لیگ برتر در دوره نوزدهم با اینکه با فراز و نشیب‌های باورنکردنی و فراوانی همراه بود، اما حالا روی یک خط صاف راه می‌رود و اگر برخی باشگاه‌ها بگذارند، مسیرش را تا انتها، طی می‌کند. البته بحث سلامتی بازیکنان، مربیان و اعضای تیم‌ها مهم‌ترین موضوع ممکن نه تنها برای اهالی فوتبال بلکه برای جامعه است، اما هنوز هم می‌توان امیدوار بود با رعایت اصول بهداشتی و پروتکل‌های وزارت بهداشت، لیگ را در ۷ هفته باقی‌مانده به انتها رساند.
اخبار ورزشی- با این حال، در همین فصل مسائلی پیش آمده و آمار‌هایی رقم خورده که باید در موردش بیشتر صحبت کرد. پرسپولیس حالا ۵۳ امتیازی شده و صدر جدول را به قرق خود درآورده است آن‌هم در شرایطی که تا هفته بیستم بازی‌ها، کسی فکرش را هم نمی‌کرد سرخپوشان پس از تغییر کادر فنی هم بتوانند به راه خود در مسیر قهرمانی با چنین سرعتی ادامه دهند. پرسپولیس با استفاده از قدرت باقی‌مانده از سه فصل قبل، همچنان می‌تازد و فاصله بسیار کمی تا قهرمانی دارد، اما هنوز مشخص نیست چه در میانه‌های راه، چه بر سر باشگاه‌های بزرگ آمد و آن‌ها چرا از قافله جنگ قهرمانی عقب افتادند.
با اینکه هنوز ۷ هفته از رقابت‌ها باقی‌مانده، اما در بدترین حالت، پرسپولیس ۵۳ امتیازی فقط با کسب سه پیروزی و یک تساوی در ۴ بازی آینده، قهرمانی لیگ را از خود خواهد کرد. به معنای دیگر، اگر این‌طور تصور کنیم که سپاهان و شهرخودرو به عنوان مدعیان اصلی در مسیر قهرمانی هر ۷ بازی آینده را با برد پشت سر بگذارند، صاحب ۶۲ امتیاز می‌شوند که پرسپولیس با ۱۰ امتیاز دیگر، ۶۳ امتیازی شده و قهرمانی خود را مسجل می‌کند. با این حال، هیچ نتیجه‌ای در فوتبال قابل پیش‌بینی نیست؛ شاید پرسپولیس زودتر یا دیرتر از این معادله، تصاحب جام را قطعی کند.
سرخپوشان پایتخت تا به حال توانسته‌اند ۷۶/۸ درصد از مجموع امتیازات تا پایان هفته بیست‌وسوم را از آن خود کنند. این در حالی است که در عین تعجب، شهرخودرو و سپاهان به عنوان تیم‌های ۴۱ امتیازی و بالای جدولی تنها موفق به کسب ۵۹/۴ درصد از مجموع امتیازات شده‌اند؛ کمی بیشتر از نصف امتیاز آن‌هم به عنوان مدعی قهرمانی! تراکتور ۵۷/۹ درصد امتیازات را از آن خود کرده و استقلال و فولاد هم در هفته بیست‌وسوم به میدان نرفتند و از این رو، نمی‌توان آن‌ها را در این معادله گنجاند.
آمار هرگز دروغ نمی‌گوید. این آمار باشگاه‌های پولدار و تیم‌های پرستاره‌ای است که در ابتدای فصل داعیه قهرمانی داشتند، اما در فاصله ۷ هفته مانده به پایان رقابت‌ها، باید با جام خداحافظی کنند. حتی می‌توان این تیم‌ها را به لحاظ فنی ضعیف قلمداد کرد. به عنوان مثال باشگاهی مثل سپاهان با آن همه ستاره از جمله پیام نیازمند، کی‌روش استنلی، امید نورافکن، محمدرضا حسینی، جورج ولژیانی، محمد محبی، ولادیمیر کومان، سروش رفیعی، محسن مسلمان، محمد ایرانپوریان، مهدی کیانی، سجاد شهباززاده و... چرا باید فقط صاحب ۵۹ درصد امتیازات باشد
این موضوع در مورد تراکتور هم صدق می‌کند. بیایید ستاره‌هایش را بشماریم؛ محمدرشید مظاهری، اشکان دژاگه ، مسعود شجاعی، ساسان انصاری، احسان حاج‌صفی، رضا اسدی، اکبر ایمانی، اوکاچا حمزاوی، ویلیان میمبلا، محمدرضا اخباری و... با آن سرمایه‌ای که نمی‌گذارد بازیکنانش مشکل مالی را احساس کنند و آن تماشاگران پرشور و همیشه حامی، چرا امسال هم نتوانست با هدایت مصطفی دنیزلی و سپس ساکت الهامی، به سمت قهرمانی حرکت کند؟ این آمار و میانگین نشان می‌دهد فوتبال ایران دچار کمبود‌های زیادی از جمله علم فوتبال است و نیاز به خونی تازه در رگ‌هایش دارد.
