رسول نجفیان بازیگر، خواننده،ترانه سرا و کارگردان درباره فعالیت های این روزهایش گفت: این روزها اجرای برنامه «رسم زمونه» را در رادیو پیام دارم که جمعه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۴ به صورت زنده پخش می شود. در این برنامه مثنوی خوانی و شاهنامه خوانی دارم و از داستان های اسطوره ای تعریف کرده و از رسم زمونه می گوییم و لحظاتی را با مردم می گذرانیم.
وی با اشاره به هم نامی برنامه با ترانه معروف «رسم زمونه» نیز گفت: این برنامه هم بر اساس شعری که سرودم و خواندم، هدایت می شود. منتهی رسم و آیین روستاها در شادی و غم و خشکسالی و ... را نیز در آن مطرح می کنیم.
نجفیان درباره تاثیرگذاری ترانه «رسم زمونه» و چرایی ساخته نشدن این قبیل ترانه ها در این روزها نیز گفت: می توان گفت یک جاهایی را غفلت و فراموشی گرفته و ابتذال در هنر و جامعه هنری حکومت می کند و اصالت ها و ریشه ها حتی در شیوه های نوین مردم پسند و حتی به شکل موسیقی جاز عرضه می شود، اما چون محتوا ندارد، به دل مردم نمی نشیند.
وی در ادامه نیز عنوان داشت: شعر «رسم زمونه» را به خاطر از دست دادن عزیزان و جا ماندن خاطره های لحظه به لحظه از آنها گفتم و به شکل حیرت انگیز و نزدیک به سی سال از انتشار اولیه اش می گذرد و هنوز مردم نسل به نسل با آن ارتباط برقرار می کنند.
بازیگر سریال « ستایش۳ » همچنین افزود: ما آن زمان دست روی ضروری ترین مسائل مهم جامعه گذاشتیم و یکی از این مسائل نگاه عرفانی است به اینکه این دنیا موقت است و ما دائمی نیستیم و فقط خاطره ها است که از ما می ماند، چه بهتر است که این خاطره ها دلنشین باشد نه خاطره های تلخ.
رسول نجفیان درباره سریالی که قرار بود بسازد، نیز گفت: ساخت سریال «آهوی زخمی بی بی جان» یکی از آرزوهای من شد، قصه این سریال برگرفته از داستان های شاهنامه است که ۶ داستان آن را برای رسانه های تصویری کارگردانی کردم، اما امیدوارم بتوانم یک روزی نما نقالی های نوین که داستان های شاهنامه است را از خودم برجای بگذارم و سریال «آهوی زخمی بی بی جان» را هم کار کنم.
وی ادامه داد: فکر می کنم داستان مربوط به زال و سیمرغ در تلویزیون پخش شد. رستم و سهراب، بیژن و منیژه، زال و رودابه، سیاوش در آتش، مرگ سیاوش نیز از دیگر داستان های این سریال هستند.