه تلویزیونی تاریخی حماسی است که فیلمبرداری آن از مهرماه سال 1382 در لوکیشنی واقع در شمال کشور آغاز شد، به مدت 5 سال به طول انجامید و در نهایت در اواخر سال 1387 به پایان رسید.
