نوراللهی که از ارکان قهرمانی‌های پرسپولیس در سال‌های گذشته و یکی از چهره‌های محبوب بین هواداران این تیم به خاطر منش و کیفیت فوق العاده بازی‌اش در طول فصل بوده است، امروز در حالی که به نظر صبرش از اتفاقات پرسپولیس لبریز شده، در گفتگو با خبرنگار ما مواردی را مطرح کرد که هرگز از زبان این فوتبالیست محجوب و آرام نشنیده بودیم.
اخبار ورزشی- این حرف‌هایی که احمد نوراللهی در این مصاحبه به زبان می آورد، نکته دار و البته نگران کننده است. وقتی که متوجه می‌شویم ستاره تیمی که چهار عنوان قهرمانی متوالی در کارنامه اش ثبت کرده چقدر نسبت به آینده نگران و بیمناک است. اتفاقی که مدیریت دولتی عامل اصلی آن بوده و احتمالا در آینده نیز خواهد بود. این مصاحبه پرنکته و پرتیتر را بخوانید.
*ابتدای مصاحبه را از قهرمانی و پوکر شروع کنیم.
با توجه به دو سه باختی که آورده بودیم، امسال یک مقدار اول فصل شرایط مان سخت شده بود. اما بچه‌ها سخت تلاش کردند و خودمان خواستیم تا تیم را قهرمان کنیم. با هوادارانی که همیشه پشت مان بودند و حمایت کردند خدا را شکر که قهرمان شدیم. واقعا قهرمانی لذت‌بخش است با پرسپولیس و البته کار بزرگی بود که بعد از چند سال اتفاق افتاد. کار بزرگی که هیچ تیمی موفق به انجام آن نشده بود و در نهایت توانستیم به چهار عنوان قهرمانی پیاپی دست یابیم.
* وقتی ابتدای فصل برانکو رفت همه هواداران نگران تیم و آینده آن بودند. برای شما هم این نگرانی وجود داشت؟
من می‌خواستم درباره مشکلات آخر حرف‌هایم حرف بزنم اما الان که پرسیدید باید جواب بدهم. به نظرم مدیریت ضعیف از یک طرف و اینکه قدر مربی بزرگی را ندانستن، عامل اصلی جدایی او بود. شرایط برای ما سخت شد اما بعد از آن آقای کالدرون آمدند که ایشان هم البته خیلی کمک کرد. شرایط را برای ما خوب کرد و با تفکراتی که داشت تیم را موفق کرد در صدر جدول تحویل داد و با توجه به مشکلات رفتند و در نهایت آقا یحیی آمدند. دوباره با ایشان هم توانستیم روند خوب‌مان را حفظ کردیم. حضور مربیان خوب در این فصل خیلی به ما کمک کرد و البته به نظرم همدلی بازیکنان هم کمک زیادی کرد. قهرمانی با همدلی و تلاش این بچه ها بود. شرایط سخت بود و با همه مشکلات در نهایت توانستیم قهرمان شویم.
* درباره مشکلات مدیریتی گفتید اما این موضوع را طی فصول اخیر از سوی رقبا این بحث وجود داشته که این تیم نیاز به مدیر ندارد و به حد کافی از سوی وزارت برای دستیابی به هدفش حمایت میشود.
چند سال است که پرسپولیس ضعف مدیریتی دارد. طی شش سالی که در این تیم هستم اکثر سال‌ها مشکل مدیریتی داشتیم. قبلی‌ها را کنار بگذارم و به حال هم نگاه کنیم شرایط خیلی سخت است. طلب آقایان برانکو و کالدرون وجود دارد. خیلی مشکلاتی که نمی‌دانم مدیرعامل یا سرپرست با مدیریت آقای رسول پناه پیش رو قرار دارد و نمی‌دانم چه برنامه‌ای برای آن خواهند داشت. الان بازیکنان، کادرفنی و هواداران همه نگران هستند از اینکه چه آینده ای در پیش خواهد بود. در صورتی که در شرایط نرمال باید تمرکز کادرفنی و بازیکنان روی بازی‌های باقیمانده در لیگ، جام حذفی و در نهایت لیگ قهرمانان باشد. ولی هر روز در تمرین به این فکر می‌کنیم که تیم محروم خواهد شد یا کسر امتیاز و چه تهدیدی علیه تیم خواهد بود.
