بهناز جعفری در روز دفن بازیگر پیشکسوت نوشت:
«خدایا طاقت بده.
سالهای سخت وروزهای پروحشت را آن گونه گذراندیم که بزرگوارانی صبورانی حرفه ای هایی چون آقای پورحسینی الگویمان بودند،حضورشان و وجودشان همه ی دلشکستگی ها ویأس ها وناامیدیهایمان رابدل به مهروانگیزه کرد،نگاه میکردیم به هرکنش وواکنش دقیقشان به آرامششان به دست خطشان به وسواس های درست کاریشان و....وهزاربرابردانشگاه وکلاس وکتاب ازیشان می آموختیم؛
حالا چه کنیم؟ بی عزیزانی چون ایشان ؟ چه کنیم باروزهای سخت ترپیش رو؟ روزهای پرپرشدن عزیزانمان وشبهای سوگواربدون تئاتر،روزگاری بدون جم و فرجامی بس غریب وناآشنا که بی شرافتان برمسندقدرت برایمان تقریرمی کنند؟»
