آزاده نامداری با انتشار این عکس نوشت:
«تولد،به دنیا آمدن هدیه ای بود که پدر ومادرم به من دادند تا ببینم،بشنوم،تا اوج بگیرم و حتی زمین بخورم سر زانوهایم زخمی شود.
من هم عصر انسان های بزرکی شدم،من شعر های سایه را بلعیدم و با شجریان زندگی کردم،فروغ و قیصر خواندم،ویاد کرفتم زندگی چیزی نیست جز بخشش ومهربانی.
پ.ن.باور کنید امسال تنها شوق گندم مارا به داشتن تولد واداشت بس که مهربان است این دانه ی گندمم.
۹/۹/۹۹بماند به یادگار»