* به نظرت چه تصمیمی برای آینده باشگاه باید گرفته شود؟
نظر شخصی من این است که اگر آقای رسول پناه در خودش می‌بیند که به تیم کمک کند برای چه اینجا آمدند؟ اگر مرا به عنوان به عنوان مدیرعامل پرسپولیس انتخاب کنند و بگویند که برو به باشگاه پرسپولیس اگر بدانم که کمکی از دستم برنمیاد هرگز نمی‌آیم. باشگاهی که این همه هوادار دارد که با این تیم زندگی می‌کند حقش این است؟ تیمی که چهار است قهرمان میشود حقش این شرایط نیست که نگران بسته شدن پنجره نقل و انتقالات و کسر امتیاز باشد و با توجه به اینکه ما لیگ قهرمانان آسیا را هم در پیش داریم بازیکنانی داریم که هنوز آینده‌شان نامشخص است. بازیکنی مثل بشار رسن که قطعا جزو یکی از برترین بازیکنان آسیا اما شما ببینید که 70 درصد مطالباتش باقی مانده است و هر روز امروز و فردا می‌کند. خودم 3 ماه می‌دانم که هر روز به او امروز و فردا گفته‌اند. بازیکن قطعا صبری دارد. بازیکنان دیگر هم به همین شکل. پرداختی را به 65 تا 70 درصد رسانده‌اند اما هنوز مشکلات بیشتری باقی مانده است. 3 بازی دیگر لیگ تمام میشود و ما اما الان نمی‌دانیم باشگاه چطور می‌خواهد مطالبات برانکو، کالدرون و ... را بدهد.
* طبق شنیده‌ها باشگاه برای پرداخت برانکو و دوری از خطر محرومیت کمتر از 3 روز فرصت دارد.
سه روز فرصت باقی مانده اما نمی‌دانم چطور است که هر روز مصاحبه می‌کنند که هیچ مشکلی نیست و انشاالله حل میشود. فکر کنم 550 هزار یورو از پول بیرانوند می‌آید اما فکر کنید اگر این پول نمی‌آمد برنامه چه طرح و برنامه‌ای برای پرداخت بدهی داشت؟ طلب آقای برانکو فکر کنم 1 میلیون یورو باشد و بخشی از آن را احتمالا با پول بیرانوند می‌خواهند بدهند و اگر این پول نبود چه می‌خواستند بکنند؟ راهکاری داشتند تا مشکل پرسپولیس حل شود؟ این اگر اسمش ضعف مدیریتی نیست چیست؟ وقتی شما مسوولیت تیم بزرگی مثل پرسپولیس را قبول می‌کنید قطعا باید برای حل مشکلات و شکل دهی ساختار آن برنامه داشته باشید. اما همه از بازیکن تا هوادار نگران هستند. صادقانه بگویم خودم هم خوش بین نیستم این مشکلات حل شود. چند روز بیشتر نمانده و دوباره آقای رسول پناه گفتند که حل میشود و فوقش جریمه می‌شویم و این حرف‌ها صادقانه نیست و شاید نمی‌دانند هوادار بیشتر با این حرف‌ها زجر می‌کشد و کادرفنی و بازیکن هم نمی‌تواند تمرکز روی کار خود داشته باشد.
* با این تفاسیر پس باید گفت مدیریت باشگاه برخلاف کادرفنی، بازیکنان و هوادار نتوانسته به وظایف خود به درستی عمل کند؟
باید این را هم بگویم با همه این مشکلات یک بحث دیگر اختلاف بین اعضای هیات مدیره است. مگر میشود در باشگاه بزرگی مثل پرسپولیس وقتی تنها سه عضو دارد با یکدیگر مشکل داشته باشند. در دوره‌هایی که پرسپولیس 5 عضو هیات مدیره هم داشته برای حل مشکلات و ... کار سخت بوده اما اکنون تنها سه عضو هیات مدیره دارد که آنها هم با یکدیگر اختلاف دارند، مشکل دارند و تیم ضربه اش را می‌بیند و شرایط خوب نیست. هر کس که مسئول است و روی تیم نظارت دارد و برای آن تصمیم می گیرد برای تیم فکر کند. وقتی کسی نمی‌تواند مشکلات تیم را حل کند برای چه باید به باشگاه بیاید؟ برای چه باید در تیمی حضور داشته باشد که چهار سال با تلاش و زحمت برای قهرمانی می‌جنگد. این بچه‌ها شب و روز خود را برای تیم گذاشتند تا قهرمان شوند. شما لطفا لحظات پایانی بازی با نساجی را ببینید؛ تیم برای چهارمین بار قهرمان شده و بازی نساجی از نظر امتیازی بی اهمیت است اما در دقیقه 90 و اندی وقتی توپ اوت میشود بازیکن ما جوری برای پرتاب توپ عجله دارد که انگار باید حتما بازی را ببریم. این روحیه بردطلبی تیم ماست. تیمی که بعد از قهرمانی هم تلاش می کند در حق آن اما به این شکل ظلم میشود. تیمی که قبل از آن با 10 نفر توانسته به فینال آسیا برود، قهرمان لیگ و جام حذفی شده و امسال هم قهرمان شده و هنوز جام حذفی را در پیش دارد و در لیگ قهرمانان هم شانس دارد اما تمام تمرکزش را مسائلی گرفته که مسئول آن مدیریت است. اگر نمی‌توانند باشگاه را اداره کنند، چه بهتر که خالی از مدیر باشد. من پیش خودم فکر کردم اگر قرار است با حضور مدیران هم محروم شویم و این همه مشکل داشته باشیم چه نیازی به مدیر وجود دارد و اصلا کسی آنجا نباشد! وقتی کسی نباشد و محروم نباشیم حداقل یک نفر مسوولیت را قبول می‌کند و می‌دانیم اشکال کار چیست. قبلا هم همین شکل بوده و با حضور مدیر هم تیم محرومیت را چشیده. در دوره‌ای که با تصمیم مدیران باشگاه تیم محروم شد، بازیکن بوده که جنگیده و تلاش کرده. کسی که نمی‌تواند مشکلات را حل کند به نظرم نیاید در باشگاه خیلی بهتر است.
* برای خود ما هم عجیب است که به عنوان بازیکنی که هیچگاه مصاحبه پرچالشی نداشتی، چه اوضاعی در باشگاه وجود دارد که صبرت به این شکل لبریز شده است.
من نمی‌خواهم خیلی حرف‌ها را بزنم. من و بازیکن و کادرفنی اگر حرفی بزنیم هوادار می‌داند که برای خودمان و منافع ما نیست. مایی که در بدترین اوضاع برای تیم جنگیدیم، مصدوم شدیم، محروم شدیم اما جنگیدیم. قهرمانی آوردیم و هیچ چیزی نگفتیم. من نمی‌خواهم بگویم این دوستان با چه رزومه‌ای انتخاب می‌شوند. با این انتخاب‌ها چه کمکی به باشگاه شد. ما تحت هر شرایطی و با هر انتخاب آنها قهرمان شدیم اما این انتخاب‌ها چه آینده روشنی برای پرسپولیس قرار داده است. برای یک سال آینده چه برنامه‌ای دارند؟ وقتی ما برای سه روز بعدی و مشکلاتی که احتمال دارد علیه تیم باشد نگران هستیم چه امیدی به سال بعدی هست؟ در باشگاه هیچ آینده نگری برای سال بعد و بعدتر نشده است. مشکل هم پیش بیاید می‌گویند تقصیر قبلی بوده است و تا کی می‌خواهد این دور بچرخد و هر کس که آمد بگوید قبلی؟ قطعا تیمی با این افتخار و پشتوانه هوادار نباید مشکل داشته باشد. مطمئنا خیلی از اسپانسرها علاقمند به همکاری با این باشگاه هستند نه به خاطر حالا پرسپولیس که قطعا اینجا برای هر بنگاهی یک سودآوری بزرگ خواهد داشت. کسی که می‌خواهد قرارداد ببندد باید آینده باشگاه را در نظر بگیرد نه اینکه فقط کار امروز را انجام بدهد و بعدی را به دردسر بیندازد و برای سال بعدی هم به مشکل بزرگتری بربخورند. متاسفانه در این چند سال هر کس هر طور دلش خواسته قرار بسته و مشکل ساخته و رفته است. بعد از رفتنش هم این هوادار و بازیکن است که در تیم باقی مانده و باید زجر تصمیمات آنها را بکشد. الان تیم‌های اروپایی که نه، همین آسیایی را ببینید آیا هیچ بازیکنی در مصاحبه خود درباره مشکلات باشگاه در خصوص مسائل مالی حرف می‌زند؟ ما قهرمان شدیم و 24 ساعت بعد از آن باید درباره این حرف بزنیم. لذتبخش‌ترین بازی را می‌بریم و همیشه در نشست خبری و میکسدزون شما خبرنگاران باید از ما درباره مسائل مالی و مشکلات بپرسید. من بازیکن هستم و اصلا نباید درباره این مسائل فکر کنم چه برسد به حرف زدن درباره آن. تمام تمرکز ما باید روی فوتبال باشد و آن وقت اگر اشتباهی کردیم و روند ضعیفی را دنبال کردیم کارشناس و هوادار بیاید انتقاد کند اما ما هر روز درباره مسائل مالی و مشکلات و حتی نگرانی برای آینده تیم حرف بزنیم. من بازیکن چرا باید در رسانه و ... درباره مدیریت و مشکلات حرف بزنم؟ الان باید درباره قهرمانی و حرفه خودم با شما حرف می‌زدم.
با این شرایط چطور برای بازی بعدی تمرکز کنیم؟ آخر فصل شده و کادرفنی نمی‌داند باید چه برنامه‌ای برای جام حذفی، لیگ قهرمانان و ... داشته باشد.
* دقیقا همینطور است و به طور مثال الان هوادار نگران آینده باشگاه در خصوص تمدید و ادامه همکاری با بازیکنان است.
الان مهدی ترابی، علی علیپور و ... قراردادشان تمام شده؛ این چیز عجیبی نیست که تیمی که چهار سال قهرمان شده برای بیشتر بازیکنانش پیشنهاد وجود داشته باشد. چیز عجیبی نیست وقتی در لیگ و آسیا موفق عمل کرده اند و پیشنهاد داشته باشند. اما وقتی شما به بشار زیر 30 درصد پول می‌دهید، اما شما نگاه کنید همین بازیکن چطور برای ما بازی می‌کند. این عشق به هوادار را مدیریت نمی‌بیند. از یک طرف بازیکن تمام تلاشش را برای تیم می‌کند، کادرفنی کار می‌کند و هوادار حمایت اما از طرف دیگر مدیریت در سمت مخالف این جریان قرار دارد و هیچ تلاشی نمی‌بینیم که برای برطرف شدن مشکلات تیم وجود داشته باشد.
* این موضوع باعث شده تا خیلی از بازیکنان شاید از قبول پیشنهادات خود استقبال کنند و نخواهند درگیر این مسائل باشند. نظرت در اینباره چیست؟
پیشنهاد که گفتم وجود دارد اما باور کنید در قلب‌شان دوست دارند بمانند. تیمی که در کنار هواداران برای آن تلاش کردند و جنگیدند تا امروز اینچنین مقتدارانه در مسیر قهرمانی قرار داشته باشد. از هر بازیکنی سوال کنید مطمئنا می‌گویند اولویت پرسپولیس است اما از طرفی این انتظار عجیبی نیست که به دنبال این باشیم تا ببینیم آیا در باشگاه کسی دنبال کار است یا خیر. اما چنین چیزی را نمی‌بینیم. از طرفی شاید هر کسی بخواهد از تیم برود حق دارد. یک سری دوست دارند لژیونر شوند و پیشرفت بیشتری داشته باشند و برای اینکه در مسیر لژیونر شدن قرار داشته باشند بالاترین تلاش را برای تیم داشته‌اند اما این را قبول کنید که کسانی که باید آنها را نگه دارند هیچ تلاشی نمی‌کنند! نمی‌دانم چه خواهد شد و به عنوان کسی که اینجا هستم چندان به آینده خوش بین نیستم!
* برنامه خودت برای آینده چه خواهد بود؟
خودم هم پیشنهاد دارم اما قطعا اولویت همیشگی و اولم پرسپولیس است. اولویت اولم پرسپولیس است و قبلا هم گفتم که اینجا برایم آرزوی بچگی‌ام بوده. بزرگترین آرزویم حضور در این تیم بوده و افتخار می‌کنم که اینجا هستم. امیدوارم مشکلات را حل کنند و همیشه البته می‌گوییم امیدوارم اما مطمئن هستم که این اتفاق نمی‌افتد. تقاضا می‌کنم از کسانی که مسوول هستند و کسانی که تصمیم گیر هستند و برای پرسپولیس سرپرست، مدیرعامل و هیات مدیره انتخاب می‌کنند، امیدوارم انتخابی درست و با سنجش تمامی جوانب داشته باشند که مشکلات تیم برطرف شود. اما خودم بعید می‌دانم که مشکلات حل شود و همیشه بوده و الان هم هست و اگر این روند ادامه یابد آینده هم خواهد بود. اما قبلا هم گفتم و باز هم می‌گویم دوست داریم در باشگاه حداقل کسی نباشد و محروم شویم! بگویم حداقل کسی نبوده و محروم شدیم نه اینکه کسی آن بالا باشد و باید مسوول اول و آخر مسائل مدیریتی و اجرایی باشد و نگرانی را اما من بازیکن، هم‌تیمی‌هایم، کادرفنی و هواداران پشت سر بگذارند. من اگر جای رسول پناه بودم و می‌دیدم که نمی‌توانم مشکلات را حل کنم، می‌رفتم. من احمد نوراللهی اگر نتوانم خوب بازی کنم و هوادار ناراضی باشد و راحت بگویم اگر من روزی به درد باشگاه پرسپولیس نخورم می‌روم!
* با این شرایط آینده پرسپولیس چه خواهد شد؟
ما باید الان روی جام حذفی و لیگ قهرمانان تمرکز کنیم. آقا و خانم هوادار واقعا عذر می‌خواهم که حرف‌هایم طولانی و شاید تکراری شد اما این درد دل من بازیکن است که شاید در شرایط نرمال و حرفه‌ای فقط باید به فکر تمرین و بازی بودم اما نگران آینده تیم محبوبم هستم. تیمی که از بچگی آرزویم بوده و الان که افتخار پیراهن آن را به دست آوردم نمی‌خواهم اتفاق بدی بیفتد. هنوز رویاهای بزرگی داریم و دوست دارم در آسیا موفق باشیم اما این شرایط باعث میشود ناخودآگاه تمرکز بازیکن و کادرفنی به سمت مشکلات برود. باز هم تمام تلاش‌مان را می‌کنیم و وظیفه داریم که لبخند را روی لبان آنها بیاوریم. بدون اینکه بهانه بیاوریم و بدون اینکه کوتاه بیاییم و از هدف دور شویم. اگر امروز هم حرف زدم به خاطر این بوده که قهرمان شدیم و شاید فرصت خوبی باشد که آنها به عنوان اصلی‌ترین رکن باشگاه در جریان مشکلات باشند. بچه‌ها تا به امروز با تمام وجود جنگیدند و هیچ چیز در زمین کم نگذاشتند. از بزرگ ما آقاسید (جلال حسینی) تا کوچکترین عضو برای تیم جنگیدیم و تلاش کردیم و مطمئنا از این به بعد هم همین خواهد بود و تا روزی که در پرسپولیس هستیم همه کار برای موفقیت تیم و هوادار خواهیم کرد. الان جام حذفی و لیگ قهرمانان را داریم و امیدوارم بهترین نتایج را بگیریم و دل هواداران را شاد خواهیم کرد.
* حرف پایانی؟
من هم مثل هوادار تیمم، در روزی که باید خوشحال باشم و جام قهرمانی را در کنار دیگر هم‌تیمی‌هایم بالای سر ببرم نگران تیم هستم. روزی که جام داریم و شاید رای علیه باشگاه همه وجودمان را غمگین کند و این مسلما ضعف مدیریت است. روز بازی با ذوب آهن هوادار و بازیکن باید خوشحال باشد از قهرمانی و جشن بگیرد اما باید نگران باشد که تیم محروم میشود، کسر امتیاز است یا بازیکن می‌رود و می‌ماند و این مشکلات ماست. این هم شانس تیم ماست، البته شانس که نه، دقیقا باید بگویم ضعف مدیریتی چند ساله! مدیرانی که هیچ وقت آینده و جلو را نگاه نکردند. بازیکن و کادرفنی تمام تلاش خود را کرده و هوادار هم سنگ تمام گذاشته که اول فصل چهار بازی باختیم اما کم نگذاشت و حمایت کرد. خودمان با این حمایت گفتیم برمی‌گردیم و قهرمان می‌شویم اما ...
